พี่พุดครับ... เพียงกวาดสายตา ไปตามมาลัยอักษราของพี่พุด ความฉ่ำเย็นก็ค่อยๆ ระเรื่อยไหลระรินรดใจ ที่โรยราของคนไร้ค่าอย่างน้องชายพี่พุด พี่พุดครับ.... อุโมงค์โมกอุโมงค์รักของพี่พุด นำมาซึ่งความเงียบ ง่าย ทว่างดงามยิ่งในวงวรรณศิลป์ นำมาซึ่งความฉ่ำเย็น ท่ามกลางความแล้งไร้ของน้ำใจคน อุโมงค์โมกของพี่พุดอ่านแล้วประหนึ่งว่า มีสายธารดอกโมกระเรื่อยรี่ระรินไหล ผ่านหน้าของคนที่ระทดท้อระทมหมอง หัวใจที่เหมือนจะระโรยราพลันระริกรี้ระเริงรื่น หวังใจว่า สุดอุโมงค์โมกของพี่พุ ดจะเป็นอุโมงค์รัก ที่ฉ่ำเย็นด้วยแสงขาวนวลแห่งธรรมนะครับ ด้วยรักจากน้องชายพี่พุดครับ ............................. น้ำคำของพี่พุดจับใจน้องชายคนนี้ยิ่งนัก... หวานใดเล่าเท่าน้ำคำของพี่พุดไพรใจสะอาด หวานปานน้ำทิพย์มาหยาดหยดมารดใจ... ไม่หรอกนะครับพี่พุด... รอยหมึกของต้นน้ำยังไม่อาจหาญ ไปเทียบกับรอยหมึกของพี่พุดได้... เพราะ..... หยาดหมึกของพี่พุด จดจารเป็นรอยคำ...อ่านแล้วจดจำเป็นรอยใจ.... ทั้งน้ำคำ น้ำใจ และน้ำหมึกของพี่พุดไพร... น้องชายคนนี้ของพี่พุดไม่อาจเทียบครับ... พี่พุดครับ.... หากน้องชายคนนี้จะบอกพี่พุดว่า... อย่าถามเลยว่าต้นน้ำเป็นใคร? มาจากไหน? เพราะ นั่นคงไม่สำคัญเท่ากับว่า... ไม่ว่าต้นน้ำจะเป็นใคร?...มาจากไหน... แต่ทว่าใจของต้นน้ำ พันผูกและผูกพันกับพี่พุดไพรยิ่งนัก... ดังคำโบราณที่ว่า... ไม่ใช่ญาติก็เหมือนญาติ... ประหลาดนักนะครับที่... หยาดหมึกจารเป็นรอยคำ มาจดจำเป็นรอยใจ.... ต้นน้ำ และ.. นั่นคือความงามนิยามใจ ที่นักอยากจะเขียนเพียรฝันทุกดวงใจ ปิติเกษมใจเป็นยิ่งนักที่อย่างน้อย มีบางใครบางคน รู้สึกรักและผูกพันผ่านสร้อยรักอักษราฝันค่ะ จนถึงวันนี้ พี่พุด ก็ไม่ทราบดอกค่ะ ว่าหยาดน้ำค้างคำน้ำค้างใจ จากต้นน้ำแห่งความฝัน มหัศจรรย์รักนั้นอยู่แห่งหนใด ราตรีนี้ขอพลีฝากบทความเรียงเรื่องรัก ที่พาให้ได้รับพลังใจไฟฝัน จากน้องชายคนนั้น ที่วันนี้ นาทีนี้ อยากกระซิบถามดวงดารา ถามฟากฟ้าหนาว ถามเดือนพราว และสายลมพร่างพรมค่ะ ว่า.... *เธออยู่ไหน**เธออยู่ไหน* http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song317.html หากรู้สักนิด เพียงได้ชิดสนิทเธอละเมอว่า ทั้งโลกหล้าดวงดอกไม้บานอย่างหวานหอม ค้อมดอกดวงพร้อมพลีพวงให้ดมดอม ไพรพะยอมทั่วทั้งป่าผลิตระการ เสียงสายธารระรินไหลท่ามไพรพฤกษ์ ในรู้สึกราวดนตรีทิพย์ซร้องผสาน ฟังเสียงลมราวเสียงกระซิบรักตราบชั่วกาล นกขับขานฟังไพเราะพ้อคู่ใจ เห็นสายรุ้งทอดสายระยับระย้า บนฟากฟ้าเมฆเลื่อมพรายราวสายไหม เห็นทางช้างเผือกสุดโค้งขอบฟ้าไกล เห็นดาราสุกใสดั่งเพชรพราว เพียงได้ชิดสนิทเธอละเมอว่า... โลกเหว่ว้าลบเลือนความเหน็บหนาว หลอมรวมจิตลืมทุกสิ่งหลากเรื่องราว ฝันอะคร้าวดั่งลอยล่องท่องแดนสรวง ทิพย์พิมาน..! .................. อุโมงค์โมก วันนี้มีเวลาพลิกดูหนังสือ..บ้านและสวน.. ที่ซื้อมาทิ้งไว้นานแล้ว มากองรวมๆกันไว้ กับหนังสือที่ยังไม่ได้อ่าน.. เพราะ.. ระยะนี้มัวแต่เอาใจ ไปจดจ่อกับสิ่งมีชีวิต. ที่เรียกว่า..คน..ใครบางคน และ.. เรื่องราวสวยงามมากมี ที่งดงาม..มากกว่า.. ที่หัวใจให้ความสำคัญมากกว่า.. ดวง.. จะมีความสุขมากกับการได้อ่านหนังสือ.. เกี่ยวกับการแต่งบ้าน จัดสวน แม้ว่า.. ในชีวิตจริงไม่ชอบสวนที่ประดิษฐ์ประดอย.. ใจชอบสวนป่าที่ดูธรรมชาติธรรมดา และ.. ดูมีชีวิตมากกว่าเป็นไหนไหน.. อันนี้คงจะมาจากเป็นคนบ้านนอกนะ ชีวิตดิบเดิมติดดินไง.. ที่.. บอกใจและใครๆที่รักเสมอมาว่า คอยถวิลหาแต่ราวไพร.. และ.. บางที..ยังได้ไอเดียมาเปลี่ยน.. วิมานดินของดวงนี้หนอ ให้แสนสุขล้ำ ให้สมกับคำว่าบ้านคือวิมานของคน...... เพราะ.. ชีวิตนี้เรามีสิทธิ์จะเลือกอยู่ เลือกเป็น เลือกเห็นงาม ตามดวงใจดวงตาของเราเอง ใช่ใคร! พบคำนี้.. เลยอยากนำมาฝากฝัน ฝากคำสวยไว้ ให้ใจทุกดวงได้หวานไหว.. ไปด้วยกันนะคะ.. *อุโมงค์โมก * คงพอคิดออกนะคะ ว่าจะสวยงามขนาดไหน.. เป็นภาพ.. โมกสวยสานใบจนเป็นอุโมงค์ทอดยาว.. และ.. ราวฉากฝัน ที่น่าจะมีคู่บ่าวสาวจูงมือกันมา พร้อม.. เสียงเพลงรักหวานแว่ว ในพิธีมงคลศักดิ์สิทธิ์ ที่มีดอกโมก ร่วงพราวขาวพรมพร่าง...