ราตรีผ่านไปเพียงครึ่ง ลึกซึ้งดายเดียวบทเพลงฝน ยินเสียงกระซิบจากเบื้องบน ผู้คนหลงทางห่างธรรม แลหาแลเห็นเวียนว่าย ในสายน้ำตาโศกร่ำ รักรักรักระกำ ต่างช้ำต่างชอกบอกลา คู่บุญคู่ธรรมคู่ทอง หมายปองครองเคียงปรารถนา หากใช่เคยร่วมบุญกันมา พรพรหมเมตตาผูกพัน กี่ภพกี่ชาติพิสวาทภักดิ์ นึกรักนึกรู้คู่ขวัญ นี่คือปาฏิหารย์มหัศจรรย์ จากสวรรค์เปิดตาฟ้าเปิดใจ... ........................................ ใต้ลำพู..รอคู่กรรม! อาทิตย์ใกล้ลับฟ้า... ฟ้าเป็นสีฟ้าหวานแปลก เทาอมส้มชมพูนิดนิดฉ่ำแสงแดงเจือ.. ดวงตะวันแฝงในม่านหมอกหม่นๆ และ นี่คือตะวันชิงพลบสงบงาม ยามสายันห์ในเหมันตฤดู ที่ทั้งฟ้าแลฤดี.. มีวันจะหมองหม่นปนเทาๆทึมๆพอกัน กับวันที่ฟ้ามืดเร็ว ไพล..นั่งอยู่ริมฝั่งฝัน.. ริมแม่น้ำนครไชยศรี เงี่ยหูฟังเสียงดนตรีธรรมชาติแสนหวาน จากทุกสรรพสิ่ง..รายรอบสองฟากฝั่ง หัวใจนิ่งงัน..เงียบงาม ใต้ต้นลำพู สูงใหญ่... ที่แผ่ใบสล้างเคียงเรือนไม้หลังคาจาก.. ในฉากงามราวย้อนยุคไปสู่อดีตกาล.. ไพล..ทิ้งดวงใจดื่มด่ำกับวันแสนดี ที่แสนงาม เพียงนิยามเงิน มิอาจซื้อได้. หากมิใช้..มิมีดวงใจเห็นงาม ในความเรียบง่าย ไร้มายา งามสมถะ.. และมาตรแม้นวันนี้ มากมีบางสิ่งมากมีค่ากองตรงหน้า..มากมาย ไพลก็ไม่คิดเริงร่า ไปเดินหาซื้อเพชรทอง แทนในชอปปิ้งเซนเตอร์ แทนที่จะหลงละเมอรอกำไลเงินจากดวงใจ จากใครบางคนแบบไม่มีวันจะได้มา... ที่มากล้นค่าเกินนับ กับ วันเวลาที่กำลังจะผ่านเลยลาลับ กับ.. หัวใจดายเดียวดวงเดิม.. มิเพิ่มมิแปรไปตามกระแสสังคม พล่าไหลบ่าบูชาเงินงาม..ตามใครๆ.. หัวใจยังคงเป็นหัวใจ ดวงใสดวงดี ที่มิว่าจะมีหรือไม่ก็ยังคงเป็นไพล ผู้หญิงบ้านนอกบ้านนาเกิดมากับแสงตะเกียง. เคียงใจที่รู้ความพอดีพอเพียงรู้เพียงพอ.. ไพล..ประทับใจรากลำพู ที่โผล่ออกมาหายใจ ที่แทงช่อกอแหลมโอบล้อมลำต้น จนน่าพิศวงใจ ไฉนหนอ.. ธรรมชาติจึงสรรสร้างอะไรๆให้โลกไพร ให้ต้นไม้มีชีวิตดำรงรอดปลอดภัย แม้นในกระแสชล..วนเชี่ยว.. ไล่สายตา พาสายใจสายใยรัก..