เย็นแล้ว.... ดวงเดินเดียวดาย เช่นทุกวัน กับเส้นทางแห่งความฝัน ที่ยังมีทุ่งกว้างร้างไร้ให้หมายมอง ดวงดอกลั่นทมริมรั้ว แย้มยั่วยิ้มตลอดทาง ดงดอกหญ้าระบัดใบอ้างว้าง อย่างไร้ใครไยดี ตะวันสีโศกลอยเรี่ยลงมา เหนือนวลนภาเจ้าพระยาสีทอง ที่กำลังไหลล่องเรื่อยระริน อย่างมิสิ้นหวัง ดวงได้ยินเสียงลำนำบทเพลง *ลุ่มเจ้าพระยา* ลอยลมมา กับฟ้ากว้าง กับเส้นทางสายเศร้า กับ..หนาวลมหลังฝนรำเพยพัด...วน... .............................. http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song25.html ลุ่มเจ้าพระยา ลุ่มเจ้าพระยาเห็นสายธารา ไหลล่อง เพียง แต่มองหัวใจให้ป่วน น้ำไหลไป มักไม่ ไหลทวน ชีวิตเรา ไม่มีหวน ไม่กลับทวนเหมือนกัน เรา เกิดมา ผูกใจรัก กันดีกว่า เพราะว่าชีวา แสน สั้น เรา อย่าได้ สะเทือนหัวใจต่อกัน ทิ้งชีวิตอัน สุขใจ อย่าแตกกันเลยรักไว้ชมเชย ชิดมั่น จง ผูกพันรักกันด้วยใจ ขอจงเป็น เหมือนเช่น นกไพร ที่เหิรบินคู่กันไป หัว ใจ คู่กัน เรา เกิดมาผูกใจรัก กันดีกว่า เพราะว่าชีวา แสน สั้น เรา อย่าได้ สะเทือนหัวใจต่อกัน ทิ้งชีวิตอัน สุขใจ อย่าแตกกันเลยรักไว้ชมเชย ชิด มั่น จง ผูกพัน รักกันด้วยใจ ขอจงเป็น เหมือนเช่นนกไพร ที่เหิรบินคู่กันไป หัว ใจ คู่ กัน... ............................................ ในความสงบสงัด ดวงประหวัดจิตไปถึงสองดวงใจ จากสายธาราใจอันแสนเกษมสุข เธอ.. จากแดนดินฟ้าจรดทราย ที่กำลังจะกรายเหิรบินกลับมาสู่ วิมานดินวิมานดวง มานอนนิ่งในเตียงโบราณ ให้หวานชื่นทรวงในดวงใจผู้เฝ้ารอ เธอ... คนดีที่งามจิตดั่งดวงมณีดาราราย เธอ... ที่ทำให้ชายหนุ่มละเมอหมาย หากต้องร้องไห้คร่ำครวญ เมื่อเธอล้วนบอกให้รักเธอเฉกเช่นมิ่งมิตร อย่าได้ตามติดสนิทเสน่หามากมายเลย เธอ... ที่เฉยชาชินกับการไม่ถวิลภักดิ์รักผู้ใด หากตราบใดที่ยังไม่พบเจอคนที่ ใช่เลย และใช่เลย เธอ...เล่าว่านาทีนี้มีหนุ่มนักบิน มาถวิลรักมาทายทัก อยากพาเธอร่อนไปในเวิ้งนภากาศ ด้วยแรงฤทธิ์พิสวาทอันเพิ่งเริ่มต้น หากกมลเธอก็เงียบเฉย ราวไร้ใจไฉนเลย เธอ... คนดี กำลังจะกลับมาและก่อนนิทรารมย์ เธอจะเล่าถึงประสบการณ์ที่เพาะบ่ม ห่มใจเธอให้หอมพราว ถึงทุกเรื่องราว ที่เธอผ่านพบ ไม่ว่าจะซีกโลกไหน ดั่งนวลนางนกไพรใจอิสรา ที่กล้าทายท้าพายุกล้าลมแรง วันนี้ เธอ..