http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song371.html เก็บรัก เก็บรัก เอาไว้ในอก ดีกว่าหยิบยก รักไปให้ใคร เก็บรัก เอาไว้ในใจ คงไม่ทำให้ ใจหมอง เก็บรัก เอาไว้ดีกว่า ไม่เสื่อมราคา น้ำตาไม่นอง ค่ารัก มันสูงเกินทอง อย่าทำเป็นลอง ยกให้ใคร อย่าเอาความรัก ไปมอบให้คน ที่ไม่รู้ค่า จะเสียเวลา หมดเปลืองหัวใจ ค่าความรัก สูงยิ่งสิ่งใด จงเก็บเอาไว้ ทุ่มให้คนที่ดี เช่นฉัน เคยช้ำมาก่อน จึงฝากคำสอน ไว้เตือนสตรี พลาดแล้ว ไม่แคล้วราคี ครวญใคร่ให้ดี ก่อนยกให้ใคร อย่าเอาความรัก ไปมอบให้คน ที่ไม่รู้ค่า จะเสียเวลา หมดเปลืองหัวใจ ค่าความรัก สูงยิ่งสิ่งใด จงเก็บเอาไว้ ทุ่มให้คนที่ดี เช่นฉัน เคยช้ำมาก่อน จึงฝากคำสอน ไว้เตือนสตรี พลาดแล้ว ไม่แคล้วราคี ครวญใคร่ให้ดี ก่อนยกให้ใคร... ............................... เก็บรักไว้ในอก ไม่หยิบยกให้ใครหมาย รู้อยู่อย่างเดียวดาย ชีพมลายไร้ภักดิ์พลี เก็บรักไว้ในใจ ไม่ฝันใฝ่แล้วชีพนี้ เนานานรานฤดี วันเดือนปีลบรอยจำ ตามรอยพระพุทธา มิเสียเวลามาครวญคร่ำ ลบเงาใจมืดดำ จิตน้อมธรรมมานำทาง อย่าเหงาเลยที่รัก จงแน่นหนักสู่รุ่งราง อรุโณทัยงามกระจ่าง สอนวางว่างเลิกโศกตรม. สอนวางว่างเลิกโศกตรม...! http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song60.html (สิ้นสวาท) http://www.thaipoem.com/forever/ipage/song198.html (ปรารถนา) ............ แก้วรับฝนหอมพร่างกลางวสันต์ ในคืนฝันฝนรินมิสิ้นสาย แก้วกลางใจไยลาลับมากลับกลาย ดารารายเรียงดวงร่วงพรูฟ้า.. โอ้พุดซ้อนมาอ้อนใจใครละหนอ เล็บมือนางไกวกอพ้อห่วงหา การะเวกเสกสิ้นหวานบานโรยรา กุมาริกาหมองเศร้าราวเข้าใจ.. จำปีเอ๋ย..ไยนิ่งเฉยลืมปีหวาน ยอมร่วงรานยอมโรยราฤาไฉน โมกดอกน้อยน้อยใจร่วงทวงถามใจ บานบุรีไยแย้มเย้ยคนเคยรัก... ดวงดอกปีบบานบีบใจไยทิ้งต้น พวงครามหล่นปลิดปลิวลิ่วลืมภักดิ์ กาหลงเอยไปหลงใครไยพรากรัก เกลียวสวาทหักคาต้นหล่นรอใคร... ชมนาดวาดฝันรอพ้อดอกฝัน บุหงาสวรรค์บุหงาส่าหรี่คลี่กลีบไหว บานไม่รู้โรยโหยหาคนในใจ ดาวประดับใจประดับรักภักดิ์เพียงเธอ... กระดังงาว้าเหว่เสน่หา อมรเบิกฟ้ามิเบิกใจไยรอเก้อ หีบไม้งามยังหวามไหวหลงละเมอ อัญชัญเพ้อเผยอม่วงทวงถามคำ.. รสสุคนธ์นางแย้มแกมกลีบเศร้า ราชาวดีราวไร้ราชินีราตรีช้ำ รักดอกม่วงร่วงคาต้นคืนฝนพรำ รำเพยย้ำอย่าเอ่ยเผยความใน... พวงชมพูเคยบานหรูพรูคาต้น พุดจีบหล่นพราวพื้นฝืนไม่ไหว พุทธชาดเลิกวาดหวังพิสวาสใคร พุดน้อมใจเด็ดพุทธรักษาบูชารัก... มะลิลามลุลีคลี่ดอกหวาน แย้มตระการมะลิวัลย์พันผูกนัก มะลิซ้อนซ่อนซึ้งใจใครเคยภักดิ์ มะลิฉัตรระบัดดอกบอกระทม... สายน้ำผึ้งเคยซึ้งใจในความหวาน สายหยุดรานหยุดกลิ่นสายคล้ายขื่นขม เสาวรสหมดสิ้นรักรอเพียงตรม เหลือลั่นทมบานเศร้า... หนาวกลางใจเพียงดอกเดียว! ..........................
11 มิถุนายน 2552 12:59 น. - comment id 998136
ตอนนี้สมองหญิงรพีกำลังว่างเลยค่ะคุณพี่พุด คิดอะไรไม่ออก แบบว่าสิวขึ้นในโพรงจมูก ปวดอะไรเช่นนี้ แง ๆๆๆๆๆ ภาพงามเหมือนเดิมค่ะ แอบตะโมยหน่อยเนาะ
11 มิถุนายน 2552 16:27 น. - comment id 998222
สวัสดีค่ะพี่พุด เก็บรักเอาไว้ให้ตัวเองดีกว่าให้คนอื่น ที่เค้าไม่เห็นค่าแบบนี้จะดีกว่าไหม เคยถามตัวเองบ่อยครั้ง ว่ารักคืออะไร แต่สิ่งที่สื่อให้เห็นได้ เป็นรูปธรรม คือ ทุกสิ่งทุกอย่างที่พ่อกับแม่ทำให้กับเราค่ะ ที่สัมผัสได้ตลอดเวลาไม่ว่าจะเป็นเวลาไหน ไม่ต้องคอย ไม่ต้องเรียกร้อง ไม่ต้องใช้เวลา ไม่ต้องชั่ง ตวง วัด (เพราะประมาณค่าไม่ได้) บางครั้งถ้าไม่เจ็บตัวก็ไม่รู้หรอกค่ะ แต่ตอนนี้ทราบและเข้มแข็งขึ้นมากแล้วค่ะ ถ้อยคำและภาพงดงามและให้คุณค่า เป็นอย่างมากนะคะ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ขอให้พี่พุดมีความสุขค่ะ
11 มิถุนายน 2552 20:46 น. - comment id 998306
ภาพสวยงามมากครับ
11 มิถุนายน 2552 21:27 น. - comment id 998340
ภาพประกอบงาม....เพลงดูเก่าแต่ไพเราะ บทกลอน อ่านไป..ในจินตนาการเต็มไปด้วยมวลมาลี บุษปะ..เลยพี่พุด
12 มิถุนายน 2552 00:35 น. - comment id 998393
สวัสดีงามๆยามราตรีเจ้า คุณพุด มธุรสภาษาแสนจะงดงาม ภาพประกอบก็งาม บ่ผิดหวังที่ติดตามผลงานมาตลอดเจ้า ราตรีสวัสดิ์งามๆขอใหหลับฝันดีเจ้า