เช่น นั้น...
......................... มันมากมายไปแล้ว ที่สูญเสีย ล้าหัวใจละเหี่ย ระโหยร่ำ บางรู้สึกรันทด เกินจดจำ กับบางภาพที่ตอกย้ำ ซ้ำซากใจ….
การต่อสู้ที่ดู เหมือนงดงาม
ณ สมรภูมิสงคราม ผู้ถามไถ่ โอ พิสุทธิ์จุดหมายนั้น คืออันใด กี่ความเขลาเราใคร มิอาจรู้…. เพื่อสิ้นดับสิ่งใด ในสิ่งหนึ่ง สิ่งที่ซึ่งชิงชัง การตั้งอยู่ เพื่อบางสิ่งได้เกิดใหม่ ในอณู ผลิผ่านหนฤดู ชอบ ชิงชัง…. เหมือนจะมากไปแล้วกับ บางเวลา สิ่งที่หลายคนตั้งตา และคาดหวัง กี่หนเล่าความหมาย อันพ่ายพัง ซ้ำซากผ่านประดัง อยู่เช่นนั้น…. ………………… โดยคำ ลานเทวา