เกิดเป็นพระราชา อยากได้ก็ได้ดั่งใจ อยากมีแต่สุขไม่ทุกข์ใจแต่หาไม่เจอสักที ให้โหรช่วยทำนาย โหรบอกให้ทำอย่างนี้ ต้องใส่เสื้อของผู้วิเศษที่เขาไม่มีความทุกข์ใดๆ ทหารของพระราชาออกตามหาแทบพลิกแผ่นดิน ไม่พบเจอไม่ได้ยิน คนไม่มีทุกข์ใจ เสาะหานับแรมปีผู้วิเศษคนนั้นอยู่ไหน ไม่ว่าจะ หญิงจะชายก็ล้วนแต่มีความทุกข์ทุกคน หาเท่าไหร่ หาไม่เจอ เสื้อแห่งความสุขตัวนั้นอยู่ไหน จะค้นจะหาเท่าไหร่ก็ยังไม่พบไม่เจอสักที หาเท่าไหร่ หาไม่เจอ คนๆนั้นเขาอยู่ที่ใด คนที่ไม่เคยทุกข์ใจ ไม่มี (หาเท่าไหร่ หาไม่เจอ ความสุขมันอยู่ที่ใดหรือว่ามันอยู่ที่ใจ ตรองให้ดี) ก่อนตะวันจะลับปลายนา ที่หน้ากระท่อมหลังนึง แว่วเสียงถ้อยคำพร่ำรำพึง ขอบคุณชีวิตแสนดี เมื่อหิวก็มีกินเมื่อหลับก็นอนฝันดี แค่นี้ก็มีความสุข วันนี้ไม่มีทุกข์ใดๆ ทหารของพระราชา เสาะหามาทั้งแผ่นดิน เพิ่งพบเพิ่งเจอเพิ่งได้ยิน คนที่ไม่มีทุกข์ใจ เหล่าทหารของพระราชา จึงกระแทกประตูเข้าไป ได้พบเพียงชายยากไร้ ไม่มีแม้แต่เสื้อติดกายสักตัว นิทานเรื่องนี้มีแง่คิดดีๆ อดไมได้ที่จะหยิบยืมมาลง... ลองคิดตามดูนะคะ...
14 ธันวาคม 2552 20:05 น. - comment id 1074070
พระราชาผู้ยิ่งใหญ่พระองค์หนึ่ง ไม่รู้ซึ้งว่าความสุขเป็นแบบไหน ท่านเสนาผู้ใกล้ชิดสะกิดใจ ว่าต้องให้หาคนมีสุขมา เมื่อได้แล้วให้ถอดเสื้อของเขาออก แล้วยักยอกเอาเสื้อนั้นมาใส่หนา เท่านี้แหละพระองค์จะสุขอุรา พระราชาจึงรับสั่งให้หาพลัน หมู่ทหารหาได้มาหนึ่งคน แจ้งเบื้องบนว่าคนนี้มีสุขสันต์ พระราชาสั่งเขาถอดเสื้อพลัน ปรากฏว่านายคนนั้นเสื้อไม่มี จึงสอบถามไฉนเจ้าจึงมีสุข มันนั่งคุกเข่าเล่าความสุขี ว่าตัวข้าฯขอทานมานานปี ชีพวิถีโดดเดี่ยวเที่ยวเรื่อยมา เช้าวันนี้ข้าฯคุ้ยค้นถังขยะ ได้พบปะขาไก่ใหญ่หนึ่งขา จึงตะโกน สุขจริงโว้ย ด้วยโอชา เหตุตัวข้าฯ อดอาหารแต่วานซืน แล้วจู่จู่หมู่ทหารก็มาจับ อีกกำชับให้มาข้าฯสุดฝืน จึงทิ้งไก่เดินตามสุดกล้ำกลืน ไม่อาจขืนนี่ความจริงสิ่งข้าฯทูลฯ พอดีผมเคยแต่งไว้...ไม่รู้ว่าจะเป็นเรื่องเดียวกัน..ไหม..
