นี่เราเดินมาถึงไหน กันแล้วนี่ เหลียวหลังแลแต่ละที ล้วนเลนหล่ม หลายทางแยกผ่านตา ก็อาจม เราต้องงมทางไป ถึงไหนกัน ดูก่อน ท่านผู้เจริญ ทางที่ท่านนำเดิน สู่สวรรค์ ฤานรกหมกไหม้ ประลัยกัลป์ หลายคนตามไม่ทัน แรงอ่อนล้า นี่เราเดินกันมาก็นานแล้ว ผ่านหนแนวเคยแสวง เกินแรงฝ่า กร้านลมแดดแต่วัยน้อย คล้อยชรา สืบทางค้นด้นมา กระไรพบ คิดว่าเราหลงทาง กันบ้างไหม ที่มาไกลลิบลับ เนิ่นนับศพ ทั้งรู้สึกสับสน ท้นทวนทบ แต่จุดหมายเลือนลบ มองไม่เห็น นี่เราเดินมาถึงไหน กันแล้วนี่ นับเวลานาที ร้าวคุเข่น ข่มหัวใจระงับเงียบ ในเยียบเย็น สู่ความเป็น ความตาย ไหนปลายทาง ? .................................. โดยคำ ลานเทวา
1 กรกฎาคม 2553 15:40 น. - comment id 1142307
นี่เราเดินมาถึงไหนก็ไม่รู้ เหลียวมองดูหาใครก็ไม่เห็น เดินคนเดียวเปลี่ยวใจให้ลำเค็ญ เช้าจรดเย็นมีเพียงเงาเฝ้าติดตาม อยากจะรู้จุดหมายปลายทางฝัน อีกกี่วันกี่คราวจักก้าวข้าม กว่าจะถึงจุดหมายในนิยาม คงเสื่อมโทรมเสื่อมทรามไปตามกัน ลองแจมมั่วๆดูบ้างเจ้าค่ะ อิอิ
1 กรกฎาคม 2553 16:55 น. - comment id 1142334
วนๆเวียนๆไปไม่เคยถึงไหนเลยค่ะ
1 กรกฎาคม 2553 17:52 น. - comment id 1142341
คงไม่หลง มั๊ง ครับท่าน เห็นฝรั่ง..เขาว่า อย่างนั้น..(ฮา..) สบายดี นะครับ ท่าน..
1 กรกฎาคม 2553 18:02 น. - comment id 1142344
.....ถึงสุราษฎร์ฯ แระค่ะ ....
1 กรกฎาคม 2553 18:02 น. - comment id 1142345
.....ถึงสุราษฎร์ฯ แระค่ะ ....
1 กรกฎาคม 2553 18:04 น. - comment id 1142346
4- 5.............ว๊ากกก ฉางน้อยไม่ตั้งใจนะเจ้าคะ มังมาเอง สองคอมเม้นต์เลยอ่ะ
1 กรกฎาคม 2553 21:05 น. - comment id 1142380
ยังไปไม่ถึงไหน.....
1 กรกฎาคม 2553 21:28 น. - comment id 1142388
ถึงครึ่งทางเองเจ้าค่ะ
1 กรกฎาคม 2553 22:01 น. - comment id 1142404
กำลังหลงทางเป็นอย่างยิ่ง
1 กรกฎาคม 2553 22:21 น. - comment id 1142413
จากขอนแก่น มาโคราช ไปรังสิต ย้อนกลับมาอยุธยา คาดว่าจะตั้งตัวที่นี่ แต่หัวใจนี่สิครับ ไม่รู้ไปอยู่แห่งหนตำบลใด งุงิงุงิ
1 กรกฎาคม 2553 23:35 น. - comment id 1142453
นิ่งเงียบว่างทุกอย่างสงบ ที่ผ่านพบเคลื่อนไหวในสรรพสิ่ง กับเรียบง่ายในนิยามความเป็นจริง รู้ทุกสิ่งวางทุกอย่างทางมรรคา การเดินทางอยู่ไหนใจเรารู้ ลองค้นดูเรื่องทุกอย่างมีคุณค่า รู้แล้ววางบางเรื่องบางเวลา ความสุขบนความธรรมดาค้นหาเอา
2 กรกฎาคม 2553 11:01 น. - comment id 1142525
เพิ่งเริ่ม ต้น เองจ้า
2 กรกฎาคม 2553 17:21 น. - comment id 1142713
บางครั้งชีวิต ก็ต้องเดินไปข้างหน้าโดยไม่รู้ทางเช่นกัน... มันเป้นเรื่องปกติธรรมดาโลกไปแล้ว เราไม่รู้ว่าพรุ่งนี้แดดจะออกหรือฝนจะตกฉันใด เราก็ไม่รู้ว่าก้าวต่อไปจะเป็นอย่างไรฉันนัน
2 กรกฎาคม 2553 19:27 น. - comment id 1142740
หนทางยาวไกล หนทางยาวไกล ก้าวไปคนเดียว
2 กรกฎาคม 2553 20:49 น. - comment id 1142775
หากรู้ว่ายังเดินไปข้างหน้า และรู้ว่าฝ่าทนพ้นหุบเหว รู้ว่าเป็นทางดีหนีทางเลว ถึงปลายเปลวถึงไหนไม่ต้องกลัว เพียงมั่นใจในทางที่สางปม อุปสรรคดักข่มไม่ก้มหัว ใครคนอื่นฝืนนิ่งยิ่งเร่งรัว ตัวของตัวกล้าเดินเผชิญกรรม ....