วจี มโน กาย

เปื้อน ประคำศรี

วจีกรรมย้ำๆซ้ำซ้ำซาก
หลุดจากปากไม่กระดากหากเป็นฉัน
ผู้อื่นพูดเตือนย้ำไม่สำคัญ
"ช่างหัวมันพูดต่างกูสูหลีกไป"
มโนกรรมยิ่งบอกย้ำแห่งสำนึก
จากสับสนจนตกผลึกผนึกได้
หากใคร่ครวญเพียงหนึ่งด้านแล้วผ่านไป
น่าเสียดายด้านที่คลาดไม่อาจยล
กายกรรมสิค้ำชูไม่รู้สิ้น
จะจ่อมจมหรือโบยบินล้วนเป็นผล
ทุกสิ่งเกิดแต่เหตุสร้างบันดาลดล
เมื่อเกิดมาเป็นคนต้องค้นเอา
วจีกรรม มโนกรรม กายกรรม
"คุณนะทำ" คุณธรรมจะสูญเปล่า
ต้องคุณทำ ฉันทำ ร่วมกันเรา
ดั่งแสงทองยามเช้า...ความหวังไทย				
comments powered by Disqus
  • โอ้ละหนอ

    26 กุมภาพันธ์ 2553 11:11 น. - comment id 1104520

    41.gif41.gif36.gif
  • ครูกระดาษทราย

    26 กุมภาพันธ์ 2553 11:50 น. - comment id 1104534

    backgroundtree.gif
    
    ร่วมสร้างสรรค์ค่ะ
  • ฉางน้อย

    26 กุมภาพันธ์ 2553 12:19 น. - comment id 1104540

    11.gif36.gif11.gif
  • แกงฯ

    26 กุมภาพันธ์ 2553 13:10 น. - comment id 1104566

    1.gif............1.gif
  • ป๋อง สหายปุถุชน

    26 กุมภาพันธ์ 2553 15:00 น. - comment id 1104587

    36.gifฮึอๆๆๆๆๆ36.gif
    มาทักทายยามบ่ายครับ
    29.gif29.gif29.gif
  • ปติ

    26 กุมภาพันธ์ 2553 15:29 น. - comment id 1104595

    16.gif16.gif
    สาธุ  หลวงพี่เน้อ36.gif36.gif
  • ครูพิม

    26 กุมภาพันธ์ 2553 18:41 น. - comment id 1104665

    1.gif
    
    นะสำนึกดี..ทุกอย่างดี..
    11.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน