ครั้นโลกถอยถ่อยธรรมจำเคว้งหมุนปรับสมดุลอีกคราโกลาหล
ชำระล้างแหล่งหล้าธราดล
ปูถนนสู่มรรคามหาธรรม
กี่ชีวิตสังเวยเผยบทเศร้า
สิ่งใดเล่าต้านทานพานถลำ
เมื่อชีวิตดั่งข้อสร้อยเรียงร้อยกรรม
วนเวียนซ้ำมิจีรังดังบทละคร
ตัดสายร้อยเสียได้ให้ขาดสิ้น
พ้นมลทินห้วงกรรมจำเพิกถอน
ปิดฉากการแสดงแห่งละคร
โบยบินจรสู่เสรีที่สราญ
สุสานฤาจุดจบการพบพราก
ธรณินฤาที่ฝากซากสังขาร
มรณกรรมฤาชนะตลอดกาล
วัฏสงสารฤาสยบทุกชีวิน
ปากกาที่เคยลิขิตชีวิตเขียน
ขอจงเปลี่ยนอนาคตจารจดผิน
หักโซ่ตรวนที่ล่ามไว้ให้พังภินท์
มลายสิ้นด้วยมือเดิมที่เริ่มมา
เมื่อมรณะประหนึ่งฝันอันชั่วครู่
ใครคือผู้จากไปไยโหยหา
ลุกจากหลุมที่กลบฝังอีกครั้งครา
บอกโลกว่าเจ้าไม่ตายสหายเอย...