หน้าส่วนตัว
๑. ความห่วงใย ไมตรี ฉันมีมาก
ปราศจาก มารยา มาเคลือบแฝง
เชื่อมั่นเธอ ด้วยใจ ไม่ระแวง
จิตขัดแย้ง อย่างไร ย่อมไม่มี..
๒. หากวันนั้น กับวันนี้ ไม่มีเหมือน
ภาพคงเลือน จืดจาง อย่างเหลือที่
เธออ่อนแอ แพ้ภัย ใครราวี
กลับวิ่งหนี ปัญหา อย่างปราชัย..
๓. คนแข็งแกร่ง คนเก่า เล่าห่างหาย
ทิ้งความหมาย ลืมเลือน เพื่อนเคยให้
ฉันเคยจิต ยังพร้อม ยอมอภัย
คำตอบเธอ กลับไม่ สนใจมัน..
๔. จนสัมพันธ์ มิตรภาพ กลายฉาบฉวย
เฉกผู้ป่วย ทุกข์โศก โรคมหันต์
ยากปราศรัย ยืดยาว คราวพบกัน
ยิ่งกว่าวัน เริ่มรู้จัก แรกทักทาย..
๕. ประการเดียว ทำได้ ในวันนี้
แม้ใจมี รำพึง คิดถึงสหาย
จิตฉันปลง สัจธรรม ดำรงกาย
สิ่งทั้งหลาย ย่อมจะเป็น เช่นนี้เอง ..
ด้วยความหวังดี
**.. เช่นรวีโชติ ..** ( ก.ประแสร์ ศิษยาพร )
ประพันธ์ พฤ. ๑๔ ม.ค. ๒๕๕๓
**.. เช่นรวีโชติ..** 15 ม.ค. 2553 11:10 น. - ID 132198 
1503
2
0
15 มกราคม 2553 16:16 น. - comment id 1086467
แวะมาให้กำลังใจค่ะ เวลาจะทำให้ทุกอย่างดีขึ้นนะคะ อิอิอิ
15 มกราคม 2553 17:18 น. - comment id 1086503
คุณก้องเขียนได้ดีมากผมชอบจริงๆครับ.. แวะมาอ่นครับ
16 มกราคม 2553 02:32 น. - comment id 1086671
แสนเสียดายหลายสิ่งดังทิ้งฝัน ไยจอมขวัญบั่นทอนยอกย้อนเหลือ มิตรภาพตราบสิ้นมิจินต์เจือ ฤาจะเกื้อเผื่อใครให้ช้ำทรวง ชีวิตจริงก็เช่นนี้ค่ะ เพื่อน....คำนี้ กว่าจะใช้ได้ ต้องพิสูจน์ค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