ล้ำลึกรู้สึกในวิถีงามล้ำ ของเรือนไทยที่รายเรียงสองฟากฝั่งฝัน แม้นวันนี้จะดูทรุดโทรมโย้เย้.. ไปตามกาลเวลา ที่ไพลอยากมาอยากมีคืนฝันลองฝากฝังใจ นอนในเรือนไทยริมน้ำ แบบโฮมสเตย์สักคืน. กับใครสักคน ที่รักหวังชื่มชมงามเงียบเรียบง่าย ใช้ชีวิตแบบดิบเดิม ฟังเสียงเรไร นกไพรโผผิน เสียงสายน้ำระรินใต้ที่นอน ฟังเสียงอ้อน ท่ามกลางพรายพระจันทร์ให้ฝันหวานๆๆๆ.. จนอุษาสางดุเหว่าร้องแว่วมา ไพล..ขับรถดั้นด้นเข้ามาที่นี่ มาพบบรรยากาศ อย่างนี้ ด้วยความสุขเหลือแสน สวนผลไม้รายเรียงสองฟากถนน ที่ไพลแอบให้ฉายา *เส้นทางมนตรา..เสน่หา..เสน่ห์ไทย* เส้นทางใจ สำหรับ ผู้รักงามเงียบได้ลัดเลาะ ซอนเซาะ ซอกแทรกบุกสวนผลไม้เข้ามา ที่ทำให้นาทีตรงหน้า.. น้ำใสในคลองตาซึมซึ้งถึงตื้นตัน นั่น.. เมื่อมองเห็น..ส้มโอห้อยย้อย อยู่ในขนัดสวนเหนือท้องร่องคลองคูขุดลำเล็กๆ ทั้งต้นหมากสูง..สวยขนาบ เคียงเรียงไปกับดงละมุด.. ไพลคิดถึงใครบางคนจับใจ.. คนที่ร้องเพลงสาวชาวสวนส้มโอ.. ที่ตื่นแต่เช้า เฝ้าคอยเก็บส้มโอเต็มตะกร้ารอท่าหนุ่มน้อยใจดี ขอแค่มีความสุขตามประสายาก ไพล..หลั่งน้ำตากับธรรมชาติเหว่ว้า.. กับธรรมชาติไพร กับธรรมชาติสวนสงบงาม ที่บัดนี้ตึกรามประเทืองเฟื่องฟุ้ง กำลังมุ่งมาเบียดทั้งสองฟากฝั่ง เงิน เงิน เงิน ........ สาวบ้านนา มนุษย์เรานี้แสนดีนักหนา ขายไร่ขายนาแถมขายภูเขา แปรรูปแปรร่างไม้เคยงามเงา เป็นตู้โต๊ะเอาเก้าอี้แปลกตา เปลี่ยนเทือกเขาเป็นทิวตึกได้ เปลี่ยนดอกไม้หวานหอมในราวป่า รองเท้านารีงามบาดใจงามบาดตา เพาะพันธุ์มากมีค่าส่งนอกออกไทย.. นายทุนหมุนวนจนเงินมากล้นฟ้า ยังคิดอีกว่าหาให้ลูกหลานไว้ ขายเหล้าขายเบียร์ลามเลียดั่งไฟ เยาวชนไทยไม่มีสติสตังค์.. คนไทยรึเปล่าชอบกินชอบดื่ม มอมเมาให้ลืมแสนดีสอนสั่ง แค่นี้มากพอแม่พ่อทุกข์ประดัง ใครตายช่างมันขอแค่ข้ามีเงิน เงิน และเงิน..... ช่างมันเถอะนะ..หัวใจ.. ไพลกำลังพยายามฝึกดวงใจ ให้ไหวอ่อนอ่อนโยนน้อยๆหน่อย ปล่อยให้โลกนี้..หมุนไปตามกระแสทุนนิยม.. แม้นว่า.. หัวใจไพลจะตรอมตรมระทมทับ ดับดวงทีละนิดละน้อยก็ช่างมัน.. เพราะไพล.. ไม่มีอำนาจใดใดจะต่อต้านกระแสบ่าโหมนี้ ที่ทุกชีวีชีวามากมาย ต่างตะเกียกตะกายเป็นทาสตกอยู่ในวังวน.. ไพล..