รักษ์โลกด้วยมือเรา
กฤต บรรณาศรม
ฟากฟ้าและผืนดิน
พนถิ่นและทุ่งธาร
โอบเอื้อพยาบาล
ดุจแม่พระปราณี
ในน้ำจะเห็นปลา
ระดะมา ณ วารี
ในนาสิเห็นมี
ทิวรองตระกองเคียง
สัตว์น้อยประชุมชื่น
พนรื่นปะเลงเรียง
เวหา ก็ โน้มเอียง
สกุณาระริกบิน
คนอยู่เสมอนั้น
ก็ลุหันแสวงถิ่น
ค่อยคืบขยายกิน
อุระหาญกระหยิ่มใจ
จึ่งหมายจะครองหล้า
ชนะฟ้าและพงไพร
ชูชาติมนุษย์ให้
วรเลิศประเสริฐควร
แล้วโลกก็ทรุดโทรม
ภยโถมฤทัยหวน
โศกศัลย์และรัญจวน
อุระร้าวสิใดปาน
โทษใดก็ใครเล่า
บมิเฝ้าและแผ้วพาล
เรียนผูกก็เรียนการ
ชนะพ้นและบำรุง
อย่าหมายประกาศแจ้ง
และแถลงวิธีฟุ้ง
จงเร่งหทัยมุ่ง
มุพิทักษ์มิเว้นวาย