เดียวดายเดินดั้นด้นโดยดุ่มเดี่ยว ทางสาวเปลี่ยวทอดลู่สู่เวิ้งว่าง สุดตามองมัวหม่นหมอกมุงทาง สุดเสียงกู่ก้องคว้างกลางเกลียวกล สดับเพียงเสียงเงียบอันเยียบเยือก ณ ทิวเทือกทัศธารกังวานผล ผ่านพุ่มพฤกษ์ผ่านภูผาผ่านสาชล ความหนาวจับกมลจนชินชา ยังหวังเรืองรุ้งสางบนทางหนาว แม้รวดร้าวด้วยลมโลมที่โถมถา ยังขอย่างเหยียบหยัดรัถยา เพื่อพบพา"สุขาลัย"ที่ปลายทาง
อักษกร 18 ก.ค. 2552 19:38 น. - ID 127745 
1103
5
0
1 ตุลาคม 2552 17:53 น. - comment id 857407
เล่นคำเก่งนะเนี่ย พี่มีความคิดเห็นเหมือนตาคำ โบเป็นพรานล่าคำจริงๆ
18 กรกฎาคม 2552 21:10 น. - comment id 982677
แวะมาเยือน พรานผู้ล่าคำจ๊ะ
18 กรกฎาคม 2552 22:26 น. - comment id 988170
แม้โดดเดี่ยวเปลี่ยวกายทางสายหนาว ถึงเรื่องราวคราวก่อนซ่อนขื่นขม บอกกับใจใช่รอท้ออกตรม แม้ระบมข่มใจให้ก้าวเดิน
18 กรกฎาคม 2552 20:30 น. - comment id 994073
อิ อิ ขอให้ถึงปลายทางเร็วๆเน้อ
19 กรกฎาคม 2552 15:02 น. - comment id 1016283
เล่นคำเล่นภาษาได้เก่งจริงๆ ครับ ผมชอบแนวนี้มะน้อยเลย
19 กรกฎาคม 2552 22:17 น. - comment id 1016522
ขอให้ถึงเป้าหมายปลายทางเร็วๆนาะค่ะ
20 กรกฎาคม 2552 20:03 น. - comment id 1016980
ประทับใจในบทกลอนของคุณจริงๆ ไพเราะเหจริงๆ กรุณาลงบ่อยๆนะคะทุกวันได้ยิ่งดีค่ะ
20 กรกฎาคม 2552 23:05 น. - comment id 1017083
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
