ตำนานมดและหยดน้ำตาล

ศุุภนาคราช

409358_157118804404787_153777704738897_2
หยดน้ำตาล ในจานรองแก้ว
สิ้นเสียแล้ว สูญสิ้นความหวาน
ไม่ใช่เพราะ เปลี่ยนจากน้ำตาล
แต่เขานั้น ไม่เคยเชยชิม
บอกว่าหวาน แม้น้ำตาลขม
ออกปากชม เมื่อได้ลองลิ้ม
ปนกาแฟ เป็นฟองเกือบปริ่ม
เขาเองยิ้ม ถูกใจกาแฟ
หยดน้ำตาล แทบหลั่งน้ำตา
เหมือนสิ้นค่า สิ้นแล้วแน่แท้
ไร้ความหมาย ใครจะตอแย
น้ำตาลแม้ ก็หมดหวานไป
แต่จริงแล้ว หนอหยดน้ำตาล
เจ้ายังหวาน ไม่ว่าวันไหน
ความหอมหวาน มิผ่านหายไป
เพียงแต่ใคร จะได้รับรู้
มีเจ้ามด เฝ้าหยดน้ำตาล
ที่ในจาน รองแก้วมีอยู่
แอบเฝ้ามอง และลองชิมดู
โอ้จึงรู้ ว่าหวานปานใด
กว่าจะว่าย ได้ผ่านจานรอง
ตกน้ำนอง ที่ยังขังไว้
แก้วก็ร้อน ช้อนก็คนไป
สุดสั่นไหว ว่ายอยู่ในจาน
เมื่อสิ้นสุด พลังแห่งหวัง
มดพลาดพลั้ง ถึงอวสาน
จดจำไว้ ให้เป็นตำนาน
หยดน้ำตาล ยังหวานในใจ 				
comments powered by Disqus
  • คอนฯ

    14 กุมภาพันธ์ 2555 11:01 น. - comment id 1224730

    สวัสดีวาเลนไทน์
    
    สุขอย่าได้สร่าง
    36.gif12.gif13.gif8.gif16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน