เห็นไม้โง่จะโผล่พ้น ขึ้นยืนต้นกลางผาหิน ผลิใบไล่ลามดิน ไม่รู้สิ้นศิลาลาน เจ้าไม้ใบไม่อาจโต ดังคุยโวด้วยห้าวหาญ ศิโรราบศิลากราน เป็นช้านานทั่วลานภู คล้ายคนโง่จะปลูกรัก พันธุ์แกะฝักกับดินหรู ทัศนาช่างนาดู คงช่อชูไสวไพร ปลูกต้นรักลงดินงาม อุษายามชโลมไหว มีมือสองประคองใจ ต้นรักใหม่ในไพรพง ชั่ววาบไหวกล้าไพรหลอน ดินเค็มร้อนจนลืมหลง โอ้ต้นรัก...เหี่ยวเฉาลง เป็นซากคงประจานตัว... โอ้รักโง่ของคนเขลา ดังม่านเงารางสลัว เสียงกระซิบแว่วหวาดกลัว ทุกทิศทั่ว...จวบสนธยา... บรรณาศรม 15 สิงหาคม 2553
กฤตศิลป์ ชินบุตร 15 ส.ค. 2553 02:28 น. - ID 136329 
2808
2
0
15 สิงหาคม 2553 09:52 น. - comment id 1151238
ไพเราะค่ะ
15 สิงหาคม 2553 10:50 น. - comment id 1151256
ปลูกในใจสิคะ
16 สิงหาคม 2553 07:07 น. - comment id 1151398
อรุณสวัสดิ์ค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
