ติดปีกใจสู่ไพรกว้าง ในเส้นทางสายรุ้งแห่งความฝัน พบบึงบัวบานพราวมหัศจรรย์ ในรุ่งวันงามเงียบสงบใจ ทอดตาดูดงตาลหวานว้าเหว่ รอรักเร่แรมร้างสู่ทางไหน เจ้านวลนางเนื้อทองพลัดพรากไกล นานแค่ไหนคืนบ้านวิมานดิน แก้วร่วงพราวหนาวฤดีเดือนปีผ่าน ลั่นทมรานปลิดโปรยด้วยถวิล การะเวกพร่างพ้อรอมิสิ้น กับฝนรินกับฟ้าร่ำทุกค่ำคืน รักคือรอรอคือรักใช่ไหมเล่า แม้นจำเศร้าหนาวซ้ำทุกคราตื่น ด้วยเพรงพรหมชะตามิยั่งยืน เพียงชีพชื่นฤารานช้ำรู้ทำใจ....! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song255.html สายสร้อยร้อยใจ ม.ร.ว. ถนัดศรี สวัสดิวัฒน์ สายสร้อยร้อยใจสายไยสวาท หมายขาดหลุดสุดหนทาง รักจางตรอมตรมไม่หาย โอ้ใจเอ๋ย ไหน เลย มาหน่าย ฟ้า ดินแม้สิ้นสลาย รักมิคลายรักสุดบูชา สายจิตร้อยทรวงไยลวงหลอกหลอน อกสั่น หวั่นรักรอน ยามกินยามนอนผวา ภาพความหลัง นั้น ยัง เตือนตา น้อง คงมิปรารถนา จึง ลาระทมตรมใจ พี่ แพ้ เจ้าไม่แลเหลียวมองมาเลย อก เอ๋ย ไปชื่นชมหลงคารมใคร พี่ รัก ใช่หลอกลวงรักเต็มทรวงใน รัก ซ่อนซ้อนใจ ห่วงหรือไรทิ้งพี่ให้ตรม สายโซ่คล้องใจสายไยสวาท พี่อยู่ ก็เหมือนคน ไม่กายไร้ใจชื่นชม สร้อยใจหาย รัก กลาย เป็นลม เหลือรอยสายสร้อยขื่นขม ร้อยอารมณ์ระทมตรมทรวง... ฝากหมอนนอนหอม.. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song591.html (ฝากหมอน) ................. คืนเดือนเสี้ยว...ที่จันทร์ดูแสนเศร้า และ... ใจดวงร้าวของมวลมนุษย์ในหล้า ยังคงมากมายมากมี ที่รอ.. *ฝากใจไปกับจันทร์ ฝากฝันไปดาว * เคล้า...ไปกับสายลมระริน..ระริน ให้.. บินโบก ไปเหนือทางช้างเผือก เหนือโลกย์โศกสุขนี้ ไปสู่ แดนดินแห่ง*ฝันพลี* ที่แสนว่างงามแสนกระจ่างสงบสุข ให้.. หยุดทุกข์กับความคิดถึงใดใด.. ไม่อยากมีแม้นใครสักคนเคียงข้าง ไม่ต้องอ้างว้าง กับการ..รอรักใครมาเติมเต็ม... สำหรับ.. ใจดวง..ราวได้ยินเสียงเพลง*เดียวดาย* ในคลองจิต ราว.. ใครที่อยู่แสนไกลลิบ มากระซิบร้องร่ำพร่ำบอก ท่าม..ฟ้ากว้างเดือนเสี้ยว... ................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song718.html เดียวดาย ขวัญ เอ๋ย เคยภิรมย์ชิดชื่น สุขสันต์ หลง เพ้อฝัน รักมั่น มิทันจะเนิ่น เธอ เมินหมาง โอ้ อ้างว้างอารมณ์ ฤดี เหมือนโนรี จากคอน หลงรังนอน ลืม พี่ เหมือนชีวี เดียวดาย เอกา โอ้ ดึกเดือนคล้อย เดือนเจ้าจะลอย จากตา มอง นภายังเห็นดารา เรียง ราย เหลียวหา จนทิวาโฉมเจ้า แล หาย หรือ รักแล้วแหนงหน่าย รักเอ๋ย ลืมง่าย ใย เมินเฉย โอ้ ใจเอ๋ยใจเลย แรมรอน ฉันยังจำ ติดตา ทุกทิวาคืนก่อน เหลืออาวรณ์ใจเอย ค่ำลง โอ้ ใจสะท้อน จะหลับจะนอนพะวง ลืมไม่ลง มันเหมือนมีมนต์ ดล ใจ... ......................... ตะแบกคงแบกบานหวานตระการเต็มราวกิ่ง ก่อนจะพรากลา.. ทิ้งกลีบโปรยปลิดปลิวไปตามสายลม เมื่อทำหน้าที่บานให้โลกชม ลืมหมอง..แล้ว.. แก้ว.. คงครองขาวพราวนวลไม่นานช้า แล้วก็เช่นเฉกกัน ก็จะพลันโรยร่วง ไร้รอยให้ใครมาหอมดอมชม.. ลั่นทม ชูดอกไร้ระทมดั่งชื่อ หากไม่ยึดมั่นถือมั่น ก็... แค่ดอกไม้งาม ที่ประดับโลกหวาน ให้น้อมนำมา... เปรียบประมาณทุกข์ ยาม... หัวใจไร้สุขพบขื่นขมตรมตรอม และ.. หอมเศร้าดั่งเจ้าลั่นทมเทียบ จำปี..ทีผลิดอกมิมีจำ.. ว่ากี่ปีกี่เดือนกี่วัน ที่ยังเฝ้าคงมั่นจงรักภักดี และ ไม่ยอมจำปี จำเดือนจำวัน มีเพียงภักดิ์มั่นเพียงนั้นเพียงนี้ พุดซ้อน.. อรชรอ่อนหวาน ซ่อนกลีบรานพราวขาวสดสุดสะอาดพิลาสพิไล หาก.. ไยชื่อราวกลางกลีบใจมีอะไรซ่อนไว้อย่างล้ำลึก ให้.. รู้สึกน่าค้นหาตามติด ราวเสน่หา...คอยมัดจิตมัดใจ ให้หวนหามิสร่างซา.... และ ทุก..ดวงดอกไม้พรายพร้อยพราวประดับหล้า หาก.. ยามใดถึงเวลา.. ก็จำต้องลากิ่งทิ้งต้น.. .อย่างมิอาจฝืนพ้นธรรมชาติธรรมดาๆ ............................................ ผ่านรักผ่านรานผ่านร้าว ผ่านเศร้าผ่านสุขมิอาจฝืน ผ่านเวลาติดปีกฝันมิหวนคืน ถึงจะชื่นถึงจะช้ำวันผ่านไป อะไรเล่าคงเหลือเมื่อวันพราก ที่จะฝากประดับโลกให้สวยใส นอกจากดีนอกจากให้นะดวงใจ อย่าท้อใจรีบสร้างเสบียงบุญ ลืมเรื่องราวหนาวรักไร้สาระ อธิษฐานสัจจะใจหอมกรุ่น เพียรมิท้อก่อสร้างดี ด้วยละมุน ตราบโลกหมุนวิปัสสนาพาพ้นกรรม.. ................... และ.. ในท่ามวันที่ฟ้าสีฟ้าสดกระจ่าง ดวง.. พาร่างไปเดินในท่ามผู้คนอลหม่านนับหมื่น ไปยืนดูนักดนตรีริมถนน ที่ใช้มนต์เสียงเพลงเรียกรอยยิ้ม ไปยืนนิ่งๆฟังเสียงไวโอลิน..พริ้งพราว ที่.. กำลังบรรเลงครวญคร่ำ*เงาไม้*และ พาให้ใจดวงสะท้อนสะท้านจิต ไปกับวันเวลาแห่งชีวิต.. ที่พรากลาไปนานนับหลายปี ที่ใจดวงนี้.. ได้เพียรฝาก *บทเพลงอมตะโบราณ*ไว้ในงานมากเรื่องราว เพื่อ.. ปลุกวิญญาณแห่งค่าคำอันแสนล้ำล้นเลอค่านั้น ได้กลับมาสนองเสนอคนรุ่นหลัง ที่.. ยังมีพลังใจไฟฝันรักร่ายรจนา อักษราภาษาไทยอันแสนละไมละมุน ที่นับวัน... จะหลงเหลือคนสมาธิมั่น ที่ยังพอมีเวลามาพลีแบ่งปัน มาเททุ่มใจให้รักการอ่านเรื่องราวยาวๆ เพราะ.. โลกทุกวันนี้ คลุกเคล้ามากมีเทคโนโลยี่ที่มาป้อนปรน จนสบายให้รู้สึกเบื่อง่ายกับการทำอะไรนานๆ ดวง...เดินเข้าร้านเครื่องแต่งบ้านโบราณ ที่ผู้คนว่างวาย.. ราวได้ถอยหลังกลับไปในยุคเก่าก่อน นั่น.. ตั่งไม้... ที่ในสายใจดวงเห็นหมอนขวานวางไว้ ให้เอนอิงพิงร่าง เคียงข้างด้วยเชี่ยนหมากทองเหลือง ไม่ก็ลายฉลุเงินงาม.. โน่นบุษบกทองคำ ภายในมีองค์พระพุทธรูปสุกปลั่งมลังเมลือง ให้..ดูแสนอลังการในงานแกะสลักเสลา เพรางามด้วยพลังศรัทธาปสาทะ นั่น ระฆังแขวนไว้ ราวให้รำลึกนึกไปถึงโบสถ์คร่ำในวัดบ้านป่า ที่.. พระสงฆ์ในจีวร งามแจ่มจ้า กำลัง ลงโบสถ์ทำวัตรในยามค่ำ ให้.. จรัสรัศมีสีทองอันสว่างไสวนั้น ราวเส้นทางนำพาจิตวิญญาณ ให้ผ่านภพภูมิแห่งทุกขเวทนา อย่าได้วนมารับวิบากกรรมอีกเลย ดวง...ยืนนิ่งงัน กับมากสิ่งอันพันละเล็กละน้อย ที่.. พาให้ใจดวง ถอยหลังโหยหาเงางามในบุพกาลก่อน ใจดวงอรชร ราวมีน้ำตาปิติล้นหลั่ง ยามดวงใจ... ได้อบร่ำ ด้วยกลิ่นไออวลแห่งนวลเนาในอดีตนั้น ดวงได้..เสื้อผ้าไหมดีไซน์เก๋ ที่ใส่ได้สองด้าน มีสีเขียวไพลและสีดำ และ.. ยามใส่นั้นคงจะงามล้ำหากเกล้าผมสูงสวย แล้ว.. เสียบแซม ด้วยดวงดอกไม้ไทยไทยในวันมงคลงาน กับ ได้เชิงเทียน ที่มีสองอันในโลก เพราะเป็นงานไม้ไผ่สาน มาทดลองวางขายดูในตลาด ที่ใจดวงเกิดพิสวาทและได้มา กับได้ ดวงดอกกล้วยไม้งามแจ่มจ้า บัวหลากสีมาพลีตระการ ให้.. วิมานดินวิมานดวง... ได้ประดับ และ.... ให้กับ... ใจดวงนี้ที่ยังรัก....ความ ดายเดียวเดียวดายตลอดกาลนานนิรันดร์....! ..................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song591.html ฝากหมอน... คืน วัน นี้ ถ้า พี่ นอน หนุน หมอน น้อย ใจ จง คล้อย คิด ถึง น้อง เจ้า ของ หมอน รอย แก้ม นิ่ม ริม เขนย น้อง เคย นอน หนาว หรือ ร้อน หมอน คง เอื้อ อุ่น เจือ จุน น้อง เคลีย แก้ม ฝาก ไว้ ก่อน ให้ พี่ ซ้ำ กราบ ที่ กลาง หมอน เคย นอน หนุน ยาม พี่ แนบ หน้า นอน หมอน ละมุน จง หอม กรุ่น แก้ม และ กราบ กำ ซาบ ทรวง น้อง เคลีย แก้ม ฝาก ไว้ ก่อน ให้ พี่ ซ้ำ กราบ ที่ กลาง หมอน เคย นอน หนุน ยาม พี่ แนบ หน้า นอน หมอน ละมุน จง หอม กรุ่น แก้ม และ กราบ กำ ซาบ ทรวง... .............
พุด 18 ก.ค. 2552 19:24 น. - ID 127744 
1291
9
0
18 กรกฎาคม 2552 22:37 น. - comment id 988127
หอมดอกรักพิกุลและตันหยง แสนทรนงคงหวานปานพี่พุด ในเรือนไทยให้พร้อมยอมพิสุทธิ์ มิอาจหยุดหลุดพ้นหนเรือนธรรม พี่พุดคะ ปรางอิ่มเอมใจเป็นที่สุด กับภาพและ สาระอีกทั้งบทเพลงเก่า ๆ ทำให้ร่วม ดื่มด่ำรำลึกถึงคุณแม่เลย เพราะบท เพลงเหล่านี้ท่านชอบมาก
18 กรกฎาคม 2552 20:46 น. - comment id 988644
หากตราบใด ความหวัง ยังมิสิ้น ขอถวิล ปีกใจ ใฝ่โหยหา ในเส้นทาง สายรุ้ง มุ่งจันทรา หวังสักครา วันงาม ยามสบใจ
ทอดสายตา แลตาล หวานว้าเหว่ รักร่อนเร่ แรมร้าง เกินอ้างไข หวังเนื้อนวล นุชน้อง ลองสื่อใจ ไกลแสนไกล ยังหวาน วิมานดิน
แก้วสกาว คราวพราก อยากหวนหลัง ลั่นทมยัง อยู่ไหม ใคร่ถวิล การเวก เนื้อนวล ล้วนโสภินท์ ฝนหยาดริน ร่วงร่ำ ยามค่ำคืน
รักคือรอ รอพี่ ที่ไกลเจ้า อย่ามัวเศร้า อาลัย ในคราตื่น พรหมชะตา ฟ้าสร้าง แสนยังยืน เพืยงแช่มชื่น คืนหนาว พี่เบาใจ
ขอเอาภาพ สวยๆ แปลกๆ มาฝากครับ
ถ้าว่าง ช่วยออนเอ็มด้วยครับ มีเรื่องจะถาม... รักแลเคารพ พี่สาวแสนสวย น้ำใจงาม ยอดรักนักไพร นามพี่พุด ที่หนึ่งเสมอ
19 กรกฎาคม 2552 03:32 น. - comment id 989679
อ่าน กลอน ดูภาพ ของคุณพุดเมื่อไร ชวนให้อยูในห้วงเเห่งความฝันจินตนาการ เข้ามาทักทายมีความสุขภมากๆ นะคะ
18 กรกฎาคม 2552 23:45 น. - comment id 990465
หน้าส่วนตัว
@สานความฝันจินตนามายาล้วน
จิตคร่ำครวญชมชื่นระรื่นโหย
หวลคนึงถึงนวลยามราโรย
พฤกษาโปรยหวลถวิลถิ่นฝนพรำ
กาลเวลาผ่านเลยจำใจเศร้า
หมุนเวียนเล่าถลาโถมพล้ำถลำ
ในวังวงกลรักที่ครอบงำ
ไม่ก้าวล้ำมุ่งสู่บึงบัวบาน
การรอคอยกาลเวลาไม่หวลกลับ
เหมือนกับดักที่สร้างไว้ประสาน
เชิงชำนาญล่าเนื้อดุจดั่งพราน
ระรินรานติดบ่วงไม่หลุดเลย
ขอฝากบทกลอนมาให้ครับ
18 กรกฎาคม 2552 20:36 น. - comment id 992949
สวัสดีพี่พุดค่ะ อ้อมแวะมาเยี่ยมบ้านที่อบอุ่นสวยงามอีกแล้วค่ะ
18 กรกฎาคม 2552 20:01 น. - comment id 1016168
