ใครขโมยลมหายใจของดอกไม้ ยามเช้าที่พร่าไหวในม่านฝน ดอกก็ช้ำ กลีบก็ร่วง ใบยับย่น ปี้ป่นระครน้ำตาเจ้าแมลงปอ ใครขโมยคนรักของผีเสื้อ ที่จุนเจือน้ำหวาน , แลกหวานต่อ ฟังสิฟังผีเสื้อเจ้าตัดพ้อ ร้องขอลมหายใจคนรักคืน ใครขโมยความเย็นฉ่ำของสายน้ำ จึงร้าวกล่ำคร่ำครวญยากจะฝืน ปลาน้อยใหญ่อาลัยเศร้าเต็มกลืน ขมขื่นร่ำไห้ พร่ำรำพัน ใครขโมยแววตาของเด็กน้อย จึงเหลือแต่ริ้วรอย ฝอยดอกฝัน จึงเหลือแต่ความเศร้าร้าวจาบัลย์ จึงเหลือเพียงแต่ขวัญคว้างกลางใจ ใครขโมยความรักมนุษย์โลก จึงเหลือเพียงเสียงโศกไม่สดใส ใครขโมยความรักจากเราไป จึงเหลือเพียงอาลัยไร้อารีย์ (ใครขโมยความรักจากพวกเราไป คงแต่เสียงร่ำไห้ในปฐพี!)
13 มิถุนายน 2553 22:17 น. - comment id 1136026
นั่นซินะใครขโมย... เหลือไว้เพียงระโหยด้วยว่างเปล่า ให้ผู้คนตามเก็บซากความปวดร้าว กับเรื่องราวครั้งเก่าที่ยาวนาน.... นั่นซินะใครขโมย?
14 มิถุนายน 2553 01:12 น. - comment id 1136052
ไม่ได้ขโมยนะคะ แค่แวะมาทักทายและเยี่ยมชมเฉยๆค่ะ
14 มิถุนายน 2553 06:05 น. - comment id 1136065
15 มิถุนายน 2553 07:34 น. - comment id 1136399
เอาดอกไม้มาคืนให้...
15 มิถุนายน 2553 11:09 น. - comment id 1136455
ไปแจ้งความกันดีกร่าค่ะ
15 มิถุนายน 2553 13:14 น. - comment id 1136500
ขอบคุณทุกท่านครับที่แวะเข้ามาเยี่ยมชม มีโอกาสจะไปเยื่อนบ้านของทุกท่านนะครับ