รับบทผู้จัดการ สายการบินสาวพราวเสน่ห์ ที่เก๋ตรงรอยยิ้มพริ้มเพรา ลบเหงาโศก ลบวิปโยคให้แด่ทุกดวงใจ ยามเธอหยาดน้ำค้างคำน้ำค้างใจ ที่ใสงามระรินหยาดให้อย่างไม่เลือกที่รักมักที่ชัง ................................... และ อีกดวงใจ*ไข่มุกงามแห่งทะเลอันดามัน* เธอ... ต่อสายหมายฝากฝัน ฝากความคิดถึงอันตรึงตรา มากระซิบคำบอกว่า เธอ..นั้นหนา ได้รับการโปรโมทงานให้เป็นจีเอ็ม ทั้งๆที่อายุน้อยนัก เธอ..เลยต้องขอพักขอถอย ไม่ยอมรับตำแหน่ง อย่างผู้อ่อนน้อมถ่อมตน อย่างคนที่ต้องการเรียนรู้ ให้ถึงพร้อมเป็นที่ยอมรับ ใช่...รักอยากได้เพียงเงินงาม เธอ... ผู้ให้นิยามความรักว่าใช่สำคัญ หากชีวีนั้นหาคนที่เข้าใจกันและกันไม่พบ เธอ... ไม่อยากจบชีวิตแบบนกน้อยในกรงทอง ทั้งๆที่มีมหาเศรษฐีพาเธอและเพื่อน ไปลอยล่องท่องทะเลงามกับเรือยอร์ชลำหรู ที่สาวๆหลายคนคง ร้องกระตู้วู้ หมายปองอยากครองเคียง และ.. นี่คือโลกและชีวิต ผู้ชิดใกล้ในสายใจดวง ผู้ที่งดงามทั้งภายนอกภายใน ด้วยใจดวงโบราณ ที่มิหวังร่ำรวยฤาสวยเพียงเปลือกนอกหลอกตา หรือ หาทางเพียงรวยลัด เธอ.. ยืนหยัดบนลำแข้งสองขา กับใบหน้าที่งามเฉิด กับใจดวงประเสริฐที่รู้คุณค่าชีวี และ.. นี่คือความภาคภูมิใจ ในจิตดวงใสประภัสสรอรชรดวงนี้ กับ วันคืนที่ล่วงลานี้ ที่คงมิใช่มี...เพียงบทโศก ที่.. โลกหยิบยื่นให้เพียงด้านเดียว..! ...............................
พุด 1 ก.ค. 2552 21:22 น. - ID 127282 
2065
8
0
1 กรกฎาคม 2552 22:03 น. - comment id 1008784
มาเอาที่หนึ่ง ไม่รู้จะได้หรือเปล่านะครับ เอาภาพแม่กะลูกมาฝาก ครับบัวปรากฏในนิราศธารโศก พระนิพนธ์ของเจ้าฟ้าธรรมาธิเบศ (เจ้าฟ้ากุ้ง) บัวบานในคงคา นึกผ้าสีบัวโรยบาง นวลละอองอ่องขลิบนาง น้องเราห่มลอยชายงาม นิราศธารโศก - พระนิพนธ์ของเจ้าฟ้าธรรมาธิเบศ (เจ้าฟ้ากุ้ง)
1 กรกฎาคม 2552 22:49 น. - comment id 1008794
เมื่ออยู่ริมฝั่งชล ฉันยลทุกยามเย็น พักในร่มเงาไม้เอน ฉันมองเห็นนกบินกลับรัง ตะวันใกล้จะลับแล้ว เห็นเรือแจวอยู่ริมฝั่ง เฝ้าแต่ครวญ แต่ครวญครวญหาน้ำตาหลั่ง จึงร้องสั่งอาลัย เฝ้าแต่ครวญสั่งคำ แม้เรือลอยลำไป พบคนที่เคยซึ้งใจ ขอเรือนำเธอมาให้ที ตะวันใกล้จม แผ่นน้ำ สายชลงามดังกำมะหยี่ โอ้ว่าดาวว่าดาวดวงนี้ แสงพลันริบหรี่คงริบหรี่เช่นเรา เฝ้าแต่ครวญสั่งคำ แม้เรือลอยลำไป พบคนที่เคยซึ้งใจ ขอเรือนำเธอมาให้ที ตะวันใกล้จมแผ่นน้ำ สายชลงามดังกำมะหยี่ โอ้ว่าดาวว่าดาวดวงนี้ แสงพลันริบหรี่คงริบหรี่เช่นเรา .
1 กรกฎาคม 2552 22:58 น. - comment id 1008796
พี่พุดครับ เคยอ่าน นวนิยาย เรื่องดอกฟ้าจำปาศักดิ์ไหมครับ ผมอ่านสนุกมากเลยคับ ถ้ามีโอกาส ก็อยากให้พี่พุดอ่านเหมือนกันครับและขออนุญาติ เอาคาถามาฝากครับ เผื่อพี่สนใจ พระคาถาเหล่านี้บางส่วนสืบทอดจากสำเร็จลุนแห่งนครจำป าศักดิ์สู่พระครูโพนสะเม็ด(พระครูขี้หอม) สืบต่อถึงหลวงพ่อโต ตังคปัญญา โคราช(มรณะแล้ว) คาถาล่องหนหายตัว ตัง นิ พุท ติง นิ พุท ติง ตะ นิ พุท ติง ตะ นิ ติง ตะ นิ พุท ธะ คาถาลงตะกรุดกันปืน อะ นิ ทัส สะ นะ อัป ปะ ฏิ คา เมตตัญ จะ นะ หะ โล อัต โส ภะ คะ วา อิ ติ ปิ ติ อะระหังฯ คาถาเสกบอระเพ็ดกินคงพยาธิโรคหาย พุทธังเพซชะคงหนัง ธัมมังเพ็ซชะคงหนัง สังฆังเพ็ชชะคงกระตูก นะ มะ พะ ทะ อม สะหัส คง คงฯ คาถาพระเจ้า ๑๖ พระองค์เสกยากิน นะ มะ นะ อะ นอ กอ นะ กะ กอ ออ นอ อะ นะ อะ กะ อัง อุดมิ อะ มิ มะ หิ สุ ตัง สุ นะ พุท ธัง อะ สุ นะ อะ. พระคาถาเสกใบมะขามเป็นต่อเป็นแตน มะ คิ ยา โน มะ คิ ยา มะ คิ ธิ โส หะ ยะ ลา ปะ สา โน นะ มา เช นะ สา พระคาถาเสกยากินเป็นมหาอุด และคงกระพัน พุทธังคงเนื้อ ธัมมังคงหนัง สังฆังคงกระดูก อะระหังพันผูก ตรีเพชรคงคง พุทธังอุด ธัมมังอัด สังฆังปิด. คาถานะโมตาบอด นะ โม ตัน ติด นะ โม ติด ตัน ตา นะ โม ตัน ตา นะ โม ตา ตัน ติด (เป่าไข้ เป่าไอ เป่าหนาว เสกข้าวกินกันปืน) คาถาหายตัว กุ กะ กุ โก กุ รา มะ โม โม รา กุ (ภาวนาจับต้นไม้ตอนเดือนหงาย แต่งขันธ์ 5ภาวนา) ฝึกแล้วชาวบ้านแตกตื่น เพราะ หายตัวไม่ได้เห็นชีเปลือยโทงๆ นี่ไม่ประกันความปลอดภัย คาถาอิติปิโส ๘ ทิศ ๑. อิ ระ ชา คะ ตะ ระ สา อิ ๒. ติ หัง จะ โต โร ถิ นัง ติ ๓. ปิ สัม ระ โล ปุ สัต พุท ปิ ๔. โส มา ณะ กะ ริ ถา โธ โส ๕. ภะ สัม สัม วิ สะ เท ภะ ภะ ๖. คะ พุท ปัน ทู ทัม วะ คะ คะ ๗. วา โธ โน อะ มะ มะ วา วา ๘. อะ วิช สุ นุต สา นุส ติ อะ ใช้ในทางป้องกันอันตรายต่างๆ ได้ทุกอย่าง สวด ๑ จบ ก่อนนอน สวด ๑ จบ ก่อนไปไหนมาไหน ขึ้นรถลงเรือไปเหนือล่องใต้วิเศษนัก