. . เปลี่ยวลมดึก ระโชยชาย…. กล่อมราตรีเดียวดาย ปรารถนา หนาวอารมณ์ว้าเหว่ กาลเวลา โศกแสงฝันจันทรา ระโหยไห้…. จ่มกับความบอบช้ำ ค่ำคืนนี้ แต่ละท่วงนาที อันอ่อนไหว ความรู้สึกอะไร ต่อมิอะไร ผ่านเผินในภวังค์ ประดังประเด…. สงัดดึกลึกร้าว หนาวน้ำค้าง ลมอ้างว้างหอบรัก ไกลหักเห เปลี่ยวห้วงเหงารำพึง คนึงคะเน ใจเอย ช่างรวนเร ดังสายลม…. ฝากฟูกหมอนผ่อนพัก เหนื่อยหนักท้อ บทเพลงเศร้าเคล้อคลอ ความขื่นขม โลกยามนี้มีแต่ ตรม และ ตรม หม่นเสียงไพรระงม ในเรื่องราว….. ลิบลิบแลเคว้งคว้าง อ้างว้างโลก นัยน์ตาโศกสบซึ้ง คำนึงร้าว หม่นไปทุกหุบห้วง เจ้าดวงดาว เคยสกาวเด่นใจ เลือนไกลตา…. วิเวกฝันสรรค์สู่ ฤดูเศร้า… เดียวดายเงาทอดผ่าน กาลห่วงหา เสียงกระซิบแว่วแว่ว ดังแผ่วมา รักเจ้าสิ้นกาลเวลา แล้วหรือไร….. ………………………………… โดยคำ ลานเทวา
5 มกราคม 2553 22:54 น. - comment id 1082237
ชอบมากครับ ตอนนี้อารมณ์นี้อยู่พอดีเลยครับ โดนสุด ๆ
6 มกราคม 2553 07:42 น. - comment id 1082298
มากราบนมัสการ และอ่านบทกลอนไพเราะค่ะ เมื่อเช้ามืดฝนตก ไม่ได้ออกไปตากฝน แล้วก็ไม่เหงาอย่างที่เคยเป็นเลยค่ะ
7 มกราคม 2553 18:16 น. - comment id 1082918
เรื่องในคืนผ่านมา แต่ก็ผ่านไปแล้ว เช้านี้ ฝนตก ไหลลงที่หน้าต่าง อิอิ มาทักทายนะครับ หลวงพี่ แฮปปี้ ตลอดกาล นะครับ
7 มกราคม 2553 21:52 น. - comment id 1083012
สวัสดีปีใหม่ค่ะ ท่านโต้ง ขอให้ท่านมีสุขภาพแข็งแรงมีแต่ความสุขสมบูรณ์ค่ะ