บ้านฉันตั้งอยู่ริมฝั่งคลอง พวกเราสามสี่พี่น้องเคยดำผุดดำว่าย มันเป็นความทรงจำที่ดีเมื่อครั้งเยาว์วัย น้ำใสใสสองฝั่งเมื่อครั้งวันวาน ฝูงปลาน้อยใหญ่ต่างเวียนว่าย เวลาบ่ายตกปลานำมาเป็นอาหาร เก็บผักบุ้งยอดกระถินที่ปลูกไว้ข้างบ้าน มีให้ทานตลอดปีไม่ต้องซื้อใคร ดอกโสนที่ขึ้นตลอดสองฝั่งคลอง เหลืองประดุจทองชูช่อไสว ช่วงธันวาจะมีมากกว่าเดือนใด ดอกนำไปทำขนมส่วนต้นใช้สุมไฟ ช่วงเวลาไม่กี่ปีบางอย่างก็เปลี่ยนไป น้ำที่เคยใสปลามากมายคงหาไม่ได้ ความเจริญทำให้ธรรมชาติบางสิ่งต้องเปลี่ยนไป สิ่งที่เหลือไว้สัมผัสได้ด้วยความทรงจำ
หลินจือ 5 มิ.ย. 2545 09:41 น. - ID 16255 
1833
3
0
5 มิถุนายน 2545 13:09 น. - comment id 54033
คิดถึงบ้านเหมือนกัน
5 มิถุนายน 2545 13:36 น. - comment id 54042
คิดถึงเหมือนกันค่ะ บ้านแม่ก็อยู่อยุธยา ไปบ่อยมากเลย บ้านแม่เราคติดแม่น้ำเจ้าพระยาด้วย ชอบว่ายน้ำและก็งมหอยแข่งกัน หนุกมาก ๆ เลย ไปที่ไรนะกินหอยกันจนเบื่อเลยล่ะ ๕๕๕ และก็ชอบกินหนมดอกโสนที่สุดเลยล่ะ ^-^
5 มิถุนายน 2545 19:24 น. - comment id 54125
สองฝั่งคลองเคยมีกลับไม่มี ความทรงจำที่ดีเริ่มเลือนหาย กลับมามองอีกทีก็วุ่นวาย น่าเสียดายวันวานริมฝั่งคลอง อยากนั่งริมคลองกับหลินจือจัง อิ อิ
5 มิถุนายน 2545 23:48 น. - comment id 54227
คิดถึงหลินจือจ้า.........
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
