เช้าชื่นตื่นมาด้วยเสียงฝน พร่างหยาดหล่นบนใบไม้ใกล้หน้าต่าง หอมจำปีคลี่กลีบหวานในเรื่อราง จิตกระจ่างรับอรุณละมุนละไม เสียงนกเขาตัวเดิมยังขันคู คงไร้คู่ครวญหาว่าอยู่ไหน อยากกระซิบบอกไปว่าอยู่ในใจ เจ้าจะร่ำไปไยใจรักจริง วิมานดินวันนี้มีความรัก มาทายทักมวลแมกไม้สรรพสิ่ง รายรอบเรือนเงียบงามในความนิ่ง เห็นก้านกิ่งดวงดอกแก้วในแวววัน ยิ้มหวานหวานรับขวัญลืมรานโศก วิบากโลกลาเลือนเสมือนฝัน ทำสิ่งดีพลีให้เธอเอื้อโอบปัน สร้างสวรรค์ ณ กลางใจไยต้องรอ...! ........................................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song3216.html สวรรค์ปิด โอ้ยอดรักอย่าจากพี่ไป โปรดอภัยที่ร้ายเธอก่อน หากความรักอยู่นิรันดร ห่วงอาวรณ์รักเธอไม่คลาย สุดที่รักโปรดหวลคืนมา โปรดคืนมาสร้างชีวิตใหม่ เรื่องที่แล้วโปรดคิดอภัย อย่าห่างไกลคิดไปจากจร เธอจากไปแสนไกลห่าง สุดอ้างว้างและเดียวดาย โอ้สวรรค์นั้นคงหน่าย ชีวิตวายเมื่อเราจากกัน เธอจากไปแสนไกลห่าง สุดอ้างว้างและเดียวดาย โอ้สวรรค์นั้นคงหน่าย ชีวิตวายเมื่อเราจากกัน ดนตรี เธอจากไปแสนไกลห่าง สุดอ้างว้างและเดียวดาย โอ้สวรรค์นั้นคงหน่าย ชีวิตวายเมื่อเราจากกัน เธอจากไปแสนไกลห่าง สุดอ้างว้างและเดียวดาย โอ้สวรรค์นั้นคงหน่าย ชีวิตวายเมื่อเราจากกัน...
21 กรกฎาคม 2552 10:46 น. - comment id 1017216
หากบ่พ้อต่อว่าท่าสวรรค์ มื้อได๋นั่นข้อยรอขอให้เว้า กะเพราะฟ้าโหดฮ้ายสิตายเอา เป็นเพราะเจ้าข้อยคึดบ่จืดเจือน มาตัดพ้อ ต่อว่า ชะตา นำๆๆ เด้อ อย่าว่ากันหลายดอก ข้อยหนุ่มบ้านนอก เป็นคนบ้านนา ข้อยเว้าจั่งซี่ล่ะ คันบ่ถืกอกถืกใจ๋ กะอย่าว่ากันเด้ออ ขอให้เฮ็ดเวียกเฮ็ดการเฮ็ดงาน คักๆ ซู่มื้อ ซู่มื้อเด้อ ข้อยไปแหล่ว มื้อหน้า สิมาใหม่ คึดฮอดหล๊ายหลาย บ่หน่ายสิคึด
21 กรกฎาคม 2552 12:19 น. - comment id 1017249
