บูชาพสุธาทองพสุธาไทย งามไสวเรียวรวงระย้า สงบสุขทุกยามวิถีนา ราวฟ้าส้มสุกชัดวัฏฏะไพร สาวนากับวันที่ว้าเหว่ แลทะเลข้าวกล้าระบัดไหว คิดถึงอ้ายคนดีพรากลาไกล บอกว่าไปค้นหาค่าแห่งคน จนวันนี้ถามทิดมีเพื่อนคนยาก ว่าอ้ายฝากข่าวบ้างไหมใจสับสน ถามคนนั้นคนนี้ใจร้อนรน ทั่วทุกหนไร้คำตอบที่ชอบชัด ราตรีเพ็ญพรรษาจันทร์พูนดวง คืนลาล่วงเงียบงันสงบสงัด สาวนาหุงข้าวพร้อมไปวัด แล้วก็จัดสำรับละเมียดละไม เด็ดดอกพุดพรายน้ำค้างยามย่ำรุ่ง รอสายรุ้งแสงแรกส่องไสว นกเขาร้องขันเทือนเตือนดวงใจ ให้รีบไปก่อนฟ้าสางสว่างวัน หอมหอมหอมพะยอมป่า โลกตรงหน้าเริ่มตื่นจากหลับฝัน เจิมดวงจิตศรัทธาทิพย์นิจนิรันดร์ จรรโลงขวัญสืบทอดยอดมณีแห่งแผ่นดิน...!
24 กรกฎาคม 2553 21:18 น. - comment id 1147889
ยังคิดถึงพี่สาวน่ารักคนเก่าอยู่เสมอ มิอาจลืมเลือน สักแต่ว่าภาระกิจมากมายรัดรึง ขอประทานอภัย แม้เวลาที่จะแวะเวียนเข้ามาอ่านก็ทั้งยาก -คิดถึงขอรับ -จากน้องคนเดิม
25 กรกฎาคม 2553 21:13 น. - comment id 1147911
พรรวี ที่คิดถึง ขอบคุณนะคะที่ยังรำลึกถึง กระท่อมสาวนาโย้เย้เต็มทนแล้วค่ะ สุขภาพคงหายดีแล้วนะคะ คืดถึงเสมอมาเช่นกันค่ะ
25 กรกฎาคม 2553 21:53 น. - comment id 1147913
29 กรกฎาคม 2553 06:39 น. - comment id 1148291
แผ่นดินไทย คือกำเนิด คือชีวิต คือมาตุภูมิ