โคลง ***ภูเก็ต***

ปติ ตันขุนทด

***ภูเก็ตเพชรน่านน้ำ    ดามัน
เทศต่างแดนชมกัน      ตื่นเต้น
ทะเลคลื่นคลอนอนันต์   นานเนื่อง
เพลินเผ่นดำมองเขม้น   ใหญ่น้อยมัจฉา
***อาณาแนวพ่างพื้น     จังหวัด
ทรัพย์สิ่งสินสมบัติ         ค่ำล้น
ปวงชนแน่นเนืองขนัด  หาดแม่
แดงเด่นตะวันด้น         ด่ำน้ำหนีหาย
***เศรษฐกิจฟูเฟื่องฟุ้ง    มือฟาย
วันค่ำชนเรียงราย           จ่ายใช้
เดินนอนนั่งบนทราย       เคียงคู่
กินดื่มปาร์ติใต้                แจ่มฟ้าเพ็ญจันทร์
***เขมจิราเพื่อนฟ้อง       พัวพัน
เคยส่งสารคุยกัน            อ่านเศร้า
ปรึกษาอยู่สารพัน           ราวเรื่อง
หายห่างหยุดเยือนเหย้า   บ่นบ้าอาลัย
***สึนามิเถื่อนแท้    มหันต์ภัย
คราวแผ่นดินแตกไหว       ต่ำพื้น
ภูเก็ตแก่นแดนไกล          เกาะเก่า
ถูกคลื่นโถมครืนครื้น        กลั่นแกล้งสังหาร
***เมืองภูเก็ตเกก่าย้อน      ตำนาน
มีแร่ดีบุกสาร                 ค่าล้ำ
ขุดมาร่อนขายนาน        รวยร่ำ
หยุดเมื่อภูเก็ตช้ำ          สิ่งล้อมเลวลง
***ชาวภูเก็ตเก่าพื้น      ประมง
หาแต่ปลาขายตรง        แม่ค้า
นานมาเปลี่ยนแปลงปลง   ทำใหม่
เป็นที่โรงแรมท้า              ทั่วหล้ามาพิง
***เอกชนรัฐร่วมสร้าง     เมืองจริง
เกิดก่อสอปอกอชิง          แผ่นพื้น
ทุจริตส่อแอบอิง              แฝงแบ่ง
คนร่ำรวยสะอื้น              บ่นเศร้าเจียมจน