อยากร้องไห้..แบบไม่พัก เผื่อจะทำให้ลบล้างความรัก...ลงได้บ้าง จะร้องจนท่วมความเศร้า.. เผื่อรอยปวดร้าวจะเจือจาง แต่เพราะความเจ็บไร้ปีกกาง..และไม่ใช่จะหยุดทุกอย่างเมื่อหมดน้ำตา จึงปลอบตัวเอง ว่า ไม่จำเป็น ถ้าความรู้สึกถูกบีบเค้น มันจะยิ่งทำให้ยากกว่า เพราะฉะนั้นอย่าทำเรื่องง่าย ให้กลายเป็นยาก ... เสียเวลา ร้องไปเถอะ เท่าที่จะมีน้ำตา..หนทาางแห่งความปวดปร่าจะได้สั้นลง
16 มิถุนายน 2545 22:18 น. - comment id 55941
ร้องมากเดี๋ยวไม่สวยน้า
16 มิถุนายน 2545 22:36 น. - comment id 55943
เพราะจัง ...บางทีน้ำตาก็เป็นทางออกทางนึงอ่ะนะ
16 มิถุนายน 2545 23:45 น. - comment id 55948
ไม่ได้ร้องไห้..เพราะความรักมาแสน..นาน แต่ร้องไห้..ให้ความไม่รู้บ่อย เริ่มจะเป็นโรคประสาทแระเนี่ย..อิอิ
17 มิถุนายน 2545 05:20 น. - comment id 55960
กลัวน้ำตาจะหมดซะก่อนจ้า
17 มิถุนายน 2545 12:23 น. - comment id 56009
หมดก็ดีไงพี่... แต่มันยังไหลในใจ...
17 มิถุนายน 2545 17:47 น. - comment id 56025
พี่นัน ชอบๆๆๆมากๆๆๆๆ โดนมาก เลย จุ๊บ สี่ทีเยย
17 มิถุนายน 2545 18:04 น. - comment id 56028
ร้องไห้ทำไม .. เป็นอะไรมากรึเปล่า หัวใจถึงดูซบเซา อยากให้เธอเล่า..ให้ฟัง +++++++++++++++++++ ..กลอนนี้เพราะ และลึกซึ้งในความหมายนะ แต่เศร้ามาก ..สัมผัสได้จริง ๆ วันนี้หัวใจไม่เข้มแข็งเหรอ โทรมาคุยบ้างสิ ถ้ามีเวลา.. ยังคิดถึงเสมอจริงๆ
17 มิถุนายน 2545 20:48 น. - comment id 56079
ร้องไปเลยร้องให้พอแล้ววันหนึ่งเราก็จะหยุดเองเพราะรู้สึกว่าร้องมามากพอแล้วเชื่อดิ..^&^
17 มิถุนายน 2545 22:50 น. - comment id 56119
เศร้าจังนะ กลอนเนี้ย.. ยังมีกลิ่นเก่าๆอยู่เลย