เมตไตรยะ

คีตากะ

พระปิยะ...ขัตติยามหาราช
ทรงเลิกทาสประกาศไทให้สุขี
สืบอายุพระศาสนาห้าพันปี
ด้วยวิถีโพธิสัตว์วัฒน์จำรูญ

เมสสิยาห์...ผู้เป็นเจ้าแห่งเหล่าสัตว์
การอุบัติแห่งพระองค์คงเปล่าสูญ
เมื่อมนุษย์ตาบอดปลอดเทิดทูน
เพียงพอกพูนเวรบาปตราบเท่านาน

เมตไตรยะ...พระองค์คงเศร้าหมอง
เมื่อมาครองกายมนุษย์สุดกล้าหาญ
ต้องผจญเหล่าปีศาจพญามาร
เพื่อสืบสานสัจธรรมให้ดำรง

พระโพธิสัตว์...ผู้สละละวิโมกข์
เวียนว่ายโลกช่วยส่ำสัตว์สลัดหลง
พระอาจท้อต่อมนุษย์บุตรแห่งองค์
ที่ยังคงเกลือกทุกข์คลุกบาปเวร

พระจักรพรรดิ...ที่ชนเหล่าเฝ้าคอยท่า
ในการมาสร้างสุขดับทุกข์เข็ญ
พระเดินผ่านบ้านเขากี่เช้าเย็น
หาใครเห็นดั่งบอดใบ้ไร้ปัญญา

พระเป็นเจ้า...อวตารกี่กาลหน
เดินท่ามคนชนชาวราวมนุสสา
แต่ใครฤาหยั่งแจ้งแห่งการมา
ขอวันทาเบื้องบาทดั่งทาสองค์...



ป.ล. ตามตำนาน..พระศรีอารย์ไม่ยอมสละคืนพุทธภูมิ ด้วยปณิธานเพื่อช่วยเหลือสรรพสัตว์
ทุกภพทุกชาติจึงเวียนว่ายตายเกิดมาทุกยุคสมัยเพื่อทำหน้าที่ที่แตกต่างกันจุดมุ่งหมายก็เพื่อการ
สืบทอดสัจธรรมให้คงอยู่คู่กับโลกใบนี้ เนื่องจากในยุคสมัยใดก็ตามที่ศีลธรรมเสื่อมสลายไป 
โลกก็จะเข้าสู่ยุคมิคสัญญีและถึงการแตกดับในที่สุด...