ฝากคำให้น้องทิพย์โนรา ในงาน ตะเกียงน้ำมันก๊าดค่ะ ที่บอกว่าได้แรงใจไฟฝันจากพี่พุด นะน้องรัก ................ น้องรัก.... พี่พุดชื่นใจจังค่ะ เห็นไหมนี่คือผู้หญิงที่พี่พุด แลเห็นพรสวรรค์ค่ะ น้องรจนาบทกวีได้อย่างเข้าถึงแก่นแท้ ซะเหลือจะกล่าวชมค่ะ ตอนเด็กๆทั้งเกาะไม่มีไฟฟ้าค่ะ เราใช้ตะเกียงเจ้าพายุบางบ้าน และตะเกียงลานแบบใหญ่กับแบบเล็กๆ จุดไว้เวลานอนค่ะ น้องรักพี่พดมีหน้าที่ซื้อน้ำมันก๊าด ที่จะมีปิ๊บชักใส่ในขวดให้เรา เหม็นมาก หากให้งาม ยังประโยชน์ยามจุดไฟใช้ในครัวเรือน จริงไหม แล้วก็ต้องคอยเช็ดทำความสะอาด ปล่องตะเกียงที่เขม่าควันดำปิ๊ด หน้าเราบางทีพลอยดำไปด้วย ยังกะแมวคราว ยามไม่ระวังอิอิ นอกจากนั้น ภาพแห่งความหลังคือ คุณย่าค่ะ พี่พุดจะนอนกับคุณย่า ท่ามกลางแสงตะเกียงลาน ในดวงใจนั้นแสนอบอุ่นเป็นสุข ทุกค่ำคืนเลยค่ะ และ บ้านใกล้ทะเลเลย ได้ยินเสียงเห่กล่อมจากคลื่นฝันรัญจวน หวนไห้ครางครืน ราวสะอื้นร่ำหาใครทุกค่ำคืนค่ะ แต่นั่นคือเสียงดนตรีทะเล ที่ราวเพื่อนปลอบประโลมใจ ให้เราหลับไหลอย่างแสนสุขค่ะ ยังมีมากมายเรื่องราว ที่ดวงใจเราคง มีอดีตใกล้กันเพราะเราคือ สาวเลือดปักษ์ใต้ค่ะ พี่พุดรักน้องนะคะ อยากทำภาพสวยๆแอดเมล์มา พี่พุดจะบอกให้ด้วยรักนะ รักและเป็นกำลังใจทุกเรื่องราวค่ะ พี่พุด
21 กรกฎาคม 2552 12:35 น. - comment id 1017253
เทพดาบสายฟ้า...คะ มากับฝนฟ้าคะนองเลยค่ะ ที่ฝากไว้ทั้งหมด จะบอกใครคะ
21 กรกฎาคม 2552 15:50 น. - comment id 1017269
สวัสดี คุณพุด และเทพดาบสายฟ้า ขอชมภาพก่อนสวยมาก กลอนอ่อนหวาน ไสตล์ พุดไพร สาวบ้านนาผู้น่ารัก คุณเทพดาบสายฟ้า ผู้มาใหม่ไฟแรง เว้าอิสาน ออนซอนหลายเด้
21 กรกฎาคม 2552 16:05 น. - comment id 1017274
สวัสดีค่ะพี่พุดคนดีที่แสนรัก น้องรักพี่พุดหมดใจ เพราะพี่เป็นคนที่เข้าใจและเห็นใจน้องมากที่สุด ทำให้น้องยังอยู่ในบ้านนี้ได้ต่อไป น้องเคยทำผิด สารภาพผิด พี่พุดก็ให้กำลังใจและอภัยให้ น้องกลับตัวเป็นคนดีแล้ว แต่ก็ยังมีคนมองว่าสร้างภาพ ทั้งที่เป็นภาพจริงในชีวิต จิตใจคนเราต่างกันนะคะพี่พุด ใจน้องสงบและผ่องใส ไม่ว่าใครก็คงเอาไปไม่ได้ จิตใจพี่พุดงดงาม ไม่คิดทำร้ายใคร มีแต่ให้กำลังใจ น้องขอคารวะ ชื่นชมด้วยใจจริง ขอให้พี่มีความสุข ความเจริญตลอดไปค่ะ ด้วยรักและศรัทธา
21 กรกฎาคม 2552 16:58 น. - comment id 1017286
วันนี้อากาศไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ค่ะเพราะฝนเดี๋ยว ตกเดี๋ยวหยุดทั้งวันเลยค่ะ... รักษาสุขภาพด้วยนะคะ...
21 กรกฎาคม 2552 18:51 น. - comment id 1017350
สวัสดีครับ มาอ่านมาชมและพ้อด้วยนิดนึง ไยต้องพ้อ....รอสวรรค์ อีกกี่วันกี่ตรงให้สงสัย จะข้างหลังข้างหน้าหรือว่าใด เปิดหัวใจเผยออกแล้วบอกเลย
21 กรกฎาคม 2552 23:50 น. - comment id 1017522
พี่พุดคะ ปรางกำลังต้องการกำลังใจเชียวค่ะ เรื่องราวที่ผ่านเข้ามาเรียกน้ำตา มันไหลรินแทบขาดใจ ก็ได้คิดถึง ที่ ๆ ปรางควรจะเข้าไปหา ก็เลยเข้ามา ที่เรือนไทยของพี่พุด ยิ้มหวานหวานรับขวัญลืมรานโศก วิบากโลกลาเลือนเสมือนฝัน ทำสิ่งดีพลีให้เธอเอื้อโอบปัน สร้างสวรรค์ ณ กลางใจไยต้องรอ...! ตรงนี้พอปรางอ่านแล้ว น้ำตาเอ่อขึ้นมา ไม่ได้เสียใจนะคะ แต่มันตื้นตันจนไม่ สามารถอธิบายได้เลยค่ะ
22 กรกฎาคม 2552 07:25 น. - comment id 1017563
ยามเช้าชื่น ตื่นมา พร้อมห่าฝน ที่ระคน ด้วยรัก มากหนักหนา เสียงฝนสาด สู่ม่าน แมกไม้นา เปรียบดั่งว่า เจ้าสาดใจ ไว้กำนัล กลิ่นจำปี คลี่ระเรื่อ หอมเหลือค้าง กลิ่นจางจาง จูบเก่า พี่เฝ้าฝัน อรุณรุ่ง ละมุน ละไมพลัน เปรียบสวรรค์ เสกสร้าง ทางภิรมย์ เสียงนกเขา ขันคู อยู่เดี่ยวโดด คงจะโทษ ชะตา ว่าไม่สม กับนางฟ้า เลอศักดิ์ พักตร์อุดม สวยงามสม นางฟ้า บูชานาง เสียงกระซิบ สิบล้าน นานร้อยหมื่น ไม่เเช่มชื่น เท่าเพียง เสียงเอ่ยอ้าง แม้ห่างไกล ไม่เปลี่ยน เขียนเส้นทาง พร่ำเอ่ยอ้าง รักพี่ นี่ด้วยใจ วิมานดิน เด่นท่าม ตามท้องทุ่ง เคยหวังมุ่ง น้องนาง เคียงข้างไถ เห็นควายน้อย คอยมอง หมองฤทัย วิมานไร้ รอยรัก ภักดิ์คอยเคียง เมื่อไรเล่า รักฝัน อันจินตนาฯ จักนำพา แมกไม้ รายรอบเสียง สรรพสัตว์ ลำเนา เขาคู่เคียง พร้อมจำเรียง ดอกแก้ว แวววับใจ ณที่ใด ในหล้า หามีสุข ยิ้มปลอบปลุก กลับล้ม ตรมแค่ไหน หวังยิ้มหวาน รับขวัญ ฝันชื่นใจ เพียงทรามวัย กอดตะกอง คลายหมองครวญ ยังเฝ้ารอ สวรรค์ พรรณวนา เคียงกายา น้องเจ้า หยอกเย้าสรวล เป็นวิมาน บ้านไพร ไร่นาล้วน งามอบอวล กลิ่นสาว ดาวชีวี มาแล้วครับ อิอิ กับบทกวี อนุบาล ที่พี่พุดรอคอย....หรือเปล่าเอ่ย? พลีกำนัลแด่พี่พุด ในวันพระ ธรรมะสวนะเพื่อจิตใจ สุขเอม อิ่มเบิกบาน ด้วยรักแลเคารพ พี่สาวแสนสวย น้ำใจงาม ยอดรักนักไพร นามพี่พุด ที่หนึ่งเสมอ
22 กรกฎาคม 2552 10:30 น. - comment id 1017606
