ล่วงเปลี่ยวภพ สบดาวหนาวพิลึก ดาษดื่นดึก ระยับพร่างน้ำค้างหอม นิรนามความคิดถึง ซึ่งสุกงอม เร้นผ่านตรอมอันตราตรึง รำพึงรำพัน ดังสิ้นไออบอุ่น ทารุณร้าว สบตาดาว ลึกใจยิ่งไหวหวั่น ต้อยต่ำข้าบัดสี ธุลีจันทร์ ดักดานเนิ่นนิรันดร์ เศษธุลี เรไรเพรียก สายลมคลี่ห่มฟ้า เหน็บหนาวแรมเอกา เคลื่อนวิถี เดียวดายโลกปรารถนา ประดามี ร่ายบรรเลงราตรี วเนจร สุขคติ เถิดจอมขวัญ โลกสิ้นแล้วความสำคัญ เมื่อวันก่อน เหงาอ้างว้างเหล่านั้น จะบั่นทอน ระเรื่อแรมแก้มอร ลับเลือนจาง คล้ายคล้ายความถวิล ใกล้สิ้นจบ มอดเชื้อกาลผ่านพบ ให้เหินห่าง ปลดหัวใจเดียวดาย จากรายทาง กว่าความเหงาจะเบาบาง เนิ่นทำใจ โดยคำ ลานเทวา
2 สิงหาคม 2552 15:38 น. - comment id 1013646
นมัสการครับ นิมนต์ครับ ลงทีเดียวสองกออน เลยนะครับท่านลาน แสดงว่า จะหายไปอีกนานละซี ครับ งามงามยิ่งกว่าเดิม เลยครับท่าน
2 สิงหาคม 2552 10:22 น. - comment id 1022166
....อะแฮ่มๆๆ อิอิ ทำไรหน๊อๆ
2 สิงหาคม 2552 10:31 น. - comment id 1022169
สบายดีอยู่ หายไปนาน จนลืมล็อกอินชื่อเก่า เลยสมัคเข้ามาใหม่ อีกรอบ ใจดี ใจสบายนะ ฉางน้อย
2 สิงหาคม 2552 10:41 น. - comment id 1022172
2.....มิน่า มาชื่อใหม่ อิอิ ฉางน้อยสบายใจดีเจ้าคะลูกพี่ ...
2 สิงหาคม 2552 13:16 น. - comment id 1022201
สบตาดาวร้าวล้าในส่วนลึก ในดื่นดึกลึกร้าวดาวสลัว ในราตรีมืดมิดจิตหวาดกลัว หนาวจนทั่วเรือนร่างยามค่ำคืน คล้ายคล้ายความถวิลใกล้สิ้นจบ เมื่อกาลภพเคลื่อนผ่านการข่มขื่น ในราตรีมีหมู่ดาวยามค่ำคืน แต่ในตาข้ารื้นเต็มสองตา สบายดีนะคะ
2 สิงหาคม 2552 13:44 น. - comment id 1022211
จำได้แร้ววว คุ้นๆๆ อิอิ ไปล่ะครับ ชะแว้บบ
2 สิงหาคม 2552 16:47 น. - comment id 1022240
เรไรเพรียก เรียกขวัญ วันฟ้าหม่น ฝนพร่างพรม ขมนัก หักใจหาย สรวงสวรรค์ ขั้นฟ้า พานางกราย ถึงที่หมาย ปลายฟ้า คราจันทร์รอน บทกลอนงดงามค่ะท่าน อดมิได้ที่จะขอร่วมแจม
2 สิงหาคม 2552 16:52 น. - comment id 1022242
เรไรเพรียก เรียกขวัญ วันฟ้าหม่น น้ำพร่างหล่น ฝนหนัก หักใจหาย สรวงสวรรค์ ขั้นฟ้า พานางกราย ถึงที่หมาย ปลายฟ้า คราจันทร์รอน ขออภัยค่ะ ปรางเข้ามาขอแก้กลอนนิดหนึ่งค่ะ ส่งไปแล้วถึงเห็นค่ะ
2 สิงหาคม 2552 22:08 น. - comment id 1022415
ห่างหายไปนานเลยนะคะ ดีใจที่ได้อ่านกลอนงดงามอีก
3 สิงหาคม 2552 09:22 น. - comment id 1022564
งดงามค่ะ สวัสดีค่ะ