ไปปักกลดอยู่ป่าเขาเอาก้อนดิน ๘ ก้อน หรือก้อนหิน ๘ ก้อน เสกด้วยอิติปิโส ๘ ทิศ แล้วเสก ๘ บทนึ้ ๓ จบ ปา ก้อนหินก้อนดินไป ๘ ทิศ ท่านว่าจักไม่มีอันตรายเลยแม้แต่เสือเป็นต้น จะไม่ล่วงก้อนหิน ที่เราปาเอาไว้เข้ามาได้เลย คาถาอยู่ที่ความเชื่อความศรัทธา จึงจะขลัง ท่องให้ได้ขึ้นใจ เชื่อมั่นตนเอง (จากตำราของเก่า) คาถากระทู้ ๗ แบก อิ ระ ชา คะ ตะ ระ สา ติ หัง จะ โต โร ถิ นัง ปิ สัม ระ โล ปุ สัต พุท โส มา ณะ กะ ริ ถา โธ ภะ สัม สัม วิ สะ เท ภะ คะ พุท ปัน ทู ทัม วะ คะ วา โธ โน อะ มะ มะ วา อะ วิช สุ นุต สา นุส ติ พระคาถากระทู้ ๗ แบกนี้ ไม่ได้หมายความว่า ๗ ข้อหรือ ๗ วรรค ถ้า นับเป็นวรรค เป็น ๘ วรรค ที่ว่า ๗ ก็เพราะว่า วรรคหนึ่งมี ๗ อักษร ท่านจึงเรียก กระทู้ ๗ แบก ท่านพรรณนาความขลังของคาถาวิเศษไว้ว่า ถ้าผู้ใดถือคาถานี้ขลังแล้วลงไปอยู่ในบ่อนาเอากระทู้ ไม้ยาว ๑ วา เสี้ยมปลายให้แหลม พุ่งลงไปเพื่อให้ลถูกคนนั้นจนหมด กระทู้ ๗ แบก ไม่ถูกเลยแม้สักอันเดียว (จากตำราของเก่า) คาถาธาตุสี่ ของสำเร็จลุน(แห่งนครจำปาศักดิ์)ใช้แสดงปาฏิหาริย์สา รพัด แต่ละธาตุมีสี่บรรทัด จะมี สี่ บรรทัด สำเร็จลุนให้ตำราพระยาครูโพนสะเม็ก (พระครูขี้หอม) สืบทอดไว้ ปฐวีธาตุ หรือ ธาตุดิน ให้ว่าดังนี้ มะ กะ ทะ นะ พะ กะ สะ จะ มิ ตะ ติ อุ อะ มะ นะ จิ ตะ ติ จะ พะ กะ สะ มุ ตะ ติ มะ นะ อะ อุ อาโปธาตุ หัรือ ธาตุน้ำ นะ มะ ทะ จะภะ กะ สะ ริ ตะ ติ นะ อะ อิ อุ ริ ตะ ติ สะ มะ นิ ทุ ริ ตะ ตะ วิ กะ วิ ตะ ติ วาโยธาตุ หรือ ธาตุลม พะ ทะ นะ มะ พะ สะ จะ พะ ริ ตะ ติ ทะ พะ มะ นะ มิ ตะ ติ อุ อะ มะ นะ วิ ตะ ติ พะ สะ กะ สะ เตโชธาตุ หรือ ธาตุไฟ ทะ นะ มะ พะ สะ จะ พะ วะ มิ ตะ ติ พะ จะ สะ กะ มุ ตะ ติ นะ มะ อะ อุ จุ ตะ ติ กะ ระ มะ กะ นอกจากคาถาธาตุตัวเต็มนี้แล้ว ท่านยังถอดเอาไปใช้เฉพาะเรื่อง ทำให้ร่างกายให้โตว่า มะ นะ อุ อะ นะ มะ อะ อุ ทำให้มีข้าวของเครื่องใช้มากว่า อะ อุ มะ นะ นะ มะ อุ อุ ทำให้วิ่งเดินเร็วว่า อุ อะ มะ นะ นะ มะ อะ อุ ทำให้หายตัวไม่มีใครเห็น อะ อุ นะ มะ มะ นะ อะ อุ ทำให้ฝนตก นะ มะ อะ อุ มะ นะ อุ อะ คาถามหากระจาย การที่จะใช้คาถานี้ให้เกิดประโยชน์ เหมือนแก้วสารพัดนึก คือนึกจะให้เป็นสิ่งใดก็ เป็นได้ จะต้องทำพระขึ้นองค์หนึ่งประกอบด้วยไม้ต่างๆ คือเอาไม้กัลปพฤกษ์มา ทำเป็นองค์ เอาไม้ต้นยอมาทำเป็นแท่น เอาไม้ต้นแพงมาทำ เป็นเกศ เอาไม้ต้นแสงมาทำเป็นหู เอาไม้ต้นรักมาทำเป็นหัวอก เมื่อทำพระดังกล่าวเสร็จแล้ว ก็ให้ทำเครื่องร้อยเป็นเครื่องบูชา เครื่องร้อยนั้น ท่าน ว่าประกอบด้วยธูป ๙ ดอก เทียนขี้ผึ้ง ๙ เล่ม ดอกไม้ใส่ขัน จอก ๙ ดอก ให้ทำจิตให้เป็นสมาธิ ในวันปุณณมีดิถี ขึ้น ๑๕ ค่ำ กลางคืนเพ็ญเดือนหงาย ปลุกเสกด้วยคาถาดังจะกล่าวต่อไปนี้ ๑๐๘ คาบ สวดชยันโตอีก ๑๐๘ คาบ เรียกว่า พระยอดแก้วดวงธรรมดีนักแล จะคิดเนรมิตให้เป็นสิ่งใดได้ดังปรารถนา คาถาที่ให้สวดปลุกเสก ๑๐๘ คาบ นั้นมีดังนี้ คือ ธุ สะ สะ ปะ วะ โร สิ นุ สิ สิ โย มะหิทธิโก ยัง ยัง ชะนะปัตตัง ยาตินิคะ เมรัง ชะ มะ วา ทะ โย ปิยัง ยะถาวะริ วะโหปุโร สัพพะการัง นะขียันติ เอวันตัง โสระโห ปัจจะยัง มหาลาภัง กะโรนตุเม เมื่อว่าดังนี้ ๑๐๘ คาบล้ว ว่าชะยันโตอีก ๑๐๘ จบ เป็นใช้ได้
19 สิงหาคม 2552 01:46 น. - comment id 1008801
น้องกวีน้อยเจ้าสำราญ...หวานใจพี่พุดคะ พี่พุดรจนางานโบราณ อย่างสไบนวลสไบนาง และอีกมากมาย น้องทำไมทราบว่าพี่พุด รักที่จะได้อ่านนวนิยายโบราณค่ะ จริงๆแล้ว ชีวิตพี่พุดยิ่งกว่านวนิยาย เสียอีกค่ะ หากนำมารจนา อย่าร้องไห้เพื่อพี่พุดนะน้องรัก ซาบซึ้งใจกับภาพมากมาย และ สำหรับสิริมงคลคาถา ขออนุโมทนาสาธุค่ะ พี่พุดจะพริ้นท์ไว้แจก กัลยาณมิตรธรรมนะคะ ขอน้องรับบุญกุศลไปด้วยกันนะคะ น้องชายที่รัก
2 กรกฎาคม 2552 17:36 น. - comment id 1009047
