หัวร่อ...ให้โลกหล้าพาขันแข่ง
มุ่งแก่งแย่งกระดูกโตโกลาหล
ทำร้ายกันหยันเย้ยเผยเล่ห์กล
บนถนนสู่สุสานลานประลอง
หัวร่อ...ให้ชนชั้นปัญญาปราชญ์
หลงอำนาจมัวเมาเฝ้ากลัดหนอง
เหยียบซากศพช่วงชิงสิ่งหมายปอง
สุดท้ายกองเป็นศพกลบฝังดิน
หัวร่อ...ให้ชีวิตติดตรวนโซ่
ประชันโอ่เพลงเศร้าเฝ้าติฉิน
ยุ่งวุ่นวายภารกิจจิตชาชิน
หลงลืมสิ้นความตายขายชีวา
หัวร่อ...ให้ขุนเขาทอดเงาเขียว
ดูโดดเดี่ยวแต่สงบพบหรรษา
หัวร่อให้สุริยันและจันทรา
คงแต้มฟ้างามสง่าน่ายลชม
หัวร่อ...ให้ธารามหาสมุทร
มิสิ้นสุดระลอกคลื่นดื่นถาถม
เก่าไปใหม่มาตามกระแสลม
ล้วนจ่อมจมลับหายไปตามกาล
หัวร่อ...ให้ลาภยศและชื่อเสียง
ประหนึ่งเยี่ยงเมรัยให้หอมหวาน
หมื่นหยดหยาดเมามายก็ไม่ปาน
เพียงร้าวรานยามสร่างร่างทรุดโทรม
หัวร่อ...ให้สัจธรรมค้ำจุนหล้า
ดั่งมารดาสรรพสิ่งยิ่งแสงโสม
คงเยียวยารักษาปลอบประโลม
ซ่อนพักตร์โฉมสะคราญไว้ในหมอกจาง...
คีตากะ 6 มิ.ย. 2566 16:32 น. - ID 150346 
1131
1
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
