วิชชุมมาลาฉันท์ 8 วารีไหลหลั่ง สองฝั่งมูลใส เย็นล้ำน้ำใจ ถิ่นไทยบัวบาน ดอกคูนสวยแสน เสียงแคนขับขาน เมืองธรรมตำนาน สร้างบ้านแปลงเมือง สืบสายเชียงรุ้ง อำรุงฝูงหงส์ นามท้าวคำผง ก่อกรุงรุ่งเรือง เจ้าวอเจ้าตา เดชาลือเลื่อง ต้นเหล่าเจ้าเมือง ฟูเฟื่องพงศ์พันธุ์ จึงรวมพวกเรา รวมเหล่ารวมกอ บัวบานเกิดก่อ พ่อเมืองเดียวกัน สัมพันธ์ญาติสาย ไม่วายเปลี่ยนผัน ฮักแพงแบ่งปัน ฮักมั่นปรองดอง สมนามเมืองปราชญ์ ทวยราษฎร์ทุกคน ยากดีมีจน ยึดมั่นครรลอง รักสามัคคี น้องพี่ทั้งผอง รักษาครอบครอง เมืองธรรมอำไพ
กระซู่บิน 20 ก.ค. 2552 10:20 น. - ID 127787 
2107
3
0
20 กรกฎาคม 2552 13:46 น. - comment id 1016764
เป็นบทประพันธ์ที่แตกต่างสร้างสีสันมากครับ
20 กรกฎาคม 2552 14:41 น. - comment id 1016808
ขอบคุณที่ไปให้ความคิดเห็นนะครับ คุณกระซู่บินก็แต่งได้ดีนี่ครับ เรื่องอารมณ์เป็นเรื่องสำคัญมากในการแต่งกลอน ช่วยให้คำของเรางดงาม
20 กรกฎาคม 2552 15:04 น. - comment id 1016818
เคยไปเยือนเมืองดอกบัวหลายครั้งในชีวิตนี้ ไม่คิดว่าจะชอบเมืองอุบลได้มากขนาดนี้ครับ ประทับใจสายน้ำมูลไหลล่อง นำพาชีวิตผู้คนไปสู่ความหมายแห่งการให้ อีกทั้งวัดป่า วัวควายข้าวกล้า ล้วนงดงามในใจดวงนี้เสมอมาครับ เขียนกลอนได้งดงามมากครับ ผมสัมผัสได้ถึงความงามนั้นครับ
26 กรกฎาคม 2552 10:17 น. - comment id 1019425
IUbon เมืองดอกบัวงาม แม่น้ำสองสี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
