'' กล่อมกวี '' เขียนสุขโศก โลกรู้สึก ฝากเป็นคำบันทึก อารมณ์สรรค์ สรรพสิ่งร่ายร้อย ถ้อยรำพัน เขียนคืนวันบทเรียน เขียนหัวใจ สะพายย่ามลำนำมิรู้จบ ร้อยความฝันบรรณภพ บำเรอไว้ ผลิดอกดาวห่มห้วง หฤทัย เขียนโลกงามละไม ละมุนคำ แม้จะอยู่กันคนละหลืบโลก แต่ความเศร้าเหงาโศก แห่งคืนค่ำ คล้ายกู่ก้องบริบท ให้จดจำ ประหนึ่งถ้อยลำนำ มิรู้สิ้น มธุรสใดเล่า ปรารถนา บรรณาการชีวา ครุ่นถวิล ดังสายธารหวานคำ จะฉ่ำริน ดับเวลาอาจิณ แห่งโศกา ก่อนจะนอน หลับฝันดี อ่านเถิดบทกวี ผู้ห่วงหา ขีดเขียนถ้อยความฝัน แบ่งปันมา คลี่ห่มห้วงนิทรา เยาวมาลย์ หลับเอย จงหลับฝัน สบตาดาวดวงนั้น เถิดแววหวาน งามประหนึ่งมวลนางฟ้า ราตรีวาร ผู้ขับกล่อมกลอนกานท์ รติรมย์ …………………… โดยคำ ลานเทวา
12 ธันวาคม 2552 17:28 น. - comment id 1073041
คืนนี้จะหลับปุ๋ยเลยครับ
12 ธันวาคม 2552 09:13 น. - comment id 1073161
ต้อนรับวันใหม่กับดอกไม้สวยๆเจ้าค่ะ
12 ธันวาคม 2552 12:39 น. - comment id 1073207
ฝันดีเถิด กวีที่รัก หยุดพักเถิด หลับฝัน นิทราเถิด รำพัน สู่โลกฝัน อันภิรมย์ กลอนเพราะค่ะ
12 ธันวาคม 2552 13:27 น. - comment id 1073220
กำลังง่วงจัดเลยค่ะ
12 ธันวาคม 2552 13:39 น. - comment id 1073231
12 ธันวาคม 2552 14:45 น. - comment id 1073236
ฝันเถิดฝัน สรรวาดปรารถนา ยามไขว่คว้าราตรีที่หอมหวาน ร่ายจรดบทถ้อยเรียงร้อยกานท์ ทิวาวารผ่านไปใช่ได้คืน
12 ธันวาคม 2552 18:44 น. - comment id 1073288
ฝันดีเถิดกวีที่ข้ารัก ขอให้หลับฝันดีในวัยหวาน งานกวีจะขับกล่อมเล่านิทาน ให้เจ้าหลับฝันหวานบนเส้นทางกวี
12 ธันวาคม 2552 20:47 น. - comment id 1073341
ขอสมัครเป็นขาประจำได้ไหมคะ หนูมาอ่านหลายครั้งแล้ว พี่เขียนบทกลอนไพเราะมากๆ อุ่นค่ะ
12 ธันวาคม 2552 22:09 น. - comment id 1073386
คืนนี้หลับฝันดีแน่นอนครับ
12 ธันวาคม 2552 23:47 น. - comment id 1073437
จะไปนอนแล้วค่ะ ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
13 ธันวาคม 2552 11:56 น. - comment id 1073515
ถ้าไม่ใช่..กวี อ่านได้ไหมเจ้าค่ะ นมัสการเจ้าค่ะ
13 ธันวาคม 2552 13:01 น. - comment id 1073546
แค่ชื่อต้นนี้ ก็มีมนต์ขลังแล้วครับ เป็นอีกท่านหนึ่ง ที่ผมอ่านแล้ว ประทับใจเสมอ หลับฝันดีเถิด กวีที่รัก
14 ธันวาคม 2552 07:43 น. - comment id 1073791
หวัดดีคับ...คุณ คนลานเทวา... ก่อนนิทรา ลาแจ้ง สู่ห้วงหน ด้วยใจฝน ด้นคำ มากล้ำเขียน อ่านบิลบท กฎการ ให้พรากเพียร จักใคร่เวียน เรียนอ่าน มาผ่าน "คนฯ" ให้สดับ..ขัดเกลา..อารมย์ร่าย อภิปราย...รายรส...ในบทต้น จะน้อมรับ...คำกล่าว...ด้วยเฝ้ายล ใคร่ฝึกฝน...จินตะ...กวี...รส... ก่อนหลับ...ฝันดีขอรับ... ไม่หวังเป็นถึงขั้น "กวี" ตามความหมายที่แท้ ก็แค่.... อยากผูกคำตามความรู้สึก...ได้สวยงาม...ขอรับ...
14 ธันวาคม 2552 16:03 น. - comment id 1073956
ขอบคุณค่ะ หลับยากเหลือเกิน
15 ธันวาคม 2552 20:23 น. - comment id 1074565
อ่านคำบทกวีหวาน ล้วนร้าวรานในความรู้สึก บาดแผลใจในห้วงลึก เปรียบผนึกแห่งรัตติกาล ลำนำเศร้ามิรู้สิ้น อวลอายกลิ่นวัน เคยหวาน ลืมเถอะความร้าวราน เวลาจะผสานใจตัวเอง แวะมาเยี่ยมค่ะ อ่านบทกวีแล้วได้รู้สึกถึงความเป็นคนกวีที่แท้จริงค่ะ