**.. วันที่ไม่มาถึง ..**

**.. เช่นรวีโชติ..**

 
๑. เธอจะมัวรออะไร ...
   ฟ้าผืนใหม่อาจไม่ทันในวันพรุ่ง
   ตะวันเดิมจะไม่แย้มแจ่มจรุง
   สายโค้งคุ้งรุ้งพาดอาจไม่มี ...
๒. จะขีดเขียนรูปใดใจจงวาด
    ถึงพลั้งพลาดด่างพร้อยเปรอะรอยสี
    เช่นชีวิตถูกตราเป็นราคี
    ก็เพราะนี่คือนิยามความเป็นคน ...
๓. ถ้าเธอรอถนนให้คนว่าง
    ฝันจะร้างร่างโหยโรยร่วงหล่น
    กล้าจะก้าวเท้าจะข้ามความอดทน
    แม้เสียงกร่นสาปแช่งจะแทงใจ ... 
 
๔. เมื่อล่วงผ่านนาทีของชีวิต
    ย่อมหมดสิทธิ์คิดหวนทวนมาใหม่
    เธอล่ะ...รอคอย...ทำอะไร
    วันพรุ่งนี้...หรือวันไหน...อาจไม่มา
 
   ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)    
        				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    6 ธันวาคม 2554 13:56 น. - comment id 1217190

    เริ่มต้นไม่ได้สักทีเลยจ้ะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • Hathaikarn

    6 ธันวาคม 2554 20:17 น. - comment id 1217249

    41.gif41.gif41.gif36.gif36.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน