ไอ้หำเอ๊ย สงกรานต์ เมือบ้านเด้อ อย่าเดินเซ่อ หลงใหล ในเมืองหลวง ไปทำงาน หอบเงินมา อย่าเลาะป่วง ญาติพี่น้อง ทั้งยวง เขารอแก สัญญาจะ ซื้อของ ทองมาฝาก รับปาก จะซื้อผ้า มาให้แม่ พ่อเอ็งเค้า เฝ้ารอ คอชะแง้ นั่งดูแต่ รถกลับบ้าน ผ่านเลยไป หำเอ๋ย จะทำ อย่างไรดี แต่ต้นปี นอนผลาญ งานก็ไร้ กลับบ้านนอก หมดเงิน เดินก็ไกล ทำอย่างไร ดีหนอ ท้อเหลือเกิน ตัดสินใจ ไปตายที่บ้านนา สารภาพ กับแม่ว่า ท่าจะเขิน กรุงเทพ กรุงประหลาด อาจเจริญ แต่หาเงิน ยากยิ่ง กว่าสิ่งใด ตัดสินใจ อย่างไร จะกลับบ้าน ไม่มีค่า โดยสาร พาลจะไร้ แอบปีน หลบมา หลังคารถไฟ ขออาศัย กลับบ้านนา เวลาจน สงกรานต์แล้ว ไอ้หำหาย ไม่กลับบ้าน เพื่อนร่วมงาน ส่งข่าวมา น้ำตาล้น โดนสะพาน เหล็กขวางฟาด คอขาดหล่น ตายอยู่บน รถไฟ บ่ได้เมือ (ม้าก้านกล้วย)
6 เมษายน 2545 22:42 น. - comment id 44599
บ้านนอกดีที่สุด บ้านเราดีที่สุด
6 เมษายน 2545 22:51 น. - comment id 44604
สรุปว่าลองจนเสียอย่างก็ไม่มีอะไรดีเลย
6 เมษายน 2545 23:13 น. - comment id 44611
หดหู่จังเลยค่ะ
7 เมษายน 2545 00:20 น. - comment id 44624
อืม หดหู่ นึกถึงข่าวอุบัติเหตุที่ชอบเกิดขึ้นตอนช่วงเทศกาล
7 เมษายน 2545 10:56 น. - comment id 44668
คนที่ขวัญรักเขามาก..เกิดที่กาฬสินธุ์และไปใช้ชีวิตที่อเมริกา..นานแล้วค่ะ..ทุกปีจะกลับมา.. บ้านของเราปีนี้คงไม่..ได้แต่รอๆและรอ..เขาเป็นคนดีที่หนึ่งเลยค่ะ..
7 เมษายน 2545 16:49 น. - comment id 44695
เต้ยเลยคับ ว่างๆจะแวะมายลใหม่ คิดนานเป่าคับ
8 เมษายน 2545 02:09 น. - comment id 44768
เศร้าจังเลย
8 เมษายน 2545 02:21 น. - comment id 44772
เง้ยยย ตายจริงเหลอคับ เฮ้อ ยังไงก็ไปสู่สุขตินะ อาเมน ชีวิตเรามันสั้นนัก