รูปสวยๆ ทั้งนั้นเลย สวัสดีพี่สาวค่ะ
22 กรกฎาคม 2552 11:21 น. - comment id 1017628
สวัสดีค่ะ พี่พุดสบายดีนะคะ ชีวิตคนเราแต่ละคน ไม่ได้มีฉลากบอกวันหมดอายุไว้ หากคิดและฝันจะสรรสร้างสิ่งใดใด ให้ทำอย่างที่ใจคิดและฝัน เพราะเพียงแค่เสี้ยววินาที ที่เราจะไม่มีโอกาสได้ทำให้เป็นจริงค่ะ ได้ข้อคิดแบบนี้จากการเข้ามาชมงานชิ้นนี้ ของพี่พุดค่ะ เมื่อก่อนไม่คิดแบบนี้นะคะ เมื่อก่อนคิดว่าเอาไว้ก่อนๆ ทำนี่ก่อน (แบบว่าในหัวอยากทำหลายๆอย่างเยอะแยะไปหมดค่ะ) เดี๋ยวนี้ต้องจัดระเบียบความคิด และทำในสิ่งที่อยากทำ เพราะกลัวจะเสียใจทีหลัง เมื่อย้อนมองกลับไปแล้วให้รู้สึกว่า "ถ้าหากตอนนั้น......" รักษาสุขภาพด้วยนะคะ
22 กรกฎาคม 2552 15:33 น. - comment id 1017708
คุณกันนาเทวี ขอบคุณนะคะสำหรับคำชมค่ะ พุดรักที่จะอ่านงานอันงดงามของคุณ มากมายเช่นกันค่ะ เพราะเต็มไปด้วยข้อคิดเตือนใจ ด้วยรักนะ
22 กรกฎาคม 2552 15:41 น. - comment id 1017712
น้องอนงค์นางคะ พี่พุดรักน้อง รักความใสซื่อ ตรงไปตรงมาอ่อนน้อมถ่อมตน มีความจริงใจ และ น้องรัก อย่าให้คำพิพากษาใครที่ไม่เข้าใจ ชีวิตเรามาตัดสินให้เราไหม้หมองใจค่ะ โลกนี้เราทุกคนแค่ผ่านมา เหมือนมาเรียนรู้โลกโศกสุข และปล่อยวาง ไม่ติดดี ไม่มีตัวตน และไม่มีมานะ ภาษาธรรมคือความไม่มีตัวตนนั่นเองค่ะ พี่พุดรักน้องมากมายนะคะ และ เข้าใจน้องเสมอไป
22 กรกฎาคม 2552 15:45 น. - comment id 1017716
น้องกุหลาบขาวดวงดอกงามในร่มรัก ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมพร้อม ความรักห่วงใย เราทุกคนต้อง ในยามนี้ต้องดูแลตัวเองอย่างเข็มงวดค่ะ จนกว่าจะผ่านพ้นช่วงวิกฤตค่ะ รักและรัก
22 กรกฎาคม 2552 15:49 น. - comment id 1017720
ไยต้องพ้อ....รอสวรรค์ อีกกี่วันกี่ตรงให้สงสัย จะข้างหลังข้างหน้าหรือว่าใด เปิดหัวใจเผยออกแล้วบอกเลย พจน์รำพัน ไม่พ้อรอสวรรค์ ไม่รอวันรอคืนฟื้นคำถาม ว่าเกิดมาแล้วไยต้องร้าวราน เพียงพบพานพระรัตนตรัยใจงามพอ ด้วยรักนะคะ
22 กรกฎาคม 2552 15:55 น. - comment id 1017725
