โลกกว้างล้วนฉากกั้น กล่อมเกลา หมู่สัตว์ต่างมัวเมา ทั่วหล้า เหมือนถูกโซ่ความเขลา ตรึงผูก ครอบจิตให้ชั่วช้า เกลือกกลั้วเดนกรรม ตอกย้ำผู้มั่วเร้า กามา จิตขุ่นข้องโกธา ผูกไว้ สรวงเซ่นแห่งตัณหา ความอยาก จิตเสื่อมใจทรามไซร้ ฆ่าพ้องเผ่าพันธุ์ ไร้ธรรม์มัวคลั่งเคล้า ทรชน ภูมิแผ่นดินร้อนรน ร่ำไห้ มัจจุราชบันดาลดล ปลิดชีพ ล้างชั่วจมสู่ใต้ แผ่นพื้นปฐพี ธรณีทุกข์ร่ำร้อง ระงม ทนแบกซากโสมม ต่ำช้า เมามัวชั่วอาจม กิเลส ครวญโศกพลางครางท้า สรดสร้อยกรรแสง พึ่งแรงจากท่านผู้ พ้นกรรม โปรดช่วยเอาพระธรรม ฉาบฟ้า เปลี่ยนกรวดสู่ทองคำ คืนโลก สร้างคนดีประดับหล้า ปราศผู้ทรชน
5 มกราคม 2553 12:45 น. - comment id 1082053
สวัสดีปีใหม่ค่ะ
6 มกราคม 2553 09:06 น. - comment id 1082337
เสียดายคนตายไม่ได้อ่าน...
7 มกราคม 2553 11:39 น. - comment id 1082788
เก่งมากครับ น้องกระซู่ นี่ขนาดยังมะจบ ม.6 ยังแต่งเก่งขนาดนี้ ถ้าเรียน ระดับปริญญาตรี ขึ้นไป ย่อมเก่งกว่านี้อีกเยอะ ถ้ายังสนใจตลอด
7 มกราคม 2553 20:47 น. - comment id 1082991
โอ้วว เทพมากเลยปอ แต่อ่านแล้วรู้สึกเครียดๆยังไงไม่รู้ เข้มข้นซะ
8 มกราคม 2553 00:01 น. - comment id 1083069
ขอบคุณครับคุณก้าว ที่กล้า สวัสดีปีใหม่ครับ
8 มกราคม 2553 00:02 น. - comment id 1083071
ขอบคุณครับคุณเสียงหัวเราะ เดี๋ยวผมคงจะต้องได้เขียนกวีกล่อมโลกวิญญาณแล้วมั้งครับ
8 มกราคม 2553 00:04 น. - comment id 1083072
ขอบคุณครับพี่กวีน้อย บทกวีลมหายใจครับหากวันใดที่ผมไม่เขียนกวีวันนั้นคือวันที่ผมหยุดหายใจครับ(ยังไม่ตายครับ)
8 มกราคม 2553 00:05 น. - comment id 1083075
คุณbesideU*agian&again ขอบคุณครับ