เมื่ออาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า นกบินกลับรัง ใจฉันเริ่มกลับสู่ภวังค์ของความเหงา ท้องฟ้าดูเศร้าทันใด ท้องฟ้ากว้างใหญ่ ดูห่างไกล-----จากตัวฉัน ทำไมน่ะ---ท้องฟ้ายามเย็น ถึงทำให้คนรู้สึกอ้างว้างได้ขนาดนี้ หรือเป็นเพราะใจคน ฉันไม่รู้คำตอบ ความมืดคืบคลาน เงียบเชียบ! ยามค่ำคืน ฉันนั่งนิ่ง เผชิญกับความอ้างว้างและโดดเดี่ยว จิตใต้สำนึกเริ่มสั่งการ ความทรงจำเริ่มหวนกลับ ถึงใครสักคน ยินเสียงความคิดและหัวใจของฉัน ชัดเจนในความมืด มันพูดกับฉันแผ่วเบา แต่ดังก้องในใจ คิดถึง ..คิดถึง...คิดถึง ------เนิ่นนาน---- กลางคืน มีความสุข กลางคืน มีความทุกข์ ฉันอ่อนไหวเกินไป และลึกในห้วงอารมณ์ ฉันเริ่มฝัน ในความมืด ฝันที่ยาวนาน… ร้องไห้ในความฝัน เหนื่อยล้า ท่ามกลางเวลาของความมืด ภัทราภา จำแนกวุฒิ
ภัทราภา 9 ม.ค. 2554 17:59 น. - ID 138683 
5791
1
0
11 มกราคม 2554 11:56 น. - comment id 1179097
เมื่อตื่นเช้า อาจได้พบความจริงของวันนี้ และอาจเห็นอนาคตอยู่ร่ำไร เมื่อพลบค่ำ ความจริงของเมื่อวาน มาเย้าเยือน ความสุข มาสวัสดี ลบรอยเศร้าที่เพิ่งพ้นผ่าน คืนที่มิดมืด เคยเหงา กลับน่าพิศมัยน่าสัมผัสพลัน เพียงเพราะ ปัจจุบัน ไร้บางอย่าง ขณะที่เธอ เบิกบานวิ่งเล่นอยู่ในอดีตของฉัน ของเมื่อวาน ของคืนวาน ของเดือนก่อน และของปีกลาย (ด้วยระลึกถึงเธอ) / แทนคุณแทนไท ปล. แวะมาอ่านและฝากไว้ด้วยถ้อยรู้สึกที่นึกได้ครับ
12 มกราคม 2554 02:38 น. - comment id 1179186
แสงสุดท้ายของวันอันตรธาน แต่เนิ่นนานเกินดายเดียวได้ไหม สิ้นแล้วเหมือนแก้วจางสางรำไร สิ้นเยื่อมิเหลือใด...ไม่ต่างคน
12 มกราคม 2554 16:28 น. - comment id 1179287
ได้อารมณ์ดีครับ
14 มกราคม 2554 20:03 น. - comment id 1179710
"ทนคุณแทนไท" ถ้อยคำที่คุณนึกได้ เป็นภาพความทรงจำที่น่าจดจำมากทีเดียว เหมือนเคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน ขอบคุณที่มาทักทายค่ะ
14 มกราคม 2554 20:04 น. - comment id 1179711
"คุณความคิดเห็นที่ 2 " อยากทราบว่าชื่ออะไรค่ะ ....... ขอบคุณสำหรับบทกลอนค่ะ
14 มกราคม 2554 20:05 น. - comment id 1179712
"กระบี่ใบไม้" อารมณ์ที่สวยงามและน่าหลงใหลคืออารมณ์ที่บริสุทธิ์
15 มกราคม 2554 15:40 น. - comment id 1179795
5.. พวกเขาเรียกเราว่าจุด.
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
