ไกลกันสุดขอบฟ้า เสมือนว่าแนบชิดสนิทใกล้ เนานิจในดวงใจ ยอดหฤทัยสร้อยชีวิต พรากลานานแค่ไหน เพียงใดเหว่ว้าพรหมลิขิต มหัศจรรย์เมตตานิรมิต คืนทิพย์เทวีกลับมา ยอดขวัญ... กี่วันกี่คืนปรารถนา ระหว่างเราในเงาตา มิเคยร้างลาแรมไกล เหมือนดวงดอกไม้ผลิแย้มกลีบ ให้ชีพโชนช่วงไสว ต่อหวังพลังยิ่งใหญ่ เกินใดงดงามเปรียบปาน....! ดลบันดาลใจ จากภาพงาม คิดถึง..เพชรเม็ดงามแห่งอันดามัน หนึ่งนุชนวลมณีผู้เป็นที่รัก... พะงันพ้อทะเลเพ้อรอเธอกลับ เฝ้าคอยนับรับดวงใจคืนสู่ขวัญ ลมระบัดฟ้ายังงามท่ามคืนวัน เป็นนิรันดร์รักยิ่งใหญ่เหนือใดปาน คือแดนดินถิ่นรักทะเลใต้ ดวงดอกไม้บานชูช่อหวานแสนหวาน จันทร์ดวงโตลอยดวงให้เบิกบาน ดั่งวิมานประดับหล้าใต้ฟ้าไทย เรือมนุษย์มากมายหมายฝั่งฝัน พากันดั้นด้นมาจากแดนไหน มาวางวายก่อนถึงฝั่งสัจจใจ ด้วยเหตุไม่ใช้เข็มทิศธรรมส่องนำทาง ดั่งนาวานำชีวิตผิดเป้าหมาย จึ่งเวียนว่ายทะเลโลกย์โศกอ้างว้าง เรือลำน้อยค่อยค่อยจมอับปาง ในระหว่างพายุกล้าน่าเศร้านัก...! ............................................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song346.html เสียงกระซิบจากเกลียวคลื่น พี่พุดครับ ที่หนาวเหน็บเจ็บช้ำเกินรำพัน คือคืนวันฝันสลายกลายเป็นตรม รักเคยชื่นกลับกลายเป็นขื่นขม เคยภิรมย์สมรักกลับพังภิณท์... รำลึกถึงพี่สาวที่แสนรักครับ... จากรอยหมึก...ทราบว่าพี่พุดกลับบ้าน เป็นอย่างไรบ้างครับ กับการไปชาร์จแบตครั้งนี้ หาก.. ไม่เป็นการรบกวนพี่สาวที่แสนดี เล่าให้น้องชายที่ทุกข์ตรมคนนี้ฟังบ้างสิครับ ผมรักมาลัยรักอักษราของพี่พุดครับ ................ น้องชายคนดีที่แสนน่ารัก พี่พุดเพิ่งกลับจากพะงันค่ะ และ.. เที่ยวนี้ดวงชีวีพี่พุดก็อิ่มเต็ม ค่ะ มาตรแม้น.. ดวงจันทราที่นั่นยังไม่เต็มอิ่มพูนดวง พาลอยล่วงพ้นผืนน้ำทะเล..ระยิบระยับ ยามอาบด้วยพรายแสงจากสายธารน้ำผึ้งพระจันทร์ผ่องพรรณราย เหนือฟากฟ้าทะเลฝัน อันพร่างพราวด้วยมวลหมู่ดารารายดาระดาดแสนสุกใส ดูใกล้แสนใกล้จนแทบเอื้อมมือคว้าไขว่ได้เลยค่ะคนดี พี่พุด..เดินริมชายหาด ที่ลมพัดแรงราวแกล้งให้หนาวเนื้อ...หนาวนวลค่ะ แล.. โลกของพี่พุดที่ชอบสวนกระแสโศกสุข.. ก็... กลับแสนสงบเงียบงาม ในท่ามปาร์ตี้ริมหาด ที่กำลังอึกทึกครึกโครม ด้วยความเมามันส์ น่ากลัวเสียจนขวัญจะหาย หาก.. นี่คือธรรมดาชีวิต ธรรมดาชีวี แห่งวัยวันของการเสาะแสวงหาความสุขของคนรุ่นใหม่ ที่มาจากต่างแดนแสนไกล*เมืองศิวิไลซ์วัตถุ* คนละทิศคนละทาง บ้าง.... อาจจะกำลังค้นหาเส้นทางแห่งประสบการณ์เพื่อสร้างตัวตน ตราบจนกว่าจะค้นพบว่า *สุขใดเกินกว่าความสงบเป็นไม่มี* พี่พุดปูเสื่อเหนือเนินทรายสวยแล้วก็ปล่อยร่างระทวย นอนดูดาววะวาววับ แสนสุกใสสกาว เห็นดาวพระรัตนตรัย แสนไสวเกษมเลยค่ะ พร้อมนั่งทานข้าวฝีมือน้องสาวคนดีที่มีครัวเคียงทะเล แกล้มเสียงเกลียวคลื่นซัดฝั่ง ดังเป็นระลอกระลอก... ค่อยๆทะยอยทอยทอดเคลียเเคล้า เล้าโลมปลอบปลุกผืนทราย หมายมั่นสัญญาจะไม่มีวันทิ้งทอด และจะ.. โอบกอดอย่างสัตย์ซื่อถื่อมั่น.. ไปตราบ... จนอนันต์นิรันดร์โลกมลาย.... พี่พุด..ได้ปีนเขาขึ้นไปสู่*วิมานลอย* ที่ดินพี่พุดที่ลอยละลิบ ให้แลลอดทอดทัศนาเห็นเวิ้งอ่าวสามด้าน ปานวิมานเมืองแมนแม่นแล้วค่ะ ............... และ.. พี่พุด... ได้ไปนั่งนิ่งนิ่ง..เหนือที่ดินอีกที่ของพี่พุดค่ะ ชื่อ*วิมานวนา*ในท่ามฟ้าโพล้เพล้ แล้วก็ ตกอยู่ในภวังค์ฝัน ฝัน ฝัน แสนหวาน ไปกับดวงตะวันสีแดงแช๊ด ที่กำลังอ้อยอิ่งอ้อนอำลาผืนน้ำทะเลตรงหน้า ระหว่างเกาะแตนอกกับแตใน ในท่ามมนต์ม่านเมฆวิเวกสงบหากแสนงดงาม ด้วยรัศมีสีรุ้งแสนจรุงจรัสใจ ณ..ลานศิลาวัดเขาถ้ำ ที่มีต้นลั่นทมโผล่อยู่ในแง่งหินงาม บานสล้าง ระร่ำรินมาชั่วนาตาปี เป็นดอกไม้รักอมตะนิรันดร์ ที่เปรียบประดุจดั่งตำนานฝันพะงันงามมานานช้าแล้วค่ะ พาให้หยาดน้ำตามาคลอครองเต็มนัยน์ตา เมื่อโหยหาหวนไห้ รำลึกนึกถึงอดีตยามวัยเยาว์ ที่.. เคยพาร่างมานั่งเงียบเหงาอย่างเหว่ว้า เพื่อรอท่าดูดวงตะวันลา ดูทะเลกว้างใหญ่จรดขอบฟ้าแลละลิบ เบื้องล่าง อย่างอ้างว้างดายเดียว..เดียวดายเป็นที่สุด และ.. กับฉากสุดท้าย ท้ายสุด ที่.. พี่พุดนั่งมองฟองคลื่นสีขาว แตกพรายกระจายไปรายรอบลำเรือ ที่.. ค่อยๆพาร่างพี่พุด ให้พรายพลัดพรากจำจากลา มาไกลบ้านอีกคราและอีกครา และ.. คงนานเนา.. ตราบจนกว่า...คำอธิษฐานภาวนาจะเป็นจริง.! กระท่อมไพรบนเนินผาท้าสรวงสวรรค์ มีทะเลฝันตรงหน้าให้คว้าไขว่ มีดาวสวยทรายขาวหาดยาวไกล มีน้ำใจมีความรักมีดวงตะวัน.... ยามเช้านอนดูดวงดอกไม้มาทายทัก หวังยอดรักคืนอ้อมใจในอ้อมฝัน ลมทะเลเห่ครวญรำพึงรำพัน ดุจสวรรค์บนดินถิ่นรักเรา รอเรือหาปลาลำน้อยค่อยคืนฝั่ง ฝากใจหวังพรานทะเลคงไม่เหงา ใครบางคนเฝ้ารอมานานเนา คืนว่างเปล่าเขากลับมาหาเสียที ใจดายเดียวดูตะวันผันเรี่ยน้ำ ฟ้าสีครามงามดั่งทองอาบแสงสี จุดตะเกียงเขียนกลอนฝันมอบวันดี กระท่อมไพรนี้มีใจภักดิ์เฝ้ารักรอ แสงพริบพราวราวไฟในทะเลกว้าง แสนอ้างว้างห่างแค่ไหนใจไม่ท้อ กี่คืนฝันกี่วันปีที่รักรอ กระท่อมซอมซ่อผุพังฝังร่างนี้ที่รอรัก ..รอพรานทะเล! ท่ามกลางจันทร์ลอยดวง ดึกดื่นดายเดียว.. นะกระท่อมน้อยเชิงผา ในราตรีหนึ่งที่ระดะดาวพราวพร่างสุกใสแสนใกล้ ราวกับจะเอื้อมคว้าไขว่มาประดับใจได้ พุดพัดชานั่งฟังเสียงคลื่นสะท้อนจากก้อนหินริมฝั่งทะเล ราวกับเหว่ว้าเสียเต็มประดากับการรอคอย..พรานทะเล..ที่พรากไกล.. ก้อนหินได้ยินได้ฟังก็เพียงแค่รับฟัง ดั่งเพื่อนใจปลอบประโลม.. ................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song346.html เสียงกระซิบจากเกลียวคลื่น เสียง คลื่น ซัด ฝั่ง มัน คลุ้ม คลั่ง ฝัง รอย สวาท ใจ มันซุก มันไซร้ มันซบทรวงทราย แทรก ซึมไม่มีวันวาย มันเคลิ้ม มันคลุก มันเคล้า มิคลาย รสทรายรื่นรมย์ เสียง กระ ซิบ แผ่ว ฟัง หวาน แว่ว พริ้ว ตามเกลียวคลื่น มา เรารัก กันหนา มาหา มาชม คลื่น คอยติดตามเกลียวลม มาร้อย รอยรัก มาทัก คลื่นชม ภิรมย์เพียงฝั่ง ฟัง ซิคลื่น มันละ เมอ ฝาก สวาท เหมือน เธอ ละเมอเพ้อให้ ฟัง เห็น ใจฝั่งบ้างหรือ ยัง ฝั่ง รัก จี รัง เหมือนคลื่น ยืนใจ เสียง คลื่น ซัด ฝั่ง กระ ซิบ สั่ง ฝัง รักตลอด ไป มันซุบ มันซิบ กันชื่นใจ มันซบ มันหนุน จนอุ่นไอ กระซิก กระซี้ กันเรื่อยไป จะรัก กันไว้ ตลอด กาล เสียง กระซิบ กระซิบ ตลอด กาล กระซิบ ว่ารัก ตลอด กาล กระซิบ ว่ารัก ตลอด กาล กระซิบ ว่ารัก ตลอด กาล กระซิบ ว่ารัก ตลอด กาล เสียง กระซิบ กระซิบ ตลอด กาล เสียง กระซิบ กระซิบ ตลอด กาล...
3 กรกฎาคม 2552 09:38 น. - comment id 1009173
พี่พุดแสนสวย ไม่เห็นไปเม้นท์กลอนให้ผมเลยล่ะครับ แล้วบอกว่ารอให้ผม จับปลายปากกา อิอิ เสียงกระซิบ ใครครับ จากขอบฟ้าฝัน ช่างน่าติดตาม อิอิ มาเป็นกำลังใจให้ครับ อยากเห็นพี่พุด แต่ง นวนิยาย ส่งไปสำนักพิมพ์ น่ะครับ รักแลเคารพ พี่สาวสวยแสนดีที่หนึ่งเสมอ
3 กรกฎาคม 2552 10:41 น. - comment id 1009192
สวยงามจินตาการแจ๋วคะพี่สาวพิม..
3 กรกฎาคม 2552 11:03 น. - comment id 1009219
อะไรนะคะ ไม่ค่อยได้ยิน....อีกนิดค่ะ ดังอีกนิด
3 กรกฎาคม 2552 11:08 น. - comment id 1009223
พี่พุดคะ น้องอ่านแล้วมองเห็นภาพงดงามมากค่ะ น้องรักทะเลเป็นชีวิตจิตใจ เคยฝันอยากทำงานใกล้ทะเล ใกล้สวนองุ่น ฝันก็เป็นจริง ถ้าพี่พุดได้มาเมกาเมื่อไหร่ น้องขอชวนมาเที่ยวเมืองในฝันของน้องนะคะ ตอนเย็นเลิกงานและวันหยุดเราพากันห่อข้าว ไปนั่งกินบนชายหาดตามประสาพ่อแม่ลูก อากาศบริสุทธิ์เหลือเกิน มีนกนางนวลบินว่อน พากันโผเกาะบนพื้นทรายและผิวน้ำ อิ่มแล้วเราก็พากันนอนฟังเสียงคลื่น คิดถึงบ้านเรามากค่ะ แต่ต้องทำใจให้สุขกับปัจจุบัน ไม่อยากเป็นทุกข์ค่ะ
3 กรกฎาคม 2552 11:37 น. - comment id 1009248
นอนชมคลื่นแตกพรายกระจายขาว นอนชมฟ้าชมดาวคล้ายคืนฝัน จุดตะเกียงแต่งกลอนกานท์สานสัมพัน. สงบนั้น...คือมวลมิตรแห่งจิตเบิกบาน
3 กรกฎาคม 2552 12:52 น. - comment id 1009299
ไปเที่ยวทะเลมา ได้งานงามๆตามมาอีก คงจะสวยน่าดูนะคะ
3 กรกฎาคม 2552 13:18 น. - comment id 1009318
สวัสดีค่ะ พี่พุด.. สวยคำ สวยภาพค่ะ
3 กรกฎาคม 2552 14:01 น. - comment id 1009357
......แผ่นน้ำ เกลียวคลื่น ผืนทราย ....
3 กรกฎาคม 2552 18:16 น. - comment id 1009558
สวัสดีค่ะ คุณพุด คำสวย ภาพสวย กำลังเหนื่อยกับงานอยู่พอดีได้อ่านงานของคุณแล้วสบายใจจังเลยค่ะ
3 กรกฎาคม 2552 18:21 น. - comment id 1009562
เอ่อ อย่าพึ่งประท้วงผมเลยครับ มาเอาที่หนึ่ง จึงมิอาจ ลงรูปได้ กลัวใครมาแย่งเก้าอี้ คนแถวนี้ เขาเรียกเสียม้า อิอิ ที่เม้นท์ให้พี่ไป แล้วมีเลขหนึ่ง ผมก็ไม่ได้ตั้งใจพิมพ์ พอดีคิดกลอนไปด้วย อ่านงานงามของพี่ไปด้วย เลขหนึ่ง เลยโผล่ ถือเป็นรางวัลนะครับ อิอิ ยกให้พี่พุดเป็นที่หนึ่งไงล่ะครับ มาเม้นท์ รูปให้น่ะครับ This is called Phupan
3 กรกฎาคม 2552 21:08 น. - comment id 1009630
มาที่เท่าไรไมสำคัญ แต่ดอกบัวเป็นที่ 1 ในใจพี่พุดเสมอ อิ อิ อิ สวัสดีค่ะพี่พุด หลับฝันดีค่ะ ดอกบัวสวดมนต์ ดอกบัวคิดถึงพี่พุดด้วยค่ะ เราเกิดเดือนเดียวกัน เราผูกพันกันมา และจะเป็นเช่นนี้นิรันดร์ค่ะ
3 กรกฎาคม 2552 21:56 น. - comment id 1009677
น้องกวีน้อยเจ้าสำราญ รู้อะไรไหมทำไมถึงประทับใจน้อง เพราะรักน้องมากมาย น้องคือสุภาพบุรุษ ที่รู้จักใช้คำขอโทษ กับพี่แมงกุ๊ดจี่ พี่มะกรูด นับแต่ได้อ่านคำน้อง พี่พุดอยากกอดน้องเลยค่ะ ด้วยตื้นตันใจ คนเราไม่ควรก้าวร้าว และขาดสติ ล่วงล้ำสิทธิเสรีภาพของผู้อื่น ชึ่งเป็นผู้อาวุโสยิ่งแล้วใหญ่ ถือสิทธิ์อะไร อันนี้ฝากไปถึงทุกดวงใจในร่มรักค่ะ สำหรับน้องทำผิดแล้วยอมรับผิด นี่คือลูกผู้ชายค่ะ เพราะมารยาทคือการให้เกียรติค่ะ ไม่ใช่หยามเหยียดหมิ่นหยาม ผู้คน
3 กรกฎาคม 2552 21:59 น. - comment id 1009681
น้องอนงค์นาง น้องน่ารักมากในงานบางงาน อ่านแล้วชื่นชมในสปิริต ที่ไม่ยึดติดในรักรู้หักใจ และพร้อมเมตตาอภัยทุกดวงใจ นี่คือจิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่ ที่ต้องยอมรับความจริงค่ะ รักน้องสายน้ำผึ้ง รักแสนรัก
3 กรกฎาคม 2552 22:01 น. - comment id 1009683
น้องฝน... พี่พุดเพิ่งบอกบางคน ว่าน้องๆในเวบนี้ พีพุดทายใจจากบทกวีและน้ำค้างคำ ได้เลย และน้องคือผู้หญิงที่มีใจที่พี่พุดน้อมรับ ว่างดงามมากมายในสายใจพี่พุด
3 กรกฎาคม 2552 22:11 น. - comment id 1009688