ร่วมอวยพร.. และ... น่าเสียดาย.. น่าจะเป็นฉากรัก ให้สาวพลอย. ในเรื่อง...พลอยเคียงเพชร.. ที่พุดพัดชาเคยรจนาไว้.. และ.. หวังสักวันหนึ่ง อาจจะเป็นจริงดั่งฝัน.. ต้นไม้ ต้นไม้ ดอกไม้ ดอกไม้ .. ชั่วชีวีตราบชีวาจะมิมีวันสิ้นสุข ตราบใด.. ที่ใจดวงนี้ ยังมีเงาไม้..ให้ร่มเย็นกับใจงามง่าย... และ.. ดวง..คงตายแบบปลาผิดน้ำ กระเสือกกระสน เร็วกว่านี้ แบบไม่มีออกซิเจน.. หากให้อยู่ที่ไหนก็ได้ ที่มีแต่ป่า คอนกรีต.. ตอนนี้จำปี ของดวงสูงเลยชายคาบ้านแล้ว ให้กวาดใบงาม ที่ร่วงหล่น ฝึกสมาธิมีปัญญา พาสอนใจทุกวัน กับการกวาดใบ.. สัจจธรรม...เตือนใจว่า.. ใบไม้ที่ปลิดปลิว...คว้างคว้าง.. ร่วงสู่ธุลีดินนั้น.. ก็เปรียบเสมือน ดั่งชีวิตคนเรา..ร่วงหล่นทุกวัน ไม่เลือกเวลา..ยามที่ถึงคราต้องราโรย... ใบอ่อน ผลิใหม่สวยสล้างแทงยอดออกมา ทายทักโลก พบโศกสุข ท้าแดดแรง ลมกล้า พายุฝน และ..ลมแรง ที่พัดผ่านมากับกาลเวลา มาหมุนวน คลุกเคล้า ให้ผ่านร้อนผ่านฝนผ่านหนาวจนชาชิน.. กับ.. ความไม่แน่ไม่นอนของฤดูกาล.. ที่นับวันรอคืนจะผ่านเลยลับ..มิยั่งมิยืน.. อุโมงค์โมก แสนงาม นามเพราะ ที่บันดาลใจให้ฝันหวาน หวาน ว่า... คงมีสักวันจะสานฝัน ให้แสนดี มีใครบางคนโอบเอว เคียงคู่กันไป ตามเส้นทางสายฝัน พลัน.. หันมายิ้มหวานสบตากันนิ่งนาน.. ก่อนที่...จะ. จูบซาบซ่าน..นานเนิ่นตามมา เป็นนิรันดร์ ....! ......................... http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song317.html หากฉัน รู้ สักนิดว่าเธอรักฉัน บอกกันวันนั้นให้รู้สักหน่อย ว่าดวงใจ ที่ฉัน เฝ้าคอย คงไม่ เลื่อนลอย เป็นของ ใคร เพียงแต่กระซิบ ว่าสุดที่รัก ฉันก็จะมิอาจจากไป ใจเราสอง ชอกช้ำระกำใน คงไม่สลาย มลาย ลงพลัน หากฉัน รู้ สักนิดว่าเธอรักฉัน บอกกันวันนั้นให้รู้สักหน่อย ยอดดวงใจ ที่ฉัน เฝ้าคอย คงไม่ เลื่อน ลอย เป็นของ ใคร เพียงแต่กระซิบ ว่าสุดที่รัก ฉันก็จะมิอาจจากไป ใจเราสอง ชอกช้ำระกำใน คงไม่สลาย มลาย ลงพลัน หากฉัน รู้ สักนิดว่าเธอรักฉัน บอกกันวันนั้นว่ารักสักหน่อย ยอดดวงใจ ที่ฉัน เฝ้าคอย คงไม่ เลื่อน ลอย จากสุดที่รักเอย...
