เฟรดดี้พลาง ก้มดูพื้น แล้วร้องว่า มีหลายอัน อยู่หน้า เนินดินนี้ แทนมองตาม จริงซิ ดูดีดี ลูกดอกนี้ มีอยู่ ตั้งหลายอัน พลางเงยหน้า แล้วร้อง อะไรนี่ เนินดินนี้ มีรอยแตก แปลกใจฉัน เป็นรอยแตก เส้นตรง เหมือนขีดกัน ความสูงนั้น สองเมตร เห็นชัดเจน รอยนี้คง ไม่เห็น ในแต่ก่อน เพราะดินก้อน บังอยู่ มิให้เห็น แต่คงเพราะ พายุใหญ่ พัดกระเด็น จึงได้เห็น รอยแตก แยกออกมา แล้วมองดู เข้าไป ในรอยแตก มองซอกแซก ข้างใน อะไรหวา ก็มิอาจ มองเห็น ด้วยสายตา น่ากังขา ว่ามัน ช่างชอบกล พลางหยิบมีด สอดเข้าไป ในรอยแตก มีเสียงแปลก ครืนครืน น่าฉงน เห็นรอยแตก แยกออก ดั่งเวทย์มนต์ ทั้งสองคน ผงะถอย มิกล้าพอ แล้วต่างมอง ดูช่อง อ้าออกนั้น มิเคยพาน มิเคยพบ แปลกใจหนอ เฟรดดี้บอก พวกเรา อย่างรั้งรอ เข้าไปขอ สำรวจดู ที่ข้างใน อาจจะเป็น สิ่งแปลก ไม่เคยเห็น อาจจะเป็น สิ่งที่ เราพบใหม่ จะทำให้ ชื่อเราสอง ขจรไกล เมื่อบอกให้ ใครใครรู้ ที่เผชิญ ทั้งสองคน ต่างเดิน อย่างช้าๆ อย่างกล้าๆ กลัวๆ ดูขัดเขิน ไม่รู้ว่า ข้างใน ที่ใต้เนิน เราจะเดิน ไปพบ อะไรนี่ ทันใดนั้น รอยแยก ก็ปิดงับ รีบหันกลับ ใช้มือดัน อย่างเร็วรี่ เร็วช่วยกัน ช่วยแยกมัน โดยทันที ไม่รีบหนี น่ากลัว อย่ารีรอ แต่ไม่อาจ เปิดออกได้ ดังใจหมาย โอ้พวกเรา จะตาย กันไหมหนอ ต่างก็หัน กลับมา ด้วยใจท้อ ยืนรีรอ มืดมิด มิเห็นใคร พลันก็เห็น แสงสว่าง กระจ่างขึ้น ทั้งสองยืน มองไป อย่างสงสัย มองไปเห็น เป็นห้อง ไร้ผู้ใด ที่ข้างใน มีเครื่องมือ อยู่มากมาย จึงเดินพลาง มองไป ภายในห้อง เห็นมีกอง โครงกระดูก ผุสลาย ให้สงสัย เป็นกระดูก ของผู้ใด มีเสื้อใส่ ล้วนผุ ตามเวลา แล้วทันใด มีภาพ ขึ้นกลางห้อง เป็นภาพของ ชายหนุ่ม หน้าปริศนา มีลูกศร ปักไหล่ซ้าย อยู่ติดคา นอนใกล้ฝา มีแผล เลือดไหลนอง ใบหน้าซีด ซบเซา น่าสงสาร ค่อยๆคลาน ลุกนั่ง ดูขัดข้อง มือขวากุม บาดแผล แล้วหยุดมอง ดูตรึกตรอง เปล่งวาจา อย่างลำเค็ญ เรา..นี้..คือ รีก้า ด๊อก..เตอร์..หนุ่ม เป็น..ผู้..คุม ยานนี้ เพราะ..อยาก..เห็น ขอม..โบ..ราณ ในอดีต ให้..ชัด..เจน จะ..ได้..เป็น ผู้เชี่ยวชาญ อ..ดีต..ยาม เรา..มา..จาก อนาคต ผู้..สร้าง..สรร ปี..สอง..พัน เจ็ดร้อย ห้า..สิบ..สาม เดิน..ทาง..ด้วย ยานเวลา หมาย..ติด..ตาม มิ..เกรง..ขาม บุกอดีต ดั่ง..ใจ..ปอง
ไบเซ็บ 6 ก.ย. 2553 14:27 น. - ID 136732 
1024
1
0
8 กันยายน 2553 08:16 น. - comment id 1154963
อ่านมาสามรอบแล้วละค่ะ... จินตนาการล้ำเลิศ...คิดตามไปต่างๆนาๆ ผู้อ่านพลอยหลงกล..ตามจินตนาการ..ไปซะไกล...... คิดว่าเป็นพระเจ้าชัยวรมัน..ที่สร้างนครวัตรซะอีก ยอดเยี่ยมค่ะ
8 กันยายน 2553 13:52 น. - comment id 1155019
ขอบคุณที่ติดตามและกรุณาเม้นท์มา นวนิยายเรื่องนี้น่าติดตามทุกตอน ไม่มีการ เยิ่นเย้อ มีความยาวทั้งหมด 81 ส่วน..... หวังว่าคงติดตามไหว....ขอบคุณ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
