ฝันจะสร้างทางใสในฟ้าสาง เพียงแผ่วบางเลาะไล้แม้ไม้หนาม ทุกคำบ่งจงใจให้เห็นงาม กี่โมงยามยืนหยัดลงจัดเรียง ถึงทุกข์ท้อขอทนปนแปลกบ้าง หากหนึ่งอย่างตอบรับสรรพเสียง ก้องอยู่ในใจฉันวันคืนเคียง คือขอเพียงไมตรีที่คงเดิม ลองจรดบทแรกอาจแผกผิด ใช่เลิกคิดคืนกลับนับแต่เริ่ม วาดด้วยใจในทุกแห่งที่แต่งเติม จึงเพียรเพิ่มเขียนคำมาย้ำรอย แต่งกลอนหวานมาอ่านเล่นเห็นสนุก พอคลายทุกข์ยามเศร้าเพราะเหงาหงอย เคยคิดถึงสักนิดไหมใจคนคอย นั่งละห้อยเช้าจนค่ำช้ำเสียจริง กลอนไม่หวานเพราะงานหนักมิพักผ่อน หัวใจกร่อนถูกหยามย้ำน้ำใจหญิง นี่ใจน้องก็ใจเนื้อเผื่อพักพิง พอโดนทิ้งเลยทดท้อล้อทำนอง เฮ้อ...เหนื่อยนักพักหน่อยค่อยเขียนต่อ ยินไหมหนอคนทางนี้ที่หม่นหมอง หรืออยู่ไกลไม่เห็นค่าว่าควรมอง คำเคยกรองเริ่มเลือนล้ามาขาดรอน คนใจง่ายคล้ายเราเหงาแล้วเพ้อ หลงละเมอในวังวนกลอักษร เจอคำหวานผ่านลีลาภาษากลอน ยิ่งโอนอ่อนเชื่อตามทุกความไป เขาล้อเล่นกันดอกบอกกี่ครั้ง คำที่หวังจึงปี้ป่นแทบหม่นไหม้ เขียนกลอนบ่นปนน้ำตามาแทนใจ แจ้งจริงในถ้อยคนลวงหน่วงเหน็บนาน...
2 เมษายน 2545 08:49 น. - comment id 43739
หลงละเมอ เพ้อพร่ำ รำพันรัก ซ่านใจนัก คำคม คารมหวาน ลิ้นชุ่มฉ่ำ เคลือบฉาบ อาบน้ำตาล ละเลียดหวาน ผ่านลีลา ภาษากลอน...
2 เมษายน 2545 10:34 น. - comment id 43773
ภาษากลอนซ่อนเงื่อนเหมือนลมเพ้อ หลงละเมอเพ้อไปใจเจ็บหนาว คนบางคนแค่หลอกใจจนรานร้าว ไม่กี่คราวกี่ครั้งอย่าฝังใจ.. ไม่สนใจไม่เชื่อคำจะไม่เจ็บ ไม่หนาวเหน็บไม่เจ็บช้ำไม่หวั่นไหว ใครจะรักกับใครปล่อยเขาไป โลกนี้ไซร้..มันผันแปร..ไม่แน่นอน..
2 เมษายน 2545 22:31 น. - comment id 43898
อารมณ์กวีก็ยังงี้แหล่ะค่ะ หวั่นไหวเป็นบางครั้ง
3 เมษายน 2545 08:26 น. - comment id 43941
เขาล้อเล่นกันดอกบอกเธอแล้ว ประกายแก้วน้ำในตาจึงพร่าพร่าง เพียงรอยยิ้มยังอิ่มใจใช่จืดจาง ถึงอยู่ห่างคิดถึงกันแค่นั้นพอ ... :D
3 เมษายน 2545 10:37 น. - comment id 43975
ซึ้งจัง