แดนวิมานอาจสลายในพริบตา ความสุขมาเลือนไปไม่อาจยั้ง สิ่งดีดีที่สร้างมาไม่จีรัง หากพลาดพลั้งผิดไปในครั้งเดียว มิตรสหายที่เคยมีกลับหลีกเร้น ไร้หนทางไร้กฎเกณฑ์เกินแก้ไข ให้ความแค้นช่วยชำระล้างจิตใจ ให้ความตายเป็นทางออกของข้าเอง
29 มิถุนายน 2552 21:32 น. - comment id 1007843
29 มิถุนายน 2552 21:33 น. - comment id 1007844
โลกนี้มีสิ่งอันวิไลมากมาย... มีที่ให้ไขว้คว้าอีกมากมาย มีที่หวังอีกมากมาย.. ...ความสุข..กับความทุกข์ ย่อมเป็นของคู่กัน.. ทั้งคู่มันจะสลับกันมาเยือนต่อเรามิขาด.. เพียงเราแค่รับรู้ว่าสองสิ่งนั้น จะไป..จะมา แค่นี้...ย่อมไม่เศร้าอันใดแล้ว.. แวะมาทักทายครับ