ไม่มีความละมุนสุนทรียภาพ ประโลมเมืองคนบาปเพียงลมแผ่ว แลอนาถศาสตร์ศิลป์สิ้นหน่อแนว คงแต่แววอาวุธ ประทุษร้าย ไม่มีความตื่นตระหนก แม้นรกก็ไร้ซึ่งความหมาย ทุกชีวิตกำซาบ แต่หยาบคาย เมื่อกล้ากวีต้นสุดท้าย ตายไปแล้ว ................................... โดยคำ ลานเทวา
25 กันยายน 2553 21:30 น. - comment id 1158672
ลึกซึ้งและซึมซับ เห็นด้วยทุกประการค่ะ
25 กันยายน 2553 22:01 น. - comment id 1158682
ชนใดไม่เห็นคุณค่างานกวี ล้วนแต่มีปม บทกวีคือชีวิต และจิตวิญญาณค่ะ ไพเราะ มีสาระ ชอบๆๆ
25 กันยายน 2553 22:06 น. - comment id 1158684
เขียนกลอนได้ตรงกับความเป็นจริงทุกประการ ชอบมาก
25 กันยายน 2553 23:59 น. - comment id 1158697
ไพเราะมาก ๆ ค่ะ (แอบชอบภาพประกอบด้วยค่ะ )
26 กันยายน 2553 09:38 น. - comment id 1158734
บูม....ตามไปที่บล๊อคแล้ว..เราจะได้เจอกัน และไม่ได้ใช้ชื่อ Boomerang นะเพราะซ้ำกับผู้อื่น บูม.....ชอบเพลงนี้มาก/ ขอบคุณที่ให้ยินยล
26 กันยายน 2553 12:10 น. - comment id 1158740
ใจหายนะคะ ถ้าความงดงามของบทกวี ที่ช่วยชโลมจิตใจหายไป
27 กันยายน 2553 11:00 น. - comment id 1158844
ไม่อยากฝันเลยนะคะ ฝันร้ายจะตายแล้ว