น้องพิม...ที่รัก ขอบคุณที่แวะมาทายทักพีพุดค่ะ ซาบซึ้งใจค่ะน้องรัก น้องสีลมัย ที่ชื่อเก๋มากจนอยากทราบคำแปลค่ะ น้องอนงค์นางอีกครั้ง ความสุขเรียบง่าย อยู่ที่ใจค่ะ จำไว้นะคะ วัยวันมิใช่สำคัญเท่ากับอัญมณี ภายใน ผู้หญิงสวยงามในใจพี่พุดคือ คนที่งามภายในค่ะ มิใช่วัยวัน และ สักวันเราจะพบกัน หากน้องรักพี่พุดจริงค่ะ น้องยาแก้ปวด พี่พุดนำงานเก่ามาผสานกับงานใหม่ ทุกสิ่งคือเรื่องจริงในชีวีชีวิตพี่พุด ที่นำมารจนาเพื่อเล่าความสุขเล็กๆ ในโลกแสนเงียบงาม นิยามผู้รักธรรมะ ธรรมชาติมานานเนิ่น และจักเป็นนิรันดร์ค่ในใจดวงนี้ค่ะ น้องรัก น้องมะกรูด ฟังนะน้องรัก คนคิดดี จะพูดดี เขียนดี และ มีสัจจวาจาค่ะ รักน้องมากมาย
3 กรกฎาคม 2552 22:13 น. - comment id 1009689
น้องฉางน้อยจอมใจจอมซน ที่พี่พุดรักพอกันกับน้องภาสุรีย์ เพราะความแก่นแก้ว แต่มีดวงใจจริงใจ ใสซื่อ ไม่ลึกลับซับซ้อนค่ะ นี่คือเสน่ห์ที่แสนพิสุทธิ์ค่ะ สำหรับพี่พุด ที่แลโลกทะลุทะลวงแล้ว
3 กรกฎาคม 2552 22:17 น. - comment id 1009692
น้องปะการังสีฟ้า ไม่ว่าน้องเป็นใคร น้องคือหยาดน้ำฝน ที่ชุบให้ชื่นในดวงใจพี่พุดแล้วค่ะ บางคนอาจจะคิดว่าทำไมคำพี่พุด เขียนงานอลังการงานสร้างปาน ประมาณนี้ จะบอกให้นะคนดี ชีวิตจริงยิ่งงดงามเสียกว่า เพราะ พี่พุดฟังจากคำผู้ที่ได้รู้จักสนิทชิดใกล้ มักยกให้พี่พุดเป็นผู้หญิงใจดีค่ะ อันนี้..มาเองค่ะ จากนวลเนื้อแท้ ที่แสนภาคภูมิใจค่ะ
3 กรกฎาคม 2552 22:20 น. - comment id 1009695
น้องกวีเจ้าสำราญอีกหน น้องรัก นานนานจะมีคนมาหลงรักพี่พุด ประมาณว่ามาขอแย่งที่หนึ่งในใจ ฉะนั้นจึ่งเป็นเช่นฉะนี้ว่า ในดวงฤดีพี่พุดมีสี่ห้องใจ จะยกให้น้องไปสักห้องในโลกฝันก็ คงยังมีที่ว่างพอสำหรับคนที่รักพี่พุด ไม่มากมายนักในโลกจริงค่ะ รักน้องและซึ้งใจกับภาพที่น้องเพียรมาฝาก จนน้ำตาเอ่อซึม เพราะ อะไรรู้ไหม คนใจละมุนแบบพี่พุด มองเห็นน้ำใจน้องอย่างที่สุดเลยค่ะ รักและรัก
3 กรกฎาคม 2552 22:25 น. - comment id 1009697
น้องดอกบัวเพชรพรรณรายในสายใจพี่พุด วันก่อนกลับไปค้นงานเก่า เห็นน้ำค้างคำหยาดน้ำใจ ของน้องและน้องเรน หัวใจพี่พุดสั่นไหว ด้วยความรู้สึกงดงาม น้องรัก น้องคือคนที่พี่พุดรักมากมาย รวมทั้งน้องทุกคนที่มีธรรมะ และสามารถข้ามพ้น จนรักพี่พุดได้อย่างเมตตา และอ่อนโยน ด้วยความที่คิดว่าเราคือผู้โอบเอื้อ แบ่งปัน ผู้ที่สานฝันปันรักมิพักแย่งชิงค่ะ งามใจงามจิตวิญญาณ เหนืองามวัยงามร่าง ที่ไม่มีวันที่ใครจะไม่ร่วงโรย และ มรณาจักมาเยือนแม้นถึงเรือนชานเจ้า ได้โดยไม่เลือกวัยวัน น้องคงเข้าใจ ความไม่ให้ความสำคัญกับเปลือก และ.. จงเลือกรักคน ที่มีดวงจิตเสมอเสมือนค่ะน้องรัก