ท่านปกป้องสัตว์ป่าห้ามล่าสัตว์
แต่กินกัดก้อนเนื้อเพื่ออาหาร
กี่ชีวิตเลือนลับสุดนับประมาณ
เติมเต็มจานนานมาไม่อาทร
ท่านปล่อยนกปล่อยปลาด้วยการุณย์
แต่อุดหนุนนักฆ่าหน้าสลอน
ลืมทั้งธรรมทั้งศีลสิ้นสังวร
มวลสัตว์จรจากหายต้องวายปราณ
ท่านช่วยเหลือแมวหมาเมตตานัก
แต่กลับผลักไก่หมูสู่แดนประหาร
ใช้ชีวิตต่อชีวิตจิตสำราญ
หมุนกงล้อแห่งสงสารเนิ่นนานมา
ท่านวาดหวังผลบุญหนุนนำช่วย
ปล่อยสัตว์ม้วยมรณังน่ากังขา
ท่านหวังโลกสงบสุขทุกข์ไกลตา
ทั้งที่สัตว์ถูกฆ่าทุกนาที
ท่านมาดหมายอารยธรรมอันล้ำหน้า
แต่การฆ่าป่าเถื่อนเป็นวิถี
ท่านมุ่งหมายสรวงสวรรค์อันโสภี
ทั้งที่มีซากศพฝังกลบกาย...