พุด 17 มิ.ย. 2552 21:28 น. - ID 126867 
1078
5
0
17 มิถุนายน 2552 21:45 น. - comment id 1001558
เอาต้นไม้มาลงเพิ่มในสวนให้ค่ะ :) .....ราชาวดีม่วง.......................มะลิพวงประดิษฐ์ช้อง- นางแก้วผกากรอง...................มะลิทองอุไรรา- ตรีโมกและจำปี........................มะลุลีกระดังงา บุนนาคพิกุลพลา......................กระแจะป่ากระดุมทอง ฯ
18 มิถุนายน 2552 07:40 น. - comment id 1001605
อรุณสวัสดิ์งามๆเจ้าพี่พุดอรุณหวานอ่านกลอนเพลงอ้อนออด ในอ้อมกอดดงดอยคอยแต่หวัง มีสักหนดลคนไกลใฝ่คืนรัง สาวเจ้ายังคอยพี่ ณ.ที่เดิม ขอให้พี่พุดคนงาม(น้ำใจ)มีความสุขกับงานตลอดวันนี้เจ้า
18 มิถุนายน 2552 11:34 น. - comment id 1001666
http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song222.html (ฉันรักเธอเสมอ) อุษาวดีคลี่ฟ้าอีกคราแล้ว ดวงดอกแก้วหอมพรายริมหน้าต่าง นกเขาไพรปลุกดวงใจฟ้าเรื่อราง ริมหน้าต่างกลางดงดอกจำปี นอนคลี่ยิ้มแอบดูเจ้านกน้อย เพื่อนผู้คอยเคียงขวัญยามเช้านี้ ไกวเปลหวานแกว่งไกวพร้อมดนตรี ธรรมชาติชีวีธรรมดาเช้าเฝ้าทายทัก หอมมะลิระรินที่ริมหมอน กับที่นอนนวลนุ่มน่านอนนัก ขอนิทราหลับตาฝันอีกนิดนะที่รัก ฟังเพลงภักดิ์ในยามเช้าเคล้าอรุณ โลกหอมหวานภายในใจดวงแก้ว รับหวานแว่วสรรพสิ่งพร้อมโลกหมุน เปิดดวงใจบ้านภายในงามหอมกรุ่น สร้างละมุนพบละไมกลางใจธรรม แล้วสวดมนต์ช้าช้าอย่าเพิ่งลุก เพื่อปลอบปลุกพลังใจหวังรินร่ำ แผ่เมตตาขอบคุณโลกโชคน้อมนำ ได้มีวันทำความดีนาทีทิพย์ ทุกลมหายใจที่ยังมีช่างมีค่า ขอบคุณฟ้าแลดินที่ยื่นหยิบ ได้ชื่นใจในรสพระธรรมอันล้ำค่าน้ำอมฤต ใสสนิทจิบซ้ำซ้ำพรำพร่างริน ดั่งน้ำค้างหยาดสายกรายสู่หล้า ดั่งน้ำฟ้าหยาดพรายมิรู้สิ้น สู่บึงบัวรอบัวบานเหนือวาริณ เพียงถวิลรับอาทิตย์อุทัยในเวลา ดั่งนาฬิกาชีพชนม์คนแสนสั้น ลืมตาฝัน พลันตื่นล่วง บ่วงเสน่หา ที่รัดร้อยสร้อยห่วงหวงพันธนา สร้างศรัทธาเดินตามรอยบาทมิวาดวน พาจิตใสตั้งใจตรงคงสัจจะ มิลดละภาวนาบุญสร้างกุศล เพียรฝึกสมาธิมีปัญญาคุ้มค่าคน ก่อนที่ลมหายใจจะไม่มี..!นะคนดี นะดวงใจ.. ..................................
18 มิถุนายน 2552 11:39 น. - comment id 1001667
ฝนพยายามหารูปสวยๆแบบพี่พุดแล้วไม่เจออ่ะค่ะ
เลยไปเจอรูปน้องหมาน่ารักๆเข้า...อิอิ
เห็นแล้วชุ่มชื่นหัวใจดีนะคะ พี่ฯ Love is all around
18 มิถุนายน 2552 15:27 น. - comment id 1001784
แวะมาฟังเพลงเพราะๆค่ะ....
19 มิถุนายน 2552 00:22 น. - comment id 1001993
มาฝากตัวเป็นน้องชายด้วยคนครับ
19 มิถุนายน 2552 13:18 น. - comment id 1002147
สวัสดีค่ะพี่พุด
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
