ปีสองห้าสี่เจ็ดต้องเตร็ดเตร่ ดีใจรับเรื่องย้ายไม่โยเย สมคะเนทำงานบ้านสุขฤทัย อยู่ตำบลท่าตอนติดแม่จัน เขตอรัญแม่อายปลายเชียงใหม่ จรจากบ้านคายมาจิตอาลัย ต้องลาไกลบัวคำคนงามพร้อม ครูบ้านคายครบครันสัญจรส่ง เหมือนเผ่าพงศ์พูนพิศจิตถนอม จีรพันธุ์หัวหน้าศรัทธาฮอม ได้เลี้ยงล้อมส่งสันต์กันฮาเฮ นายสมเพชรชัยวรรณ์นั้นครูใหญ่ โรงเรียนบ้านสุขฤทัยใจสรวลเส นักเรียนกว่าหกร้อยบ้างเกเร ครูทุ่มเทเขคักให้รักเรียน นักเรียนจากกอแอเป็นอาข่า จากบะหลาเป็นลีซอก็มาเขียน อีกอาซุก็อาข่ามาพากเพียร ร่วมรักเรียนกับอาจารย์บ้านสุขฤทัย สอน ป.หก อกใจมอบให้ศิษย์ ไม่ขุ่นคิดว่าอาข่าเป็นสาไถย เอ็นดูหมู่ชาวเขาเช่นชาวไทย จึงได้ไมตรีตอบศิษย์นอบนบ สอนศิษย์สัปดาห์เดียวต้องเลี้ยวลด ไปถือพรตพร่ำคาถามรรคาสงบ จำพรรษาสามเดือนจนเคลื่อนครบ ศึกษาจบวิปัสนาวัดท่าตอน อุทิศส่วนกุศลศีลสิ้นดินฟ้า พระราชามารพรหมกรมอัปสร สัตว์นรกโลกันต์ต้องฑัณฑ์กรณ์ ขอปันพรพร้อมเพรียงเสี้ยงสิ้นเวร กลับมาสอนศิษยาอุรารื่น บางวันหื่นทัศนาป่าเขาเล่น ขับรถเครื่องขึ้นเขาลำเนาเนน เลี้ยวบ่ายเบนอ้อมสิงขรเร่ร่อนไกล ไปเลาต๋าบะหลายะผ่าเนิน เที่ยวเพลิดเพลินเจริญตาจะหาไหน ขึ้นทางเหนือโลดลิ่วถึงกิ่วสะไต วกซ้ายไปแม่สะลองปองชิมชา ลงแม่จันขึ้นแม่สายไปท่าขี้เหล็ก ดูสาวเจ๊กแม่ม่านเมืองเมียนม่า สองปรางนางประเหลืองเครื่องไล้ทา งามจับตาน่าชมประโลมลอง อยู่สุขฤทัยได้สังเกตเจ็ดนางฟ้า นางรจนาสุขฤทัยใสผุดผ่อง เล่นระบำรำร่ายชายตามอง ท่วงทำนองเพลงจีนระรินรส อยู่สองปีมีภัยเขาให้ย้าย ลาแม่อายอบอุ่นบุญเราหมด ลาลูกศิษย์มิตรรักหักรันทด สู่บรรพตวิทยาพนาพนม อาลัยลามาลีมานีนิตย์ ทั้งสมคิดอุไรใจขื่นขม ลาบูสือลายมือดีที่นิยม เคยอบรมเพลิดเพลินเจริญใจ เธอจงเพียรเรียนต่ออย่าท้อถอย ครูยังคอยห่วงหาอัชฌาสัย อย่าลุ่มหลงร้อนรักจักมีภัย ให้เติบใหญ่ยิ่งยศปรากฏคุณ แล้วขับเคลื่อนเลื่อนรถเลี้ยวคดโค้ง ทางยาวโยงคิดหลังยังข้องขุ่น เข้าแม่จันจรดเชียงแสนดินแดนบุญ แผ่การุณเมตตาคาถาธรรม เลียบลำโขงโค้งไถลไปเรื่อยเรื่อย หลังมึนเมื่อยเหนื่อยอ่อนนอนแรมค่ำ บ้านหาดบ้ายชายโขงกระท่อมคำ ชาวเรือทำไว้พักพบเพื่อนลาว อรุณรุ่งมุ่งเมียงเวียงเชียงของ ขับไม่คล่องมองข้างหน้าหมอกหนาหนาว หยุดชมงามข้ามโขงเป็นครั้งคราว โขงยืดยาวลาวไทยใจผูกมัด เข้าเทิงเที่ยงถึงเวียงแก่นจนบ่ายคล้อย วกขวาอ้อยอิ่งบึ่งถึงปางหัด หักเลี้ยวซ้ายป่ายไปในพนัส ขึ้นป่าชัฎเขาเขินเนินกันดาร ไปกราบพระขอพักวัดผาตั้ง ขอหยุดยั้งยลเขตประเทศสถาน สิบหกมกราสี่เก้าเข้าร่วมการ เนื่องในงานวันครูเวียงแก่นกรม เสร็จกลับมาถึงวันใหม่ใจสะอาด ลาอาวาสพระคุณอุ่นผ้าห่ม ขับรถขึ้นโรงเรียนรื่นอารมณ์ นึกนิยมน่าอยู่ดูงามตา จอดรถพบนบท่านเกียรติศักดิ์ ไม่รู้จักทักว่ามาเที่ยวก๋า ตอบผมย้ายจากบ้านสุขฤทัยมา ท่านยิ้มร่ารับสารรายงานตัว พักบรรพตใจปลื้มค่อยลืมหลัง นอนลำพังห้องครึ้มสลึมสลัว มีเมฆหมอกหม่นหม่นแลมืดมัว มองมัวซัวเห็นไม่ชัดอึดอัดนึก จากสุขฤทัยมาพึ่งถึงบรรพต เขียนสะกดจดไว้ให้ตรองตรึก ถึงความหลังครั้งคราวอยู่เขาลึก ไว้เป็นผลึกอนุสรณ์แต่ก่อนเอยฯ
ปติ ตันขุนทด 19 ม.ค. 2553 10:24 น. - ID 132302 
1420
4
0
19 มกราคม 2553 10:58 น. - comment id 1088026
นิราศชีวิต อ่านแล้วเห็นภาพอย่างชัดเจน มองเห็นเด็กโลดเล่นวิ่งไล่กัน ช่างเป็นวัยที่ไร้เดียงสาเสียนี่กระไร งดงาม..
19 มกราคม 2553 11:31 น. - comment id 1088042
มาเรียนรู้ชีวิตคุณครูค่ะ อิอิอิ มาแวะทักทายก่อนทานข้าวค่ะ
19 มกราคม 2553 11:41 น. - comment id 1088047
อ่านแล้วเห็นภาพเลยนะคะ แวะมาว่าจะชวนไปทานด้วยเป็นเพื่อนคะ
19 มกราคม 2553 13:59 น. - comment id 1088094
เล่าเรื่องไดเห็นภาพครับ
19 มกราคม 2553 16:30 น. - comment id 1088159
แวะมาเยี่ยมค่ะ อ่านแล้วนึกอยากกลับไปเป็นครูอีกครั้ง
19 มกราคม 2553 18:55 น. - comment id 1088209
ครูบนดอยหรือเปล่าครับคุณปติ
20 มกราคม 2553 08:40 น. - comment id 1088364
เพิ่งพิมพ์ต่อเสร็จ ยังไม่ได้ตอบคำทักทายเพื่อนๆเน้อ ต้องเข้าไปสอนก่อนครับ เด็กรอ เน็ตโรงเรียนไม่ใคร่ว่างครับ
20 มกราคม 2553 12:19 น. - comment id 1088523
20 มกราคม 2553 12:21 น. - comment id 1088524
20 มกราคม 2553 12:22 น. - comment id 1088525
20 มกราคม 2553 12:25 น. - comment id 1088526
20 มกราคม 2553 12:26 น. - comment id 1088527
20 มกราคม 2553 12:27 น. - comment id 1088528
21 มีนาคม 2554 20:03 น. - comment id 1188411
คูรครูหนูอยู่ ร .ร บ้านคาย นะ ค่ะ หนูอายกหั้ยคูรมาสอนเราเหมือนเดิมนะคะหนูจะจบ ม.3 แล้วละคะหนูกำลังจะขึ้นนะคะ ศิษคนนี้ยังจามครูเสมอ bee_book_007@hotmail.com ได้ทุกอย่างคะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
