๏ เพราะดาริกาเก็จแก้ว ประกายฝัน จึงเสกสรวงหฤหรรษ์ เสน่ห์หล้า ดาวจรหยาดเพ็ญจันทร์ แสงจรัส เรืองสุขระยับระย้า ทุกข้างขึ้นแรม ๚ ๏ อาศัยแซมเศษเสี้ยว วิเศษธาร คำทิพย์โอดอนันตกาล โศกซึ้ง ปรุงฝันรสหอมหวาน กระซิบแผ่ว วิบแว่วถึงก้นบึ้ง บ่วงถ้อยถนอมขวัญ ๚ ๏ อาศรมฯอันซับซ้อน แหงนชะโงก เพียงหุบเหวตรวยโตรก วิเวกว้าง เสียงเพรียกเพื่อนในโลก แพงลิ่ว ปลิวปลิดลงคว้าคว้าง หว่างเวิ้งปะทะผา ๚ ๏ จึงอาสาเคลื่อนฟ้อน ระบำฝัน เริงร่ายสุหร่ายสวรรค์ ร่วงรุ้ง มิตรภาพดับอาถรรพณ์ ขับกล่อม ธารทิพย์จากใจฟุ้ง ฝากฟื้นมิติแฝง ๚ ๛
ศาลาไทย 13 พ.ค. 2545 12:44 น. - ID 15010 
671
1
0
13 พฤษภาคม 2545 23:06 น. - comment id 49312
สุดยอดคำ สุดประทับใจในความเก่งกาจของการใช้ภาษา ชื่นชมมากนะคะ และรักรอเสมอมาค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