พี่พุดคะ ปรางกำลังต้องการกำลังใจเชียวค่ะ เรื่องราวที่ผ่านเข้ามาเรียกน้ำตา มันไหลรินแทบขาดใจ ก็ได้คิดถึง ที่ ๆ ปรางควรจะเข้าไปหา ก็เลยเข้ามา ที่เรือนไทยของพี่พุด ยิ้มหวานหวานรับขวัญลืมรานโศก วิบากโลกลาเลือนเสมือนฝัน ทำสิ่งดีพลีให้เธอเอื้อโอบปัน สร้างสวรรค์ ณ กลางใจไยต้องรอ...! ตรงนี้พอปรางอ่านแล้ว น้ำตาเอ่อขึ้นมา ไม่ได้เสียใจนะคะ แต่มันตื้นตันจนไม่ สามารถอธิบายได้เลยค่ะ ปรางทิพย์ น้องปรางที่รัก เช่นกันค่ะ ที่ความรู้สึกดีต้องเกิดจากจิตอัน งามกระจ่างอย่างใสซื่อ พี่พุด คิดว่าน้องคือผู้หญิง ที่พิเศษตรงที่ใจน้อง มีเนื้อแท้เนื้อทอง ที่พี่พุดสัมผัสได้ด้วยจิตอันละเอียด ของพี่พุดเอง เราอาจเสมอเสมือนกันในความ มีน้ำใจใสเย็นที่หวังหยาดรินแด่ทุกดวงใจ อย่างมิสิ้นสาย อย่างไม่เลือกที่รักมักที่ชังค่ะ เพื่อเกี่ยวก้อยประคองกัน สู่แดนฝันสวรรค์ทิพยมณี ด้วยรักน้องมากมาย อย่างสิ้นไร้คำถาม
22 กรกฎาคม 2552 15:58 น. - comment id 1017731
น้องกวีน้อย...คะ ขอบคุณกับบทกวี และภาพที่งดงามนักในสายใจพี่พุดค่ะ ขอบคุณอย่างที่สุดเลยค่ะ
22 กรกฎาคม 2552 16:00 น. - comment id 1017733
น้องอ้อมคะ ขอบคุณที่ไม่เคยลืมพี่พุด คอยแวะมาเยี่ยมเยือนเสมอเลยค่ะ รักน้องนะ
22 กรกฎาคม 2552 16:09 น. - comment id 1017747
สวัสดีค่ะ พี่พุดสบายดีนะคะ ชีวิตคนเราแต่ละคน ไม่ได้มีฉลากบอกวันหมดอายุไว้ หากคิดและฝันจะสรรสร้างสิ่งใดใด ให้ทำอย่างที่ใจคิดและฝัน เพราะเพียงแค่เสี้ยววินาที ที่เราจะไม่มีโอกาสได้ทำให้เป็นจริงค่ะ ได้ข้อคิดแบบนี้จากการเข้ามาชมงานชิ้นนี้ ของพี่พุดค่ะ เมื่อก่อนไม่คิดแบบนี้นะคะ เมื่อก่อนคิดว่าเอาไว้ก่อนๆ ทำนี่ก่อน (แบบว่าในหัวอยากทำหลายๆอย่างเยอะแยะไปหมดค่ะ) เดี๋ยวนี้ต้องจัดระเบียบความคิด และทำในสิ่งที่อยากทำ เพราะกลัวจะเสียใจทีหลัง เมื่อย้อนมองกลับไปแล้วให้รู้สึกว่า "ถ้าหากตอนนั้น......" รักษาสุขภาพด้วยนะคะ somebody น้องรัก... เศร้านักกับโลกนี้ ที่มากมวลมนุษย์ เกิดมาเพียงค้นหาคำตอบ ฤาไม่ก็เพียงตั้งคำถาม และ.. ไม่เคยมอบสิ่งใดให้ผู้ใดเลย แม้กระทั่งตัวเอง ลืมเจริญสติ เพ่งโทษเพียงผู้อื่น คาดหวังและไม่ยอมรับความสมบูรณ์ แบบในชีวิตทุกชีวิต การให้อภัยเมตตา และอุเบกขาหลังจากที่เราได้ทำ สิ่งที่ดีที่สุดแล้ว ด้วยความไม่มีตัวตน ไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทน และ จิตเราจักปิติเกษมด้วย ความรักนี้ที่แสนยิ่งใหญ่เหลือคณนาค่ะ ด้วยรักนะน้องรัก