๑. คุณูปการงานหนักยากละทิ้ง สร้างสรรค์สิ่งวิไลให้รุ่นหลัง หวังคำสอนเรียนรู้จะอยู่ยัง แต่โลกความจีรังมิอาจมี.. ๒. เรือลำเก่าลอยคว้างร่างผุกร่อน อุทาหรณ์ตราจากฝากเหลือที่ มวลหมู่ชนคนหน้าใหม่ให้มากมี สงสารแต่ " คนดี...ที่โลกลืม "... ด้วยความหวังดี **.. เช่นรวีโชติ ..** ( ก.ประแสร์ ศิษยาพร )