กระแสลมแสงแดดเพียงแผดเผาค่อยขัดเกลาผิวน้ำลำละหานละอองไอระเหยลอยคล้อยวิมานสอดประสานก่อกำเนิดเกิดเมฆามวลหมู่เมฆวิเวกไหวลอยไหลล่องสุดท้ายต้องล่วงหล่นพ้นเวหาเสียงกัมปนาทฟาดสายแสงพรายตาวรุณหลั่งลาฟ้าดั่งอาลัยก่อสายชลชโลมดินทั่วถิ่นท่าเข้าพรรษาหน้าฝนชลหลั่งไหลจากภูผาสู่พสุธาชลาลัยร้อยรินไปสู่สาครจรละลายไอ-เมฆ-ฝน-ธารา-สู่-มหาสมุทรมิสิ้นสุดรอบวงคงความหมายการเกิดขึ้น-ตั้งอยู่-สู่-ดับมลายวนเวียนว่ายน่าหน่ายนักวัฏจักรธรรม...
คีตากะ 28 มิ.ย. 2566 10:35 น. - ID 150283 
2503
0
0
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
