มโนเนือง จี๋เหลืองเหี่ยวม้วย เปียงดั่งกล้วย บ่มไว้ในขุม แดนแต่น้อง แม่บัวจี๊จุ๋ม เจ้าหัววคำซุม ต๊อดตุมละข้า ละเวเหหน เป้ดคนเมาบ้า เพื่อตั๋วนาย มาทิ้งละ ซ้ำได้ยินเขา เล่าถ้อยวาต๊ะ ไขฟู่หื้อ หลายราย อยู่มาจุมื้อ พ่ำกือตั๋วต๋าย อยู่เหนือดินดาย ซะร่างบ่หล้อน เกิดมาเป๋นคน ทะรงตุ๊กข้อน ก็ป๋างคราวครา ถ่านี้ เพราะว่านายเรา เจ้าหลบหลีกลี้ หนีซ่อนหน้า มาเมือง มาละพี่ไว้ โศกไหม้หมองเหลือง เป้ดเปียงเฟือง น้องเหยืองเบื่อข้า มาต้อดตุมจาย เรี่ยรายเหนือหญ้า แก๋มสุทธา ฝุ่นมุก นายได้เถิงสุข ละข้าพี่ทุกข์ กำฟู่ต้น รอยลืม
ปติ ตันขุนทด 3 ธ.ค. 2552 10:56 น. - ID 131099 
1200
2
0
4 ธันวาคม 2552 14:13 น. - comment id 1070661
สวัสดีเจ้า อิอิอิ น้องอู้กำเมืองบ่จ้าง...แต่ก็เป็นลูกครึ่งนะคะ แม่เป็นสาวลำปางหนาเจ้า อิอิอิ
4 ธันวาคม 2552 17:53 น. - comment id 1070793
ยินดีแต้...ตี้ได้มาอ่าน ค่าว ม่วนแต้ๆเน่อเฮอ
8 ธันวาคม 2552 08:12 น. - comment id 1071737
ลูกผ่าแม่ลำปางก่าเจ้า..... ตึงว่า น้องมางามแต๊งามว่า....พี่น้อยพี่หนานใคร่เมอะอิงกั๋น ได้ก่าเจ้า.....
8 ธันวาคม 2552 08:16 น. - comment id 1071738
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
