๑. อยากเห็นฟ้าสีครามแดดยามเช้า ช่วยปลุกเร้าคนหลับให้กลับตื่น คนพ่ายแพ้ผิดหวังของวานซืน จะชื่นมื่นชื่นชมอย่างสมปอง ... ๒. อยากเห็นรุ้งรุ่งรางปลายทางฝัน ช่วยปลุกฉันทุกข์หายคลายเศร้าหมอง สุดเส้นสายไกลเพ้อใจเหม่อมอง อยากจะลองก้าวย่างสุดทางนั้น ... ๓. อยากเห็นยิ้มน่ายลจากคนรัก ช่วยประจักษ์ส่วนลึกสำนึกฉัน มือสัมผัสฝ่ามือคือกำนัล เป็นของขวัญแทนใจต่างใยดี ... ๔. อยากเห็นโลกล้นหลามล้วนความสุข เราสนุกเริงร่าไร้หน้าที่ จิบน้ำใสริมม่านธารนที สดุดีบรรเลงเพลงแห่งไพร ... ๕. ก็อยากเห็นภาพวาดซึ่งคาดหวัง แต่ยิ่งคิดก็ยิ่งพลั้งเกินรั้งไหว เมื่อรุ้งเลือนฟ้าก็ดำไม่อำไพ โลกจัญไรรุกเร้าเริ่มเข้ามา ... ๖. จะรอคอยเพื่อเห็นรุ้งสีรุ้ง ทอดข้ามคุ้งโค้งคอดกอดผืนหล้า มือสัมผัสฝ่ามือคือชีวา เราจะรอฟ้าสีฟ้าไปด้วยกัน ... ด้วยความหวังดี **.. เช่นรวีโชติ ..** (ก.ประแสร์ ศิษยาพร)
17 พฤศจิกายน 2553 23:49 น. - comment id 1169534
สวัสดีครับ อยากจะเห็นรุ้งงามในเร็ววัน อยากเห็นคนรักกันทั่วผืนหล้า เปี่ยมไมตรีเยื่อใยในแววตา มอบให้กันเสมอมาไม่เสื่อมคลาย
18 พฤศจิกายน 2553 12:10 น. - comment id 1169557
อยากจะขออ่านกลอน "เช่น รวิโชติ" คงไม่โกรธใช่ไหมได้โปรดท่าน เขียนกลอนงามงามเช่นนี้มาแบ่งปัน เพิ่มสีสันบ้านกลอนไทยให้พร่างพราว
18 พฤศจิกายน 2553 08:54 น. - comment id 1169563
ค่ะ....อยากเห็นฟ้าเป็นสีฟ้าอันสดใส....... อยาหจะเห็นหัวใจไทยทั้งผอง...... มุ่งไปสู่ทิศทางตามครรลอง....... ที่ปรองดองสามัคคีพี่น้องไทย........
18 พฤศจิกายน 2553 22:53 น. - comment id 1169664
ขอบคุณครับ ... ช่วงนี้ผมติดภารกิจเยอะมาก เลยไม่ค่อยจะมีเวลาเขียนกลอนเหมือนแต่ก่อน ... แต่ยังคงรักกลอน และรักบ้านหลังนี้ ... อยู่มาร่วม 8 ปีแล้ว ... ตั้งแต่นามปากกาเดิม ... ถ้ามีเวลาจะเขียนกลอนมาให้เพื่อนๆ อ่านกันอีกนะครับ