ดุ่มเดินอย่างคนที่จนตรอก อยากบอกใครเขาว่าเราโง่ หัวใจสี่ห้องเคยพองโต ซูบโซแห้งเหือดไร้เลือดลม เหมือนคนสูญสิ้นจิตวิญญาณ บริหารเรือนร่างอย่างขื่นขม เศษเสี้ยวความรักเป็นปลักตม พอกถมถ้วนทั่วซอกหัวใจ ล้มนอนอย่างไรไม่เคยหลับ กลัวฝันร้ายสำทับจนจับไข้ แสวงหายาดีจากที่ใด ย่อมไม่สมานแผลอย่างแน่นอน ความรักปกป้องผู้ครองรัก ปกปักปลอบปลุกผู้ซุกซ่อน ลงโทษสาหัสผู้ตัดรอน ยอกย้อนรานระผู้ละเลย ฉันไม่เคยถลำทำความผิด เมื่อคิดรักใครใจเปิดเผย ทอดทิ้งคนรักไปก็ไม่เคย อยากรู้รักเอยไยเฉยชา? คำตอบชวนให้ได้ขบคิด อุทิศรักให้คนแปลกหน้า กับตัวเองที่เห็นที่เป็นมา ไม่เคยได้รับค่าแห่งความรัก ถึงคราวหายนะผู้ละเลย แผ่เผยอาการผ่านอกหัก บทเรียนที่ผ่านมาทรงค่านัก ควรรู้จักรักตนก่อนคนใด
16 พฤษภาคม 2553 03:35 น. - comment id 1127736
ไม่เคยล่วงรู้ดูความรัก ทึกทักรักแน่แค่ไฉน แต่แล้วที่เห็นความเป็นไป ได้ใจไว้เก็บที่เจ็บมา สายตาละเลยเหมือนเคยเห็น ยิ่งกว่าความเย็นเป็นองศา สุดท้ายเจ็บแปลบเหมือนแสบตา ไหลมาจากใจเมื่อไม่นาน จบแล้วความเฉยคนเคยรัก เหมือนนักโทษหนักจักสังหาร เพียงแค่สายตามาละราน ใจปานจะขาดเมื่อจากกัน. ..................................... ..ร่วมทักทายครับ หลับฝันดี
16 พฤษภาคม 2553 04:20 น. - comment id 1127741
สวัสดีคะ...คุณตานูน Successful person are... gets up in the morning and go to bed at night, and in between they does what they want to do....
16 พฤษภาคม 2553 11:06 น. - comment id 1127770
ไม่เป็นไรค่ะ ในเมื่อเราทำดีที่สุดแล้วยังไม่รัก ก็รักตัวเองดีกว่าเนอะ ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ
16 มีนาคม 2554 10:41 น. - comment id 1188056
สุดยอดค๊าบ