เมื่อแรกเริ่มลืมตามาดูโลก
ในเรือนเก่าเสาโยกคือโลกใหม่
หลังคาจากมากรูพรุนก็อุ่นไอ
ละอองฝนหล่นใส่ก็ใหญ่มา
ได้เริ่มคิดเริ่มเรียนเขียนกลอนกาพย์
จนมีภาพกวีที่เก่งกล้า
ประดับตัวเป็นกวีมีสมญา
ใต้ชายคาเรือนเก่าเสาโยกคลอน
มีคนเวียนเปลี่ยนหน้ามาสมทบ
เขาเจนจบการเรียนเขียนมาก่อน
หรือนานนานผ่านมาเป็นขาจร
ร่วมวงศ์วานบ้านกลอนนอนผูกพัน
"จะเป็นชายหรือหญิงสิ่งที่เหมือน
คือเป็นเพื่อนร่วมงานร่วมบ้านฝัน
ฐานะ เพศ หรือวัย ไม่สำคัญ
มิต่างกัน แก่หนุ่ม แค่มุมมอง"
แต่หลายรายบ่ายหน้าลาบ้านเกิด
หลงเตลิดเพริดฝันดั้นลอยล่อง
ไปไขว่คว้านาที "กวีทอง"
ทิ้งบ้านช่องถิ่นฐานนับนานนม
ปล่อยให้บ้านหลังเก่านี้เหงาหงอย
เฝ้ารอคอยคนคืนอย่างขื่นขม
หรือเรือนเก่าเสาโยกเป็นโรคซม
ไม่เหมาะสมสำหรับต้อนรับกวี
2846
5
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
