คนตรงผู้พ่ายแพ้

**.. เช่นรวีโชติ..**


๑. “อย่าได้กลัวหากวันหนึ่งฉันแพ้”

   ความอ่อนแอจะถอยกลับนับเป็นศูนย์

   ความกล้าแกร่งศักดิ์ศรีทวีคูณ

   ใช่อาดูรโรยล้าทอดอาลัย

 

๒. ก็เป็นเพียงมนุษย์ “ที่สุดห่าม”

   ใครจะปรามก็ยากปรามหรือห้ามได้

   ศรัทธาผู้...ที่รักเหลือ...เหนือสิ่งใด

   และมีใจ “แข็งกร้าว” เกินกล่าวคำ

 

๓. ถ้าคนตรงมักตายตอนท้ายฉาก

   ฉันก็อยากตายอยู่ให้รู้หนำ

   กร่นด่าโลกแสนสุดไม่ยุติธรรม

   ขาวเป็นดำ...คล้ำเป็นจาง...ด่างเป็นเลือน

 

๔. “อย่าได้กลัวหากวันหนึ่งฉันแพ้”

   ขอเพียงแค่อุทาหรณ์ไว้สอนเพื่อน

   เธอจงเป็น “คนดี” ทุกปีเดือน

   สู้โลกเถื่อน...สังคมทราม...ด้วยนามของเรา ...

 

 (ณ กองดินหินทับลับแสงเงา

  คือร่างเรา...และผองเพื่อน...ผู้เลือนราง)

 

 

           ด้วยความหวังดี

          เกรียงไกร รอบรู้

(เช่นรวีโชติ / ก.ประแสร์ ศิษยาพร)

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน