ปั้นเมฆเสกสู่ธุลีหล้า หยาดน้ำฟ้าปรอยสายหมายปลอบขวัญ ชนทั้งโลกเวียนว่ายวิบากวัน เป็นนิรันดร์สมมุติมายา แท้ใดเที่ยงแท้ธำรง ดำรงเกิดดับเสน่หา ผูกพันรัดร้อยกัปป์กาลเวลา เหว่ว้าหลงทางอ้างว้างมนุษย์ ดินน้ำไฟลมบ่มธาตุ ตัณหาพิสวาทมิสิ้นสุด มณีธรรมล้ำค่าวิมุติ สอนรู้หยุดปล่อยวางกระจ่างใจ เกิดดับนับเนื่องนานมา อวิชชาพาหลงอสงขัย กี่ภพชาติพบทางสว่างไป รู้เป็นไปในสังสารวัฏฏ์ชัดเจน...!
14 สิงหาคม 2553 11:34 น. - comment id 1151141
หวัดดีครับ ชอบมากครับคำที่ว่า..ปั้นเมฆเสกสู่ธุลีหล้า..หยาดน้ำฟ้าปรอยสายหมายปลอบขวัญ...! เปนคำที่เปนรูปธรรมมาก...เมฆที่กลั่นหยดเปนหยาดฝน..ที่ชโลมพื้นโลก..นำความฉ่ำฟ้ามาฉ่ำโลก...งดงามจัง.. เปนการประดิษฐ์คำที่ผมชอบมากครับ..ขอคารวะ เนื้อหาก้อเยื่ยมครับ
15 สิงหาคม 2553 09:23 น. - comment id 1151234
งดงามเหลือเกินครับ ชอบมากครับ