ผมมาเยี่ยมสาวนาแสนสวยแห่งพงพนา อิอิ เหมือนเดิมครับ คือ เก็บภาพงามๆไว้ และอ่านเพลง โดยเฉพาะเพลง เดียวดาย ผมร้องได้สมัยก่อน ผมชอบเพลงของชรินทร์ งามเมือง หรือ นันทนาคร เป็นชีวิตใจเชียวล่ะ เวลาไปออกงานเขามักจะให้ผม ร้องเพลง ผมมักจะร้องของ ชรินทร์ เสมอๆครับ หวังว่าอนุญาตินะครับที่เก็บภาพไว้หมดเลยล่ะ รักเสมอ
แก้วประเสริฐ.
19 กรกฎาคม 2552 11:15 น. - comment id 1016183
19 กรกฎาคม 2552 11:22 น. - comment id 1016186
19 กรกฎาคม 2552 11:27 น. - comment id 1016188
น้องกวีน้อย....ที่รักยิ่ง พี่พุดต้องคารวะ ในน้ำจิตน้ำใจอันแสนบริสุทธิ์ใสงาม ที่น้องเพียรรจนาบทกวีอันแสนใสซื่อ มาพลีกำนัลแด่พี่พุด พร้อมภาพที่แสนน่ารักนัก คนดี พี่พุด ยิ้มพรายเลยค่ะ กับ *ข้างหลังภาพ* ช่างน่ารักอะไรเช่นนั้น มีเวลาเราจะคุยกันค่ะ ด้วยรักมากมายเกินกล่าว พักผ่อนมากๆนะคะ
19 กรกฎาคม 2552 11:42 น. - comment id 1016193
19 กรกฎาคม 2552 11:38 น. - comment id 1016198
19 กรกฎาคม 2552 11:46 น. - comment id 1016201
19 กรกฎาคม 2552 14:06 น. - comment id 1016270
19 กรกฎาคม 2552 16:09 น. - comment id 1016335
อ่านแล้วชอบมากๆค่ะ...
19 กรกฎาคม 2552 16:22 น. - comment id 1016347
20 กรกฎาคม 2552 15:02 น. - comment id 1016815
รักคือรอรอคือรักใช่ไหมเล่า แม้นจำเศร้าหนาวซ้ำทุกคราตื่น ด้วยเพรงพรหมชะตามิยั่งยืน เพียงชีพชื่นฤารานช้ำรู้ทำใจ....! .................... เศร้าจังค่ะ ทุกตัวอักษรในบทกลอนนี้ ให้ข้อคิดดีดีหลากความหมาย ยามท้อแท้เหนื่อยล้าซึ่งใจกาย ได้ผ่อนคลายด้วยถ้อยคำที่อ่อนโยน เข้าใจหลักธรรมวิเคราะห์ไม่ให้หลง หรือพะวงสิ่งซึ่งเป็นหัวโขน ยิ่งได้อ่านได้พบธรรมแบบโดนโดน ได้หลุดพ้นห้วงทุกข์ได้ผ่อนคลาย ........................
19 สิงหาคม 2552 11:35 น. - comment id 1028900
น้องwhite rose...ดวงดอกกุหลาบขาว พราวพิสุทธิ์ใสในแสงตะวัน พี่พุดกำนัล ด้วยดอกกุหลาบ ณ กลางไพรนะคะ ด้วยรักน้องค่ะ พี่พุด พุด 19 ก.ค. 52 - 16:31 IP 116.58.231.242
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