จึงได้แต่มานั่งซึ้งตรึงใจ ขอแค่มาฝากฝันฝากใจ กับสายชลไหล. สายน้ำใจแห่งผูกพันรัดร้อยวิถีไทย ธรรมชาติไพร.. ชีวิชีวิตติดดินธรรมดาเดิมธรรมดางาม ให้มานั่งตาปรอยอ้อยสร้อยเหงาเศร้า เคล้าคลุกความผันแปรมิแน่มินอน สอน.. ดวงใจให้ยอมรับความจริงแท้ของชีวิต ที่ไหลไปไหลไป... มิไหลคืนกลับ ดั่งกระแสชล...ตรงหน้านะเวลานี้.. ยอมรับสิ..อย่าดึงดื้อ เสียใจ มิว่ากับสิ่งใด ที่พลัดหลงเข้ามา.. ธรรมชาติมากมีค่า.. หรือ.. แม้นกระทั่ง ชีวาชีวิตจิตวิญญาณ ของผู้ที่เราค้นหามาทั้งชีวิต ที่หายากยิ่งนัก.. จงตระหนัก.. และกอบโกยด้วยดวงใจใช้ใจเดิมพันใจ.. *ใช้ใจหลอมละลายใจ. ไว้ในเนื้อใจในงามความทรงจำ ให้งามล้ำหวานลึก..ผนึกแนบเป็นจิตเดียว* ที่จะตามเกี่ยวตามติด เป็นพิสวาสทุกชาติทุกภพไป ให้สวยใสรอเวลา.. ให้เกิดมาท่ามกลาง *ความแผกพิเศษพิสุทธิ์*นี้ ที่จะมีดวงตาที่สาม.....งามเลอค่า.. .นามว่าความละเมียดละมุน ให้มองโลกหอมกรุ่น รู้ละมุนน้อมใจรับซึ้งถึงบึ้งดวงใจในสรรพสิ่ง ที่งามง่าย..คล้ายมี..*ฌาณเฉพาะตน*... ไพล..ดึงหัวใจกลับมา.. และบอกกับใจตัวเองว่า อย่า.. หยุดหัวใจฝัน.. ขอเพียงวันเวลาแสนดี มีใครสักคนโอบเอื้อฝัน อันจรุงท่องไปในแดนดินดินแดน ที่แสนงดงามเคียงข้างใจ ที่ยังพอฝากหวามไหว ในอารมณ์ดิบเดิมติดดินถวิลไพร บันทึกภาพ ผ่านเลนซ์ใจ เนื้อใสพิสุทธิ์นี้.. เป็นเรื่องรักรจนา..มากำนัล.. ทุกดวงใจในร่มรักเรือนไทย ไ ปด้วยกันให้มีฝันหวานๆมิรู้สิ้นรู้จบทบทวี.. นั่น.. บ้านเรือนไทยดัดแปลง หลังมหึมา ถามได้ความว่า.. เป็นของตระกูลเจ้าของสายการบิน ที่มีเงินมิรู้สิ้น สามารถซื้อได้ทั้งผืนดิน ผืนฟ้า ซื้อไว้จนกว่า.. อนาคต มนุษยโลกอย่างเราๆท่านๆ ต้องอยู่แบบขมิบลมหายใจ เพราะ.... ไม่มีใบจับจอง. และ หากซื้อได้ทั้ง .พระจันทร์อากาศวาดเวิ้งฟ้า ดวงดาราดาระดาดทะเลงาม คนรวยทั้งสยาม คงจะจับจองไว้ดูเฉพาะตน..ลำพัง.. ให้หัวใจคนจนแห้งผากดับดวง ดับฝันมอดสิ้น..จิตวิญญาณ.. หันมาดูสองฟากฝั่งดีกว่านะ ที่ยังคงมีความงามหลงเหลือให้เสพให้สุข ดู.. ความงามของผักบุ้ง ที่ทอดยอด ชะอุ่มงาม เรี่ยริมบึง เถาถั่วฝักยาว ห้อยย้อย เพลินใจ ไหนจะท้องร่อง ลำประโดง ที่อ้อมโอบเข้าไปเป็นลำน้ำ สายเล็กสายน้อย ให้ชาวสวนปลูกผัก ปลูกผลไม้ ฝรั่ง ชมพู่ ดูช่างน่ากิน..... บ้านผู้คน บนสองฟากฝั่ง แพริมน้ำ น่านั่ง น่านอน บ้านเรือนดั้งเดิมของชาวสวน และ บ้านของผู้ดีมีเงิน ที่มีฐานะมาจับจองสร้างบ้านสวย .. เพื่อได้ดื่มด่ำ กับสายน้ำ..งามล้ำ ให้ใจสงบงาม ไปกับวิถีไทย วิถีใจ ของชาวชนบท ตั้งแต่โบราณ นานมา ที่มีชีวิตผูกพัน กับสายน้ำ เปรียบดั่งสายน้ำใจ ที่ไหลเย็น อย่างยากยิ่งจะแยกกันออก...... มีเรือลำน้อย.... จะลอยลำ ไปเรื่อยๆ เอื่อยๆ ช้าๆ.... และ ไปถึงวัด ที่มี พระพุทธรูปองค์โต ที่อยู่ในโบสถ์ เพื่อขอพร.... วัดริมน้ำ.. ที่มีฝูงปลาชุกชุม กระโดด โผงผาง โชว์ความงามของลำตัว ที่สะท้อนแดด เห็นเกล็ดขาววาววับ.... เพราะ มีอิสระ เสรี ราวรู้ดีว่าอยู่แถวหน้าวัดจะปลอดภัย ไม่มีใครกล้าเอาเบ็ดมาเกี่ยว... และทั้งหมดทั้งสิ้นนี้คือ สายใยเหนี่ยวรั้งให้ดวงใจไพลหวนกลับมา.. ไพลยอมเหว่ว้ายอมดายเดียว เพื่อพบกับความสงบสุขนี้.. ที่ยังมี เสียงเพลงสายชล ครวญคร่ำริมเรือนแพ.. มีดวงดอกไม้มากมาย ส่งกลิ่นกำจายหอมสะพรั่ง *พวงคราม*..กลีบม่วงอมฟ้า ที่พากันรอเวลาสยายกลีบ รอหมุนลิ่วปลิวไปตามกระแสลมกระแสชล *พวงประดิษฐุ์*.. เลื้อยประดับคลุมกระชับยอดไม้สีชมพูสดใส พาหัวใจเบิกบาน สีเงินงามตามคลอที่ชาวเหนือเรียก*เครือออน* *ช้างกระ ประสีม่วง มิหวงดอกในฤดูนี้ มีชื่อเรียกตามสีดอก เช่นช้างแดง ช้างเผือก และนั่น *เอื้องแซะหลวง..*แตกกอ ชูช่อดอกสีขาว กลีบปากเหลืองละอออมส้มหอมร มร่ำพร่ำกลิ่นจรุงใจอวลไปในทุกอณู *ปีบ*หอมกลีบบีบหัวใจไพลให้แทบหยุดเต้น ด้วยหลงใหลในดอกรูปแตร ที่ไพลนี้ต้องแล่นถลา ไปเก็บคว้ามาทัดผมให้พรมหอมร่ำให้ชื่นฉ่ำใจ.. และ... ในท่ามกลางหวานหอมดอกไม้ริมชายชล ไพล..พากมลละมัย เดินดายเดียว เดียวดาย ต้านลมหนาวสะท้าน ใต้กิ่งหวานลำพูพราว และ ราวเฝ้ารอ รอ หิ่งห้อยประดับใจ..ไปชั่วกาล! ............................ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song1965.html คู่กรรม ช...ดังนรกชัง ฤาสวรรค์แกล้ง แกล้งทรมาน ให้ฉันได้เจอ ญ...เกลียดชิงชัง สุดท้ายรักเธอ แต่พอเผลอ พรากเธอดับสูญ ช...เวรกรรมหรือไร แต่ปางไหนนั่น ญ...สุขเพียงชั่ววัน แต่ช้ำทวีคูณ ช...ให้ห่างไกล สุดฟ้าอาดูร ญ...สูญสิ้นเธอ ตลอดกาล ญ...อธิษฐานจิตใจหากเกิดชาติไหน ช...ฐานันดรใดใด ทุกสถาน ช-ญ...ดลให้เรา ได้พบเจอเป็นคู่กัน วอนสวรรค์ ได้ไหม ช...วิญญาณฉันรอ ที่ทางช้างเผือก เลือกเธอรักเธอ ได้ร้างลาไกล ญ...ดั่งหิ่งห้อย เฝ้าคอยจนชีพวาย ใต้ลำพู รอคู่กรรม ญ...อธิษฐานจิตใจหากเกิดชาติไหน ช....ฐานันดรใดใด ทุกสถาน ช-ญ...ดลให้เรา ได้พบเจอเป็นคู่กัน วอนสวรรค์ ได้ไหม ช...วิญญาณฉันรอ ที่ทางช้างเผือก เลือกเธอรักเธอ ได้ร้างลาไกล ญ...ดั่งหิ่งห้อย เฝ้าคอยจนชีพวาย ใต้ลำพู รอคู่กรรม...
พุด 14 มิ.ย. 2552 00:02 น. - ID 126760 
2159
9
0
14 มิถุนายน 2552 01:35 น. - comment id 999505
มา้เป็นกำลังใจให้งานและภาพอันงดงามของพี่พุดค่ะ ด้วยรัก
14 มิถุนายน 2552 08:47 น. - comment id 999524
.....เพลงคู่กรรม ฟังแล้วเศร้าอ่ะพี่พุด ....
14 มิถุนายน 2552 09:08 น. - comment id 999531
สวัสดีงามๆยามสายเจ้า พี่พุด คนเก่ง (ชมจากใจแต้ๆ เจ้า)น้องม่านดอยติดตามผลงานพี่พุดมาตลอดยอมรับเจ้าว่าพี่มีอารมณ์อันสุนทรีในบทกวีที่พี่ร้อยเรียงขึ้นมา น้องคิดว่าทุกผลงานของพี่นั้นกรั่นกรองมาจากหัวใจของพี่พุดเจ้า น้องดีใจที่ได้รู้จักพี่ ปลื้มใจในตัวพี่เจ้า ขอบคุณงามๆที่มีผลงานเพราะๆและมีคุณค่ามาให้ได้ชื่นชมเจ้า
14 มิถุนายน 2552 09:13 น. - comment id 999534
น้องรัก... พี่พุดไปวัดมาค่ะ เมื่อวานให้คนงานตัดกล้วย สวยสุกเหลืองทอง จากต้นของพี่พุดเอง ที่ใช้เวลานานมากให้ได้ลูกอ้วนอวบค่ะ เลยนำไปถวายพระบวชใหม่ และแม่ชี ที่ท่านเมตตาพี่พุดมากมาย ได้ดอกกล้วยไม้หลากสี มาหลายช่อมาก ไว้ประดับโต๊ะทานข้าว ได้. ดอกมะลิซ้อน ที่พี่พุดใช้ใบตองห่อหอมไว้ แล้วใส่แก้วบางวางไว้ที่ ตรงนี้ ให้หอมพลีกำจายจรุงค่ะ ฟ้ารุ่งที่เมืองไทย งามสว่างไสวหลังพายุใหญ่ พัดผ่านเมื่อวานเย็นค่ะ วิมานไพรของพี่พุด มีจำปีสูงใหญ่เลยชายคาบ้านค่ะ ผลิดอกละมุนละม่อมมากมาย มาทายทัก ยังมีการเวกซุ้มฝัน เลื้อยพันพร่างไปถึงระเบียงบน และพลูด่างยักษ์เกาะติดต้นมะม่วง ราวมิอยากล่วงลา อิอิ พูดถึงต้นไม้ใบหญ้า ดีกว่านะคะ สบายใจดี ซาบซึ้งใจค่ะ ที่มาให้กำลังใจนักอยากจะเขียน คนนี้นะคะ จากใจถึงใจ ด้วยรักมากมาย พี่พุด
14 มิถุนายน 2552 11:59 น. - comment id 999584
14 มิถุนายน 2552 13:03 น. - comment id 999595
แด่... น้องม่านดอย น้องฉางน้อย และ.. คุณทวารวดี...สงสัยต้องให้ฟังเพลง *เธออยู่ไหนแล้วค่ะ* ........................ http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song58.html เธอเป็นหัวใจของฉัน สุดหัวใจ ของ ฉัน โปรดอย่าให้ฉัน ต้องขาดเธอไป เพราะถ้าขาดเธอ ฉันคงขาดใจ จะอยู่อย่างไร ไม่มีความหมาย เธอนั้นเป็น ที่ หวัง ความรักจึงฝัง แน่วอยู่ในใจ ฉันมั่นในเธอ มาแล้วเท่าไหร่ คงมั่นตลอดไป ตราบนานเท่านาน เธออาจเพียงสร้าง ทุกสิ่งทุกอย่าง เพื่อ ฉัน แต่สิ่งที่เธอ สร้างสรรค์ ฉันไม่เคยต้องการ ต้องการสิ่งเดียว คือตัวเธอ คนเดียวเท่านั้น เธอเป็นหัวใจ ของฉันรู้ไหม สุดหัวใจ ของ ฉัน โปรดอย่าให้ฉัน ต้องขาดเธอไป เพราะถ้าขาดเธอ ฉันคงต้องตาย เธอเป็นหัวใจ ของฉันคนเดียว สุดหัวใจ ของ ฉัน โปรดอย่าให้ฉัน ต้องขาดเธอไป เพราะถ้าขาดเธอ ฉันคงต้องตาย เธอเป็นหัวใจ ของฉันคนเดียว... ฟังเพลงเศร้าแสนซึ้งในคืนแรม แกมหอมอวลนวลจำปีคลี่กลีบร่ำ แก้วร้างดอกทิ้งต้นรอฝนพรำ กี่คืนค่ำหยาดน้ำค้างทองยังครองนัยน์ หวังมากไปไหมหนอให้จิตมนุษย์ งามพิสุทธิ์ดั่งหยาดน้ำค้างใส มีเมตตาปรารถนาดีเอื้อโอบใจ ให้อภัยรู้ให้ไร้ชังกัน หากหัวใจใครเป็นเช่นฉะนี้ โลกคงมีความสุขดั่งสวรรค์ ได้พบพาพึ่งพิงเพื่อแบ่งปัน เพื่อสร้างขวัญวันงามนิยามคน เพราะลมหายใจแสนสั้นวันชีวิต เรามีสิทธิ์เพียรสร้างทางกุศล อย่ามืดบอดต่อยอดบุญงามกมล สิ้นทุกข์ทนมิวนว่ายชดใช้กรรม...! ............................
14 มิถุนายน 2552 14:07 น. - comment id 999630
แด่พี่พุด...ดอกไม้ในใจ รู้ไหมค่ะ ได้อ่านกลอนพี่พุดทุก ๆ วัน ทั้ง ๆ ที่ไม่เคยเห็นหน้ากัน ก็รู้สึกรักพี่พุดมากขึ้น รักในความงามของภาพ รักในความงามของภาษา รักในความหวานของคนแต่ง รักพี่พุดจริง ๆค่ะ ขอให้มีความสุขนะค่ะ พี่สาวคนดี
14 มิถุนายน 2552 14:08 น. - comment id 999631
คุณ พุด ครับ ช่วยลบด้านบนด้วยครับ กดตัวยิ้มผิด ครับ มาอ่านงานหวานงามท่ามความเงียบ มิอาจเปรียบใจเลยจะเปรยขวัญ ฟ้าสีฟ้าจ้าใสในตะวัน ฟ่อนเมฆฝันม้วนลอยปานคอยใคร เราคอยขวัญทุกวันนี้ที่ยังหวัง รักประดังประดามากว่าคราวไหน มิมีเพียงคำใดเอ่ยเฉลยใน หากในใจรักยังเฝ้าเร้าฤดี พยายามตามติดพิสวาท กวีกระวาดยังพร่ำร่ำวิถี ยามมาเยือนเหมือนคอยใจรอยไมตรี แม้นมิมีไมตรีแล้วต้องแคล้วคลา ได้เที่ยวชมภิรมย์ไม้หลายช่อดอก งามเกินออกปากหลงดงบุหงา เพียงอยากถามตามทางที่ย่างมา พุดมาลาอยู่หนไหนไม่เห็นเลย . มาเยี่ยมครับ คนดี ด้วยรักและผูกพัน
14 มิถุนายน 2552 16:30 น. - comment id 999681
คิดถึงพี่พุดจังเลยค่ะ เข้ามาตามอ่านผลงานของพี่สาวที่น่ารักเช่นเคยจ้ะ เที่ยวนี้ยาวมาก แหะๆ แต่เอิงก็ตั้งใจอ่านนะจ๊ะ เที่ยวนี้เหมาะกับเพลง คู่กรรม จริงๆจ้ะ เอิงชอบเพลงนี้มากๆเลยอ่ะ อิอิ ห่วงพี่เสมอนะคะ ช่วงนี้หวัดระบาดจ้า ดูแลตัวเองด้วยค่ะ
14 มิถุนายน 2552 17:49 น. - comment id 999730
แก้วประเสริฐ.
14 มิถุนายน 2552 18:04 น. - comment id 999742
งามภาพงามถ้อยร้อยรส ทุกบททุกตอนอ่อนหวาน งามซึ้งตรึงตรามานาน พจมานพี่พุดสุดงาม แวะมาทักทายพี่พุดก่อนทานอาหารเย็นค่ะ สดชื่นในหัวใจเมื่อมายลค่ะพี่พุด
14 มิถุนายน 2552 18:45 น. - comment id 999767
แวะมาอ่านและฟังเพลงคู่กรรมค่ะ...
14 มิถุนายน 2552 20:03 น. - comment id 999787
บางใคร สนใจพุดมาลา อัลมิตราสนใจส้มโอ .. ฮา ... นึกถึงคราวที่ไปอัมพวาค่ะ ได้มีโอกาสเดินเข้าสวนส้มโอ อิ่มพุงกางเลยค่ะ
15 มิถุนายน 2552 00:47 น. - comment id 999920
แด่น้องฉางน้อยกลอยใจจอมซน
15 มิถุนายน 2552 21:44 น. - comment id 1000427
** หวานรักที่สุดซึ้ง ยังตราตรึงมิห่างหาย พรากรักจักวางวาย สุดเสียดายคำจากลา........ฯ ไพเราะมากค่ะ..คิดถึงพี่พุดนะคะ..
16 มิถุนายน 2552 09:25 น. - comment id 1000606
สวัสดีค่ะหากเจอรักที่เที่ยงแท้และบริสุทธิ์ ก็ไม่แปลกหากจะหยุดและใฝ่ฝัน ขอมีรักไปจนตราบนิรันดร์ จะกี่ชั้นกี่ภพได้คู่เคียง หัวใจรักจะยังคงมีเสมอ แต่จะไม่พลั้งเผลอลุ่มหลงเสียง ไม่โอนอ่อนหวั่นไหวหรือเอนเอียง จะไม่เสี่ยงไม่หลงถ้อยคำใดใด .................... สบายดีนะคะ รักษาสุขภาพด้วยค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
