ครั้นตกเย็น ก็ถึง เมืองชำนิ จึงรอรี หยุดพัก ด้วยใจขอ แสนเหน็ดเหนื่อย จึงนั่งพัก มิรีรอ เมื่อไรหนอ จึงจะถึง ที่หมายไป พลางได้ยิน หญิงชาย ที่นั่งข้าง เราจะจ้าง หมอตำแย ได้ที่ไหน ลูกสาวเรา จะคลอด ได้อย่างไร ถ้าไม่ได้ หมอตำแย มาช่วยเรา หมอตำแย ที่เคยมี หาอยู่ไม่ เดินทางไป ช่วยคนท้อง ที่เชิงเขา หรือเราต้อง ทำคลอด ให้ลูกเรา แต่เราเขลา ไม่รู้ ทำอย่างไร แทนนั่งคิด ว่าตน ก็เป็นหมอ ต้องรีบขอ ช่วยคน มิสงสัย เราต้องรีบ ช่วยเขา ให้พ้นภัย ตามที่ได้ ร่ำเรียน ฝึกปรือมา จึงเอ่ยปาก ออกไป ถามขึ้นว่า คุณลุงป้า ได้โปรด อย่าถือสา ข้าได้ยิน ว่าท่าน อยากนำพา หมอตำแย ที่เคยหา ไปช่วยคน ทั้งลุงป้า รีบตอบ ล่ะล่ำว่า มีอาจหา หมอพบ ทุกแห่งหน ไม่รู้ว่า ทำอย่างไร แสนอับจน สุดร้อนรน จนตัวข้า มิอาจนิ่ง แทนได้ฟัง ก็นิ่ง แล้วครุ่นคิด ในอดีต หมอตำแย ต้องเป็นหญิง ทำอย่างไร ให้เขา เห็นความจริง ว่าเรานั้น ชำนาญยิ่ง ช่วยให้หาย จึงเอ่ยปาก ถามไถ่ ออกไปว่า มีอะไร ให้ข้า ได้ช่วยไหม ข้ามาจาก หมู่บ้าน อันแสนไกล ได้ช่วยให้ คนคลอด มาแต่เดิม ข้านี้ได้ วิชา มาจากแม่ ผู้ที่เป็น หมอตำแย ตั้งแต่เริ่ม จนข้ามี วิชา มาเพิ่มเติม จึงได้เสริม ช่วยแม่ข้า ทำคลอดคน ลุงชรา รีบบอก ออกไปว่า ลูกสาวข้า เจ็บท้อง ทุกๆหน นอนเจ็บท้อง สามทิวา แสนทุรน มิอาจทน ร้องครวญคราง อยู่ทุกวัน หมอตำแย ในหมู่บ้าน มิอาจช่วย อาจต้องม้วย วายชีวา จนอาสัญ ด้วยเจ็บท้อง เด็กไม่คลอด ออกจากครรภ์ แสนสงสาร แต่ไม่รู้ ทำอย่างไร แทนจึงบอก ออกไป ถ้าเช่นนั้น ข้าจะขัน อาสาช่วย จะเอาไหม เพราะข้าเคย ทำคลอด ให้ปลอดภัย ช่วยแก้ไข เหมือนดั่ง กับรายนี้ หญิงชรา พยักหน้า แล้วตอบว่า โปรดนำพา ช่วยให้ อย่าเป็นผี โปรดช่วยให้ ลูกเรา รอดชีวี โปรดปราณี ช่วยเรา จักเป็นคุณ แล้วทั้งหมด เดินทางไป ยังที่หมาย ที่หญิงสาว ร้องบิดกาย ดั่งถูกกุณฑ์ แทนรีบตรง เข้าตรวจดู อย่างละมุน ใช้มือรุน บนท้อง ไปจนทั่ว แทนบอกว่า เด็กนั้น อยู่ผิดท่า เอาส่วนขา ออกมา มิใช่หัว เราต้องรีบ ทำคลอด อย่างจวนตัว ตรวจดูทั่ว เห็นขา ยื่นออกมา แล้วร้องขอ น้ำร้อน มีดสะอาด สุราแรง อย่าพลาด รีบเสาะหา นำมีดมา เผาไฟ แช่สุรา เพื่อให้ฆ่า เชื้อโรคตาย ก่อนจะใช้
6 ตุลาคม 2553 13:28 น. - comment id 1160618
สนุกจังเรื่องก่อนเก่าที่เล่าขาน เป็นกลอนกานต์ภาษาศิลป์ยินดีหนอ พบนักเล่าตำนานชำนาญพอ คอยอ่านต่อติดตามตอนต่อไป
7 ตุลาคม 2553 10:50 น. - comment id 1160844
ดีใจนัก ที่ผู้อ่าน ได้สนุก ที่เราปลุก ตัวละคร ดังใจหมาย ให้โลดแล่น ไปตามกลอน ที่เรียงราย หากใครๆ มาช่วยเม้นท์ ขอขอบคุณ