**.. ผู้เป็นครู ..**
**.. เช่นรวีโชติ..**
๑. ความเป็นครู อยู่ใน ใจเบื้องลึก
แม้นศิษย์ตรึก ตรองมาก ก็ยากเห็น
ความเข้มขรึม บางครู่ ดูเยือกเย็น
ครูเคี่ยวเข็ญ เข้มข้น จนสมบูรณ์..
๒. ภาพของครู ผู้กรำ ทำงานหนัก
คงประจักษ์ หาใช่ มลายสูญ
แต่ผลิดอก ออกใบ ให้เพิ่มพูน
เจิดจำรูญ คุณค่า ชั่วฟ้าดิน..
๓. ใครเปรียบครู เรือจ้าง อย่างธุรกิจ
ย่อมเพี้ยนผิด นิยามนัย ใคร่ถวิล
ครูคือเทียน ส่องสว่าง ทางชีวิน
แม้นวันสิ้น แสงไสว ในหนึ่งวัน..
๔. จิตเมตตา ประทับ กับดวงจิต
อุดมการณ์ ครูของศิษย์ ติดตรึงมั่น
ใช่โล่เหรียญ ประกาศค่า ตราสำคัญ
ลบเลือนฝัน ทั้งหมด ให้ลดลง..
๕. ความเป็นครู จึงอยู่ใน ใจเบื้องลึก
เพียรหวังฝึก ศิษย์ให้ดี ตามที่ประสงค์
มาลัยร้อย กลอนกานท์ ผจารจง
น้อมกราบลง บูชา ครูอาจารย์...
ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** ( ก.ประแสร์ ศิษยาพร )