ยินสำเนียงเสียงนั้นกันหรือไม่ เสียงดังใครกู่เรียกคอยเพรียกหา ฟังผะแผ่ววิบวับคลับคล้ายคลา เพียงแว่วมาไกลไกล...ไว-อา-รี... สายน้ำหนึ่งซึ่งเล่าขานมานานนับ มิย้อนกลับนานเท่าไหร่ยังไหลรี่ บางคราวเรื่อยเฉื่อยไปสายนที บ้างกลับปรี่เชี่ยวกรากกระชากใจ ความรักนั้นย่อมเป็นเช่นสายน้ำ ช่างลึกล้ำแลล่วงห้วงรินไหล คอยแต่จัก ลับเชี่ยวเป็นเกลียวไป ยิ่งห่างไกลพ้นผ่านนานนิรันดร์ ...ไว-อา-รี...ยินเสียงนี้อยู่เสมอ ฟังสิเออ ยังคงย้ำพร่ำเรียกฉัน คำคอยบอก ที่รักจ๋ามาหากัน สำเนียงนั้นเตือนว่าใจได้ลับลง ความรักฉันจมหายกับสายน้ำ แสนชอกช้ำดวงจิตร้าวราวผุยผง ...ไว-อา-รี...เฝ้าเตือนมาว่าปลิดปลง รักนั้นคงจากไปไม่หวนคืน ... ...ไม่หวนคืน ... ...ไม่หวนคืน ...
ศาลาไทย 4 เม.ย. 2545 08:24 น. - ID 13280 
1037
1
0
4 เมษายน 2545 08:33 น. - comment id 44176
๏ ๏ ๏ ๏ RIVER OF NO RETURN ๏ ๏ ๏ ๏ ...................................................Marilyn Monroe
4 เมษายน 2545 09:47 น. - comment id 44190
สายน้ำไม่หวนกลับ ธรรมชาติกลับสอนใจเลิกใฝ่หา รักหวนไปเฉกเช่นกันไม่หวนมา ลบเหว่ว้าหากเข้าใจในธรรมชาติคน! รักและกำลังตั้งใจศึกษากลยุทธิ์การเขียนกลอน ให้มากขึ้นทั้งๆที่เป็นคนชอบสบายๆ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