ผมอ่านเรื่อง ศศิมาฆะว้าเหว่.. ความรักครั้งสุดท้าย.. และบัวทิพย์บัวทอง..ปอง..ผุดผลิฝัน..ณ..แดนสรวง..! จริงๆ แล้วผมว่า พี่พุดแต่งนวนิยาย คงขายออกดีแน่คับ ถ้าแต่งผมจะหาซื้อเก็บไว้ ผมอ่านล้ว ติดจนไม่อยากสนใจอะไร เหมือนๆ กับเรื่อง ดอกฟ้าจำปาศักดิ์ และลีลาวดี ซึ่ง ทำให้มอง ผู้หญิงในด้านบวก แม้สังคม ปัจจุบันเปลี่ยนไปมาก..ผมไม่ขอ อธิบายเพิ่มเติม แต่ที่แน่ๆ ผมอ่านเรื่องพี่พุด ที่กล่าวมาแล้วเศร้า นึกสงสารจับใจ กินใจ ทั้งละเมียดละไม อ่อนโยน ปราณีต และลึกซึ้งด้วยธรรมะ ผมเองอารมณ์บางช่วง มันเหมือนกับตอนที่ผม...อกหักเลย เกือบร้องไห้แระ อิอิ น้ำตาเกือบซึม และขอบคุณครับ ที่พี่พุดจะเอาไป ปริ้น แจกให้กับ เหล่าพุทธ ธรรม ผู้สนใจในธรรมะ และการวิปัสสนากัมมัฏฐาน แบบพี่พุด ผมอยากให้พี่พุดยิ้ม และหัวเราะนะครับ เพราะผมเศร้าใจ ที่ได้อ่านเรื่องที่พี่ พุด รจนา มา มันสะเทือนใจไม่น้อย รักพี่สาวแสนสวยแสนงามในธรรม แลกิริยามาทเป็นเลิศ หาใครเสมอเหมือนได้ยาก ผมรัก...ศศิมาฆะ ที่แสนดีแสนธรรมะ
5 กรกฎาคม 2552 09:58 น. - comment id 1010106
งามภาพ งามคำ งามล้ำจินตนาการ อ่อนไหวและอ่อนหวานจริงๆ
5 กรกฎาคม 2552 14:37 น. - comment id 1010204
สวัสดีค่ะ ชีวิตนี้มีความหลากหลาย ไม่ได้มีด้านใดเพียงด้านเดียวจริงๆด้วยค่ะ แวะมาชมผลงานอันยอดเยี่ยมน่ายกย่องค่ะ
19 สิงหาคม 2552 01:45 น. - comment id 1012101
แด่คุณอิม...ที่รักแห่งเรา วางพลีกำนัล บทเพลง สำหรับเรา ที่ใช้รัดร้อย ยามสร้อยเศร้า ด้วย *คิดถึง*ค่ะ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song481.html คิดถึง จันทร์ กระจ่าง ฟ้า นภา ประดับ ด้วยดาว โลก สวย ราว เนรมิต ประมวล เมืองแมน ลม โชย กลิ่น มาลา กระจาย ดินแดน เปรืยบ มี แสง คนึง ถึง น้อง นวลจันทร์ งาม ใด หนอ จะพอ ทัดเทียบ เปรียบน้อง เจ้า งาม ต้อง ตาพี่ ไม่มี ใครเหมือน ถ้า หาก น้อง อยู่ด้วย และช่วย ชมเดือน โลก จะ เหมือน เมืองแมน แม่นแล้ว นวลเอย...
19 สิงหาคม 2552 01:27 น. - comment id 1028753
น้องกวีน้อย พี่พุดเคยรจนาเกี่ยวกับ งานเจ้าฟ้ากุ้งไว้มากมายค่ะ ยอดเยี่ยมมากค่ะ ที่นำมาฝากไว้ให้ได้ชื่นชม ในผลงานของบรมกวีค่ะ ขอบคุณค่ะน้องรัก
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