14 ธันวาคม 2552 20:14 น. - comment id 1074076
ไม่แน่ใจคะพี่กิตติเวทย์ มันอาจจะเป็นเรื่องเดียวกัน ลูกหว้าไมได้แต่งเองหรอกคะ ลูกหว้าฟังเพลงนี้มาแล้วมันซึ้งดี แล้วคิดว่ามันสอนอะไรนิดๆ อยากจะบอกเล่า9 10 ^^
14 ธันวาคม 2552 20:45 น. - comment id 1074099
ที่ว่าเคยแต่ง..ไม่ใช่แต่งนิทานนะครับ เป็นการนำนิทานเก่ามาเล่าผ่านกลอน..อ๊ะนะ
14 ธันวาคม 2552 20:48 น. - comment id 1074104
ไม่เคยอ่านมาก่อน แล้วพระราชาว่าไงคะ... ไม่อยากคิดเอง...
14 ธันวาคม 2552 20:51 น. - comment id 1074107
อ่อนิทานของจีนอ่าหรอคะพี่ เพลงนี่ก็ดัดแปลงจากนิทานมาเหมือนกันคะ พี่เคยฟังมั๊ย? แล้วก็นิทานจีนนั่นใช่นิทานตอลสตอยมั๊ยอ่ะ
14 ธันวาคม 2552 22:07 น. - comment id 1074163
มาอ่านนิทาน ก่อนนอน
14 ธันวาคม 2552 23:19 น. - comment id 1074222
คืนนี้ผมหลับฝันดีแล้วล่ะ ได้อ่านนิทานก่อนนอนด้วย
14 ธันวาคม 2552 23:19 น. - comment id 1074224
15 ธันวาคม 2552 08:10 น. - comment id 1074306
ถึงว่า..เมื่อคืนก่อนอินสวนไม่ได้สวมอะไรเลย รู้สึกมีความสุขดีครับ
16 ธันวาคม 2552 07:20 น. - comment id 1074692
555555555555+ พี่อินสวน มะได้ใส่อะไร มีความสุขจริงหรอครับ (ใส่บ้างครับ กันเอดส์ ...เกี่ยวกันไหมเนี่ย) นอกเรื่องนิกๆๆๆ ขามๆๆ เน้อออ สรรคืในอก นรกในใจ สรุป ดี หรือ ชั่ว อยู่ที่ตัวทำ....( เกี่ยวกันอีกไหมเนี่ย) งั้นเอาใหม่ ทำในสิ่งที่ดี มีประโยชน์ ไม่ทำให้ตนเอง และใครเดือดร้อน สิ่งนั้นแหละความสุข... อืมม พอเข้าที ( พึ่งรู้ว่า คิดได้นะเรา แต่ทำมะยักกะได้ )
16 ธันวาคม 2552 15:25 น. - comment id 1074865
คห.4 พี่กิตติกานต์คะ พระราชาก็อดใส่ใส่เสื้อสิคะ เพราะความสุขมันอยู่ที่ใจ คนที่เจอบอกว่ามีความสุขก็เปนแค่ชาย ยากไร้เสื้อยังไม่มีติดกาย แค่มีกิน นนหลับก็ฝันดี เขาก็ไม่ต้องการอะไรแล้ว ดังน้นพระราชาก็น่าจะคิดได้ 555+ คห.6 พี่คนลานเทวา หวังว่านอนหลับก็นอนฝันดีนะคะ ขอบคุนที่แวะมาอ่านนิทาน คห.7พี่สุริยันต์ ฝันดีมั๊ยเอ่ย ได้อ่านนิทานก่อนนอน คห.8 ขอบคุณที่พิมญดาคะที่แวะมานะคะ คห.9 อิอิพี่อินสวนมีความสุขเพราะกายสุขใจสุขทมั้งคะ .. ขบคุณที่แวะมาด้วย คห.10 ขอบคุณพี่...เออ...กวีน้อยเจ้าสำราญ ทีแวะมานะคะด้วย แล้วก็เห็นด้วยกะข้อคิดของพี่นะคะพี่กวีน้อย