วจีกรรมย้ำๆซ้ำซ้ำซาก หลุดจากปากไม่กระดากหากเป็นฉัน ผู้อื่นพูดเตือนย้ำไม่สำคัญ "ช่างหัวมันพูดต่างกูสูหลีกไป" มโนกรรมยิ่งบอกย้ำแห่งสำนึก จากสับสนจนตกผลึกผนึกได้ หากใคร่ครวญเพียงหนึ่งด้านแล้วผ่านไป น่าเสียดายด้านที่คลาดไม่อาจยล กายกรรมสิค้ำชูไม่รู้สิ้น จะจ่อมจมหรือโบยบินล้วนเป็นผล ทุกสิ่งเกิดแต่เหตุสร้างบันดาลดล เมื่อเกิดมาเป็นคนต้องค้นเอา วจีกรรม มโนกรรม กายกรรม "คุณนะทำ" คุณธรรมจะสูญเปล่า ต้องคุณทำ ฉันทำ ร่วมกันเรา ดั่งแสงทองยามเช้า...ความหวังไทย
เปื้อน ประคำศรี 26 ก.พ. 2553 11:06 น. - ID 133320 
1421
4
0
26 กุมภาพันธ์ 2553 11:11 น. - comment id 1104520
26 กุมภาพันธ์ 2553 11:50 น. - comment id 1104534
หน้าส่วนตัว
ร่วมสร้างสรรค์ค่ะ
26 กุมภาพันธ์ 2553 12:19 น. - comment id 1104540
26 กุมภาพันธ์ 2553 13:10 น. - comment id 1104566
............
26 กุมภาพันธ์ 2553 15:00 น. - comment id 1104587
ฮึอๆๆๆๆๆ
26 กุมภาพันธ์ 2553 15:29 น. - comment id 1104595
สาธุ หลวงพี่เน้อ
26 กุมภาพันธ์ 2553 18:41 น. - comment id